آفتابنیوز : در این تحلیل آمده است :
شاید ایران برای برنامه اتمی خود متد کره شمالی را برای مقابله با غرب انتخاب کرده است ، وتصمیم دارد همچنان با وارد آوردن فشار به دست آوردهایی در چارچوب معاهده منع انتشار هسته ای برسد.
شاید هم با افزایش سقف خواسته های خود در چارچوب این معاهده به دنبال دستیابی به تضمین هایی برای عدم هدف قرار گرفتن باشد.
شاید افزایش بحران اتمی ایران را به روی کار آمدن محمود احمدی نژاد نسبت دهند ، اما نمی توان گفت که بحران به وجود آمده خلع الساعه بوده وتنها ساخته وپرداخته یک رویکرد تند رویانه محافظه کاران باشد .
به طور حتم می توان گفت که این بحران زاییده تراکمی از اعتراضات محافظه کاران نسبت به نحوه عملکرد تیم سابق مذاکره کننده (اصلاح گرا) است .
این اعتراضات به حدی است که تیم جدید سلفش را متهم کرد در زمان مذاکرات د رخواب بوده وحتی برخی از محافظه کاران تیم سابق را سهل انگاری تا سرحد خیانت متهم می کنند.
ایران محاسبات خود را بر اساس اینکه آمریکا تا گوش هایش در باطلاق عراق فرو رفته استوار کرده است ، همچنین روی هوادارن شیعه ودوستان کردش نیز حساب ویژه ای باز کرده است که اکنون در مراکز کلیدی عراق حضور دارند وایران می تواند زمین را زیر پای آمریکایی ها در عراق در صورت مورد حمله قرار گرفتن به آتش بکشد.
مسئولین ایرانی همچنین در محاسبات خود مسئله تفاوت بسیار زیاد بین وضعیت عراق وایران را هم در نظر گرفته واین حقیقت را هم مد نظر دارد که ایران یاران وهواداران مختلفی در نقاط مختلف جهان دارد ، لبنان حزب والله وامل ، سوریه همچنان یک همپیانی مهم برای ایران است که می تواند آب های راکد را در لبنان وعراق به حرت در آورد مسئله ای که مشکلات فراوانی را برای آمریکا وبرنامه هایش به وجود خواهد آورد.
مسئولین ایرانی روی مشکلات بزرگی که آمریکا برای ایجاد اجماع جهانی علیه تهران شرط بندی کرده اند ، وامیدهای فراوانی روی وتوی چین در شورای امنیت بسه اند.
این امیدواری با توجه به قرار داد 70 میلیون دلاری نفت وگازی که در سال 2004 بین دو طرف بسیار پر رنگ است ، حتی ژاپن که از ارجاع پرونده به شورای امنیت حمایت کرد بعنوان بزرگترین وارد کننده نفت از ایران با اعمال تحریم علیه ایران مخالف است زیرا این اقدام می تواند زیان هایی را به این کشور وارد کند واز اینرو قانع کردن ژاپن هم کار چندان آسانی نخواهد بود.
در بخش دیگری از این تحلیل آمده است : بدترین تصمیمی که شورای امنیت قادر به اتخاذ آن است اعمال تحریم است که شامل بخش های نفت وگاز ونیز جلوگیری از پیویستن ایران به سازمان تجارت جهانی است ، ایران بر این باور است که شرکت های آمریکایی از مهمترین طرف هایی هستند که مستقیما از این اقدام زیان خواهند دید واصولا ایران اکنون در تحریم است ،تحریمی که آمریکایی از سال 1979 علیه ایران اعمال کرده وبا قانون داماتو شدت بیشتری به خود گرفته است.
به اعتقاد تحلیلگران اعمال تحریم که توسط سازمان ملل یا آمریکا علیه کشورهایی ایران ، لیبی وعراق تا سال 2003 صورت گرفت باعث شد تا کار حفاری برای یافتن منابع جدید دچار کندی شده وعملا بازار جهانی انرژی دستخوش نابسامانی گردد مسئله ای که می تواند امنیت سوخت را در تمامی کره زمین به خطر بیاندازد.
ایران اکنون 10 درصد از ذخایر نفت جهان را در اختیار دارد وپس از عربستان ، آمریکا وروسیه چهارمین صادر کننده نفت جهان است.
ایران یکی از اعضای مؤسس سازمان اوپک است ورتبه دوم را پس از عربستان در صادرات نفت این سازمان دارد.
حال که جهان وارد مرحله استفاده از گاز طبیعی شده است ایران جایگاه مهمی را در این بازار برای خود دست وپا کرده است ، این کشور 15 درصد از ذخایر گاز جهان را در اختیار داشته وپس از روسیه در رتبه دوم است.
وحال که تولید گاز طبیعی اش تنها 3/1 درصد از تولیدات جهان است پس ذخایر عظیم گازی این کشور می تواند زمینه را برای ایفای نقشی مهم بعنوان یکی از صادر کنندگان عمده گاز طبیعی در آینده فراهم می کند.
اینجا این سئوال مطرح می شود که چرا اروپا با ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت موافقت کرده است : به آسانی باید گفت که اروپا به این اعتقاد رسیده است که ایران اگر می خواست راه مذاکره را به صورت سازنده ادامه دهدا این کار را می کرد وگام هایی را برای کاهش تنش بر می داشت ، اروپاییان وامریکا هیچ منافعی را در ورود به مذاکراتی سخت برای اعمال تحریم علیه ایران ندارد این قاعده برای روسیه وچین هم صحت دارد.
تهدید ایران در مورد توقف همکاری خود با آژانس بین المللی انرژی اتمی به وضوح نشان می دهد که ایران آمادگی دارد که تا چه سطحی این تنش را بالا ببرد.
از اینرو اگر اروپایی ها آمادگی بی قید وشرط خود را برای مذاکره با تهران اعلام کنند به طور حتم این ماقدام باعث می شود تا ایران با جدیت کافی با آنها برورد نکند ، از اینرو باید تعامل با ایران با شدت عمل انجام پذیرد بخصوص که در شرایط فعلی بهترین فرصت برای جلوگیری از بروز مشکلات وخطرات بعدی است. به هر شکل امیدواری به بازگشت ایران در آخرین لحظات همواره وجود دارد.
ایران اکنون موشکی بالستیکی با برد 1300 کیلومتر را به نام شهاب 3 تولید می کند وعزم خود را برای تولید موشک هایی با برد بیشتر اعلام کرده است ، تولید این موشک ها به ایران توانمندی پاسخ به تجاوزات آمریکا واسرائل را می دهد.
وخلاصه اینکه در سایه بی مبالاتی که از ایران در مقابل همکاری با پرونده اتمی خویش می بینیم ونیز تهدیدات متقابلی که غرب انجام می دهد ، تا چه حدی می توان بر روی محاسبه های دقیق ایرانی حساب کرد؟