کد خبر: ۴۱۸۷۹
تاریخ انتشار : ۰۱ اسفند ۱۳۸۴ - ۲۲:۴۷

تحریم ایران از حقیقت تا خواست کاخ سفید

آفتاب‌‌نیوز : تا فرا رسیدن این زمان بسیار مهم کشورهای تاثیر گذار منطقه ای وبین المللی در حال سبک وسنگین کردن مسئله اعمال تحریم های اقتصادی علیه ایران هستد . 

این مقدمه ای است که مصطفی اللباد کارشناس مصری امور ایران در مورد یکی از ابعاد پرونده اتمی ایران به رشته تحریر در آورده است. 

او در ادامه این نوشتار که در شماره دوشنبه روزنامه فرامنطقه ای الحیات منتشر کرده می نویسد : می توان گفت که امروزه تحریم های اقتصادی پر استفاده ترین واژه ای است که در مراکز پژوهشی ، رسانه های گروهی و راهروی های سیاسی به کار می رود . 

این در حالی است که هنوز توافق بین المللی در مورد معنا و سبک و سیاق و حتی میزان کارایی سیاسی این راهبرد وجود ندارد.
 
صرفنظر از تعریف های مختلفی که برای این واژه وجود دارد منطق داخلی تحریم ها این است که از قوانین اقتصاد سیاسی برای متقاعد کردن کشور مورد تحریم جهت عدول از یک موضع خاص استفاده گردد. 

پس در این چارچوب تحریم های اقتصادی علیه ایران تنها مرحله ای جدیدی از مراحل مدیریت مبارزه در پرونده اتمی ایران محسوب می شود که در آن راهبردی غیر نظامی در پیش گرفته می شود. 

حال چون اعمال تحریم های اقتصادی یک مجموعه غیر قابل انعطاف محسوب نمی شود ومعمولا بسته به کشور مورد تحریم ، تحریم های خاصی اعمال می گردد پس بدیهی است که کشورهای عضو شورای امنیت تا اوایل ماه میلادی آینده به سبک وسنگین کردن انواع و اقسام تحریم ها برای تاثیر گذاری بیشتر در تصمیم گیری های سیاسی ایران خواهند پرداخت. 

بر اساس منطق تحریم ها این فرضیه وجود دارد که رهبری سیاسی کشور مورد تحریم در نقطه ای خاص در مقابل فشارهای داخلی تسلیم خواهد شد. زیرا در این نقطه دیگر محاسبات بقا در راس قدرت به میان می آید . 

این نویسنده مصری سپس با پرداختن به انواع و اقسام تحریم ها پرداخته و در مورد ایران می نویسد : 

با بررسی ساختار تجارت خارجی ایران به این نتیجه می رسیم که اعمال تحریم های نفتی علیه ایران به همراه محاصره دریایی برای جلوگیری از صدور نفت و نیز ممنوعیت سرمایه گذاری در بخش انرژی می تواند ساختار اقتصادی وسیاسی کشور را بشدت تحت تاثیر خود قرار دهد. 

زیرا صادرات نفتی ایران بین 80 تا 90 درصد از در آمدهای کشور را تامین می کنند.
همچنین ایران برای آنکه بتواند عملیات استخراج نفت از میدان های نفتی کشف شده یا انجام عملیات اکتشاف در میادین نفتی جدید بپردازد هم نیازمند سرمایه گذاری خارجی است . 

پس اعمال تحریم های نفتی وهمسویی آن با متوقف کردن سرمایه گذاری های خارجی در بخش انرژی (نفت وگاز) به طور منطقی باعث تاثیر گذاری فراگیر بر اقتصاد خواهند شد. 

به رغم معقول بودن این فرضیه اما تجربه های گذشته نشان داده است که نظام های فراگیری ضرورتا با وخامت اوضاع اقتصادی سقوط نمی کنند. 

به اعتقاد نویسنده این مقاله با وجود آنکه مجال و زمینه اعتراض در ایران وجود دارد اما با توجه به معادلات قدرت حاکم بر ایران شخصیت ها و احزاب سیاسی نمی توانند از وخامت اوضاع اقتصادی وسیاسی بعنوان اهرم فشار استفاده کنند. 

در این چارچوب و با توجه به احساسات میهن دوستانه و نیز پافشاری اقشار مختلف مردم بر پروژه اتمی پیش بینی می شود که اعمال تحریم علیه ایران باعث افزایش وحدت ملی و همبستگی ملی ایرانی ها گردد. 

"اللباد " بعد از آنکه در بخش بعدی مقاله خود به نحوه بازخوردهای تحریم های اقتصادی بر دولت یوگسلاوی پرداخت در نتیجه گیری این بخش می نویسد : 

باتوجه به اینکه اقتصاد از هم گسسته یوگسلاوی و وضعیت نظامی بغرنج وشرایط جغرافیایی در حال گسست یوگسلاوی را به هیچ عنوان نمی تواند با ایران امروز مقایسه کرد پس نمی توان درمورد میزان مشروعیتی که نظام سیاسی ایران در این چارچوب از دست می دهد به پیش بینی پرداخت. همچنین میزان اعمال فشار برای تغییر سیاست های ایران هم مشخص نیست. 

در مقابل آنچه مشخص و معلوم است این است که در صورت اعمال تحریم نفتی علیه ایران قیمت کالاهای اساسی افزایش خواهد یافت و تاثیرات منفی بر اقتصاد جهانی خواهد گذارد.
به هر شکل ایران چهارمین صادر کننده نفت جهان است وموقعیت استراتژیکی را در بازار انرژی جهان در اختیار دارد ، از اینرو است که می توان گفت تحریم نفتی علیه ایران افق های سیاسی حقیقی ندارد. 

در مقابل مخالفت جهانی با اعمال تحریم های نفتی علیه ایران بعنوان بخشی از تحریم های اقتصادی وسرمایه گذاری ، پیش بینی می شود جامعه جهانی مساله شکل جدیدی از اعمال تحریم را بیشتر بپذیرد. 

این نوع تحریم های مالی عملا منافع اقشار عالی بازرگانی و صنعتی را مورد هدف قرار داده وباعث بلوکه شدن دارایی های دولتی و شرکت ها و افراد تبعه کشور مورد تحریم می گردد. 

در ادامه این نوشتار بسیار طولانی نویسنده با توجه به دادهایی که از تحریم های مالی برخی از اقشار می نویسد بهترین راهبرد استفاده از تحریم های هوشمند است که اقشار منتخبی از جامعه را مورد هدف قرار می دهد و در مرحله اول آسیبی به شهروندان معمولی نمی رساند.
به اعتقاد نویسنده هر نوع تحریمی که علیه ایران اعمال شود به طور حتم با پیش زمینه های واهداف سیاسی انجام می پذیرد اما کارایی آن به استراتژی سیاسی ایران باز می گردد ، به طور مثال تحریم هایی که از سال 1980 آمریکا علیه ایران اعمال می کند براین فرضیه می افزاید زیرا ایران موفق شد آنرا مهار کند و روزنه های جدیدی را به قطب های مختلف جهانی باز کند. مسئله ای که باعث شد شرکت های آمریکایی بزرگترین زیان دیدگان سیاست های آمریکایی باشند. 

پس تحریم های آمریکایی به تنهایی قادر به شکست دادن ایران یا حتی ایجاد تغییر در سیاست های آن نیست. به نحوی که میزان زیان های ایران از تحریم های اقتصادی آمریکا تنها 6/3 درصد از کل تولید ناخالص ملی ایران بین سال های 1998 و 2001 بود. 

نویسنده در پایان نتیجه می گیرد : تحریم هایی که پیش بینی می شود ماه آینده علیه ایران اعمال شود درتاریخ به نام آمریکا به ثبت خواهد رسید ، البته نه بعنوان اجرای قوانین اقتصادی سیاسی بلکه بعنوان یک ورشکستگی استراتژی برای آمریکا.
بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین