آفتابنیوز : 2- مصر:
مناسبات سیاسی دو کشور مصر و ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی به دلیل امضای قرارداد کمپ دیوید توسط مصر در سال 1979 قطع شد و با پذیرش شاه سابق از سوی مصر روابط فیمابین متشنج تر گردید. در جریان جنگ ایران و عراق مصر جانب عراق را گرفت و حسنی مبارک که بعد از ترور سادات به ریاست جمهوری مصر رسیده بود در راه بهبود روابطش با عراق تلاش نمود و تا بدانجا پیش رفت که با تمام توان در کنار عراق ایستاد. مبارک تلاش فزاینده و همه جانبه ای را آغاز کرد تا از این موقعیت پیش آمده، کمال استفاده را کرده و دوباره جای پایی برای خود در بین اعراب پیدا کند. نزدیکی مصر به عراق به همراه شعارهای عرب گرایی و اتحاد علیه دشمن مشترک به خصوص از نیمه دوم جنگ عراق علیه ایران، کم کم برخی از کشورهای عرب تحریم کننده مصر را به سمت شکست تحریم کشاند. بی شک کمک های گسترده نظامی و تسلیحاتی مصر به عراق و حضور نیروهای مصری دوشادوش عراقی ها در جنگ علیه ایران، عامل منفی و تاثیرگذار بر روابط دو کشور بوده است. مصر که از زمان عقد قرارداد کمپ دیوید و شناسایی اسرائیل در جهان عرب در انزوا به سر می برد با شرکت در جنگ ایران و عراق قادر شد خود را از انزوای سیاسی خارج کند. این حمایت زمینه را برای تیرگی بیشتر روابط دو کشور فراهم کرد.
همچنین همزمان با ادعای کاذب امارات متحده عربی بر سر مالکیت سه جزیره ایرانی، مصر از امارات حمایت کرده حتی مواضعی تندتر از امارات در قبال ایران اتخاذ کرد. البته اکثر تحلیلگران بر این باورند که مصر با این سیاست می خواهد از امارات به عنوان برگ برنده در کنار ایران سود ببرد، چرا که این کشور با ایران رقابت دارد. نزدیکی ایران به سودان به خصوص پس از به قدرت رسیدن عمرالبشیر و حمایت های ایران از این کشور در قالب کمک های سیاسی، اقتصادی و مالی باعث شد مصر که سودان را جز خاک خود می داند و با آن کشور اختلافات اساسی سرزمینی و ایدئولوژیک یک دارد، علیه ایران دست به واکنش بزند (سودان از گروه های اسلامگرای مصری حمایت می کند و مصر دلیل این حمایت را در ایران می بیند.)
با پیروزی اصلاح طلبان در ایران (در خرداد 76)، دو کشور مهم دنیای عرب یعنی عربستان و مصر سعی کردند روابط پایداری را با ایران پی ریزی کنند، ولی هم به واسطه مخالفت های داخلی و هم مخالفت های اسرائیل و آمریکا به دلایل مختلف از جمله برنامه هسته ای ایران، موفقیتی در این زمینه به عمل نیامد. در این راستا ایجاد جو بدبینی، انعکاس وسیع اخبار منفی از ایران و دامن زدن به اختلافات میان ایران و اعراب از تاکتیک هایی است که در تفکرات و رفتار اعراب، اثرات قابل ملاحظه ای گذاشته است.