جایگاه ترکیه در بحران هسته ای ایران
آفتاب‌‌نیوز : 
این نوشتاری است که محمد نور الدین در شماره امروز دوشنبه روزنامه الخلیج به چاپ رسانده ودر آن معتقد استکه ترکیه طی سه دهه گذشته ترکیه بارها با چنین شرایطی مواجه شده است.
با آغاز جنگ عراق علی ایران آنکار سیاست دقیقی را اتخاذ کرد وموفق شد در یک فاصله مشخص بین دو طرف جنگ باقی بماند از اینرو خود را از بازتاب های این جنگ در امان نگه داشت.
در زمان اشغال کویت توسط عراق هم ترکیه توانست توازن خود را هرچند به سختی حفظ کرده وبین پیوستن به ائتلاف بین المللی وبین تاثیرات ضعیف شدن رژیم بغداد توازن ایجاد کند.
در جنگ آمریکا علیه عراق که در سال 2003 روی داد هم چنین کاری کرد اما به هر شکل از مشکلاتی که همسایه اش عراق از آن رنج می برد بی بهره نماند.
پس از پایان اشغال ، واشینگتن بحران را به دیگر همسایه ترکیه یعنی سوریه کشاند وبخصوص پس از ترور رفیق حریری نخست وزیر اسبق فشارهای دولت آمریکا افزایش یافت ودر این چارچوب فشارهایی نیز بر آنکار وارد شد.
ودولتمردان ترکیه مجبور شدند زیر این فشارها در گرایش سابق خود را در مورد برقرار قویترین روابط با سوریه تجدید نظر کنند.
امروز هم کانون بحران منطقه ای به سومین همسایه ترکیه یعنی ایران منتقل می شود وامروز هم ترکیه زیر فشارهای شدید آمریکا قرار می گیرد.
روزنامه آلمانی رادیکال در این رابطه می نویسد فرانک والتر اشتاینمایر وزیر امور خارجه آلمان در گفتگو با همتای ترک خود که طی هفته جاری برگزار شد بخش عمده ای از جلسه را به تبادل نظر در مورد بررسی بحران اتمی ایران اختصاص داد.
پس از آن هم نماینده آمریکا در آژانس بین المللی انرژی اتمی به ترکیه سفر کرد ودر همین رابطه به تبادل نظر پرداخت.
هرچه بر دامنه این بحران افزوده می شود سفرهای انجام گرفته به ترکیه هم افزایش می یابد.
این مسئله ما را به یاد فشارهایی می اندازد که بر ترکیه در زمان آغاز بحران ها در محیط های منطقه ای می اندازد.
ترکیه هم البته از زبان وزارت امور خارجه اش موضع خود را در چند جمله خلاصه کرد واز ایرا خواست تا با جامعه جهانی به توافق بپردازد ، قدرت های تاثیر گذار اروپایی وآمریکا را به چالش نکشد وبه اعتماد سازی در رابطه با اینکه قصد دستیابی به برنامه های هسته ای را ندارد بپردازد.
چهارشنبه گذشته سخنگوی وزارت امور خارجه ترکیه موضع ترکیه را با جمله : " به دوستان ایرانی خود گفتیم که فرصت به دست آمده به خوب یارزیابی کنند یرا عملکرد شفاف ، آرام وهمکاری تنها راهی است که این منطقه را از خطر هرج ومرج های جدید رهایی خواهد بخشید" اعلام واز تهران خواست تا بهانه به آمریکا برای حمله به این کشور ندهد.
از چندی پیش شایعاتی در مورد همکاری ترکیه با آمریکا واسرائیل در چارچوب در اختیار قرار دادن خاکش برای انجام حمله نظامی علیه ایران به گوش رسید.
شاید ترکیه بعنوان یکی از اعضای پیمان ناتو وبا توجه به روابط نظامی اش با اسرائیل آمادگی یا حتی ملزم به همکاری اطلاعاتی وامنیتی علیه ایران باشد اما مشارکت این کشور برای انجام حمله نظامی احتمالی علیه ایران یا اجازه دادن به طرف دیگری برای استفاده از خاکش برای حمله به ایران مسئله ای دور از ذهن به نظر می رسد.
این نوع گرایش راعبد الله گل وزیر امور خارجه ترکیه هم با این جمله که به آمریکایی ها صراحتا اعلام کرده است که ترکیه مبدای برای حمله نظامی علیه هیچ یک از کشورهای همسایه نخواهد بود این اصلی است که به سال 1639 یعنی پیش از تاسیس آمریکا وبسیاری از کشورهای اروپایی باز می گردد.
برخی دیگر این پرسش را مطرح می کنند که اگر ترکیه بتواند از همکاری برای حمله نظامی علیه ایران شانه خالی کند ، آیا قادر خواهد بود از مشارکت در تصمیم بین المللی برای تحریم اقتصادی علیه ایران هم بگریزد؟
ترک ها امروز از تمامی توان خود برای کاهش گرمای تنش بین ایران وغرب استفاده می کنند ، زیرا وضعیت کنونی این اجازه را اینبار به ترک ها نخواهد داد تا از محور آمریکایی ـ اروپایی ـ اسرائیلی دور گردند . بخصوص که ترکیه در سیاست های درب های باز حزب عدالت وتوسعه در قبال ایران وسوریه که پس از روی کار آمدن این حزب در 2002 اعمال شد بازنگری کرده است ودر مقابل سعی در تقویت روابط خود با اسرائیل وبازگرداندن سطح روابط خویش با آمریکا بر آمده است.
از اینرو می توان گفت که ترکیه در بطن ودر عین حال بیرون ضربه نظامی به ایران است
این نوشتاری است که محمد نور الدین در شماره امروز دوشنبه روزنامه الخلیج به چاپ رسانده ودر آن معتقد استکه ترکیه طی سه دهه گذشته ترکیه بارها با چنین شرایطی مواجه شده است.با آغاز جنگ عراق علی ایران آنکار سیاست دقیقی را اتخاذ کرد وموفق شد در یک فاصله مشخص بین دو طرف جنگ باقی بماند از اینرو خود را از بازتاب های این جنگ در امان نگه داشت.
در زمان اشغال کویت توسط عراق هم ترکیه توانست توازن خود را هرچند به سختی حفظ کرده وبین پیوستن به ائتلاف بین المللی وبین تاثیرات ضعیف شدن رژیم بغداد توازن ایجاد کند.
در جنگ آمریکا علیه عراق که در سال 2003 روی داد هم چنین کاری کرد اما به هر شکل از مشکلاتی که همسایه اش عراق از آن رنج می برد بی بهره نماند.
پس از پایان اشغال ، واشینگتن بحران را به دیگر همسایه ترکیه یعنی سوریه کشاند وبخصوص پس از ترور رفیق حریری نخست وزیر اسبق فشارهای دولت آمریکا افزایش یافت ودر این چارچوب فشارهایی نیز بر آنکار وارد شد.
ودولتمردان ترکیه مجبور شدند زیر این فشارها در گرایش سابق خود را در مورد برقرار قویترین روابط با سوریه تجدید نظر کنند.
امروز هم کانون بحران منطقه ای به سومین همسایه ترکیه یعنی ایران منتقل می شود وامروز هم ترکیه زیر فشارهای شدید آمریکا قرار می گیرد.
روزنامه آلمانی رادیکال در این رابطه می نویسد فرانک والتر اشتاینمایر وزیر امور خارجه آلمان در گفتگو با همتای ترک خود که طی هفته جاری برگزار شد بخش عمده ای از جلسه را به تبادل نظر در مورد بررسی بحران اتمی ایران اختصاص داد.
پس از آن هم نماینده آمریکا در آژانس بین المللی انرژی اتمی به ترکیه سفر کرد ودر همین رابطه به تبادل نظر پرداخت.
هرچه بر دامنه این بحران افزوده می شود سفرهای انجام گرفته به ترکیه هم افزایش می یابد.
این مسئله ما را به یاد فشارهایی می اندازد که بر ترکیه در زمان آغاز بحران ها در محیط های منطقه ای می اندازد.
ترکیه هم البته از زبان وزارت امور خارجه اش موضع خود را در چند جمله خلاصه کرد واز ایرا خواست تا با جامعه جهانی به توافق بپردازد ، قدرت های تاثیر گذار اروپایی وآمریکا را به چالش نکشد وبه اعتماد سازی در رابطه با اینکه قصد دستیابی به برنامه های هسته ای را ندارد بپردازد.
چهارشنبه گذشته سخنگوی وزارت امور خارجه ترکیه موضع ترکیه را با جمله : " به دوستان ایرانی خود گفتیم که فرصت به دست آمده به خوب یارزیابی کنند یرا عملکرد شفاف ، آرام وهمکاری تنها راهی است که این منطقه را از خطر هرج ومرج های جدید رهایی خواهد بخشید" اعلام واز تهران خواست تا بهانه به آمریکا برای حمله به این کشور ندهد.
از چندی پیش شایعاتی در مورد همکاری ترکیه با آمریکا واسرائیل در چارچوب در اختیار قرار دادن خاکش برای انجام حمله نظامی علیه ایران به گوش رسید.
شاید ترکیه بعنوان یکی از اعضای پیمان ناتو وبا توجه به روابط نظامی اش با اسرائیل آمادگی یا حتی ملزم به همکاری اطلاعاتی وامنیتی علیه ایران باشد اما مشارکت این کشور برای انجام حمله نظامی احتمالی علیه ایران یا اجازه دادن به طرف دیگری برای استفاده از خاکش برای حمله به ایران مسئله ای دور از ذهن به نظر می رسد.
این نوع گرایش راعبد الله گل وزیر امور خارجه ترکیه هم با این جمله که به آمریکایی ها صراحتا اعلام کرده است که ترکیه مبدای برای حمله نظامی علیه هیچ یک از کشورهای همسایه نخواهد بود این اصلی است که به سال 1639 یعنی پیش از تاسیس آمریکا وبسیاری از کشورهای اروپایی باز می گردد.
برخی دیگر این پرسش را مطرح می کنند که اگر ترکیه بتواند از همکاری برای حمله نظامی علیه ایران شانه خالی کند ، آیا قادر خواهد بود از مشارکت در تصمیم بین المللی برای تحریم اقتصادی علیه ایران هم بگریزد؟
ترک ها امروز از تمامی توان خود برای کاهش گرمای تنش بین ایران وغرب استفاده می کنند ، زیرا وضعیت کنونی این اجازه را اینبار به ترک ها نخواهد داد تا از محور آمریکایی ـ اروپایی ـ اسرائیلی دور گردند . بخصوص که ترکیه در سیاست های درب های باز حزب عدالت وتوسعه در قبال ایران وسوریه که پس از روی کار آمدن این حزب در 2002 اعمال شد بازنگری کرده است ودر مقابل سعی در تقویت روابط خود با اسرائیل وبازگرداندن سطح روابط خویش با آمریکا بر آمده است.
از اینرو می توان گفت که ترکیه در بطن ودر عین حال بیرون ضربه نظامی به ایران است
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید