ایران واعراب برای جلوگیری از بروز رویارویی
آفتاب‌‌نیوز : 
در ادامه این نوشتار آمده است :
خلاصه این جمله این است که ایران با بدست گرفتن برگ های برنده در عراق وبخصوص در جنوب آن گام در تحقیق این مسئله برداشت وسپس با حمایت بی پروا از سوریه وپوشش قرار دادن حزب الله در لبنان برای چالش با رقبایش به آن ادامه داد تا آنکه با حمایت از حماس در فلسطین در مقابل قدرت های جهانی به آن قدرت بیشتری بخشید.
به هر شکل می توان گفت که برگ برنده عراق قویترین برگ برنده ای است که ایران علیه آمریکا در اختیار دارد .
ایران با پرونده اتمی خود همه منظومه غربی را به چالش کشیده است. تهران بر عزم خود برای تولید سوخت هسته ای پافشاری می کند وعملا به تمامی فشارهای بین المللی دهن کجی می نماید.
ایران به دنبال فرصت وزمان مناسب است این در حالی است که واشینگتن ، لندن وحتی تل آویو هم در مقابل چشمداشت های تهران دست وپابسته نشان می دهند.
زیرا ایران همواره تهدید به برهم ریختن معادله قدرت عراق می کند.
به اعتقاد این نویسنده این تهدیدها می تواند نه تنها طرح امریا در عراق بلکه طرح آمریکا در کل منطقه را در وضعیت مبهمی قرار دهد.
مسئله تعجب آور در ساختار سیاسی خاور میانه که طی سالیان گذشته بی سابقه هم بود سپتامبر 2005 از زبان وزیر امور خارجه عربستان در شورای سیاست خارجی آمریکا اعلام شد وآن اینکه " این ایران بود که نتایج وثمرات جنگ آمریکا در عراق را درو کرد و قدرت ونفوذ یافت ، این د رحالی است که تهران همچنان دشمن شماره یک آمریکا در منطقه محسوب می شود.
از نظر اقتصادی ونفتی ایران وضعیت بدی ندارد از این رو از این راهکار نمی توان برای مهار چشمداشت های منطقه ای وبین المللی این کشور سود برد ، حتی واردات مشتقات نفتی اش هم بر وجود این چشمداشت ها تاکید دارد.
علاوه بر آن ایران خود یکی از بازیگران عمده بازار نفتی جهان است واز اینرو می تواند از این برگ برنده هم برای تاثیر گذاری بر قیمت انرژی وحتی وارد آوردن ضرر وزیان غیر قابل تصور بر اقتصاد غرب سودبرد.
به اعتقاد الحروب کشورهای غربی چه راضی باشند وچه نباشند نوع گفتمان مردمی ورادیکالی ایران که بر روی بستر تقویت احساسات ضد امریکایی وغربی استوار است در منطقه بازتاب وسیعی دارد وبسیاری آنرا پاسخی کوبنده به خودکامگی های واشینگتن وپایتخت های غربی توصیف می کنند.
در بخش دیگری از این مقاله آمده است : قدرت گرفتن منطقه ای ایران تنها آمریکا واسرائیل را نگران نمی کند بلکه تعداد زیادی از کشورهای عربی را هم می آزارد ، این جمله را باید نکته اصلی وکانون تمرکز سخنان دانست.
به زعم نویسنده : ایران برای اعراب یک کشور عادی ومعمولی نیست ، بلکه اهداف وچشمداشت های آن به نوعی فرا مرزی است وبه داخل مرزهای عربی کشیده شده وبرخی از اقشار از جوامع وطوایف عربی را مورد هدف قرار می دهد بدون آنکه نظام های منطقه از این فعالیت ها رضایت داشته باشند.
وی در ادامه می افزاید : اکنون برخی از پرنده ها بین کشورهای عربی وایران باقی مانده است که باید بین دو طرف حل وفصل شود ، مهمترین آنها مسئله جزایر سه گانه (ایرانی ) است در کنار آن کشورهای عربی منتظر اطمینان بخشی های ایران نسبت برنامه های استراتژیک ونظامی این کشور هستند.
در مقابل کشورهای عربی هم نباید آنقدر از سیاست های منطقه ای ایران دور شوند که به دامن سیاست های غرب وبخصوص آمریکا بلغزند.
منابع کشورهای عربی وملل آنها منطق وساختاری مغایر با منافع غرب وآمریکا درمنطقه دارد.
پس به جای گریز از واقعیت ها باید به سوی شکل داده به روابطی صحیح ومنطقی با ایران در منطقه پیش رفت.
به اعتقاد نویسنده پرداختن به پرونده در سطوح دوجانبه بین کشورهای عربی ومنطقه خلیج فارس با ایران یک وظیفه محسوب می شود.
سخنان اخیر مسئولین عربستانی در مورد انجام مذاکراتی صریح با طرف ایرانی در مورد پرونده های مختلف در همین راستا قرار دارد.
در سطح امنیت منطقه خلیج فارس ایران بخشی از بافت این منطقه محسوب می شود ، از اینرو نمی توان به ساختار امنیتی گروهی موفق ، منطقه ای یا منحصر به منطقه خیج فارس بدون حضور ایران اندیشید.
اعراب موظف هستند که با ایران با واقعیت ، عقلانیت وعمل گرایی برخورد کنند ، مسایل مورد شک وتردید را بر روی میز مذاکرات مطرح کنند ، وبه توافق های اطمینان بخش برسند، باید برای مشکلات راهبردهای غیر برخوردانه وغیر تنش زا پیدا کرد.
به نوشته الحروب اگر کشورهای عربی به تلاش های بین المللی یا همان آمریکایی علیه ایران بپیوندند کار بسیار خطرناکی انجام می دهند ، باید گفت خطراتی که سیاست های دشمنانه با ایران برای کشورهای عربی به بار می آورد بسیار بیشتر از خطراتی است که همسویی آنها برای جنگ علیه عراق برایشان به ارمغان آورده است.
در پایان هم نویسنده آورده است : به هر شکل از آنچه گذشت به این نتیجه می رسیم که در برابر پرونده ای پیچیده قرار داریم که دین ، سیاست ، امنیت ، مسایل بین المللی ومنطقه ای در آن دخیل هستند اما به هر شکل این پرونده باید گشوده شود ودر راستای منافع همگانی وپیش از آنکه فرصت از دست برود حل وفصل شود.
در ادامه این نوشتار آمده است : خلاصه این جمله این است که ایران با بدست گرفتن برگ های برنده در عراق وبخصوص در جنوب آن گام در تحقیق این مسئله برداشت وسپس با حمایت بی پروا از سوریه وپوشش قرار دادن حزب الله در لبنان برای چالش با رقبایش به آن ادامه داد تا آنکه با حمایت از حماس در فلسطین در مقابل قدرت های جهانی به آن قدرت بیشتری بخشید.
به هر شکل می توان گفت که برگ برنده عراق قویترین برگ برنده ای است که ایران علیه آمریکا در اختیار دارد .
ایران با پرونده اتمی خود همه منظومه غربی را به چالش کشیده است. تهران بر عزم خود برای تولید سوخت هسته ای پافشاری می کند وعملا به تمامی فشارهای بین المللی دهن کجی می نماید.
ایران به دنبال فرصت وزمان مناسب است این در حالی است که واشینگتن ، لندن وحتی تل آویو هم در مقابل چشمداشت های تهران دست وپابسته نشان می دهند.
زیرا ایران همواره تهدید به برهم ریختن معادله قدرت عراق می کند.
به اعتقاد این نویسنده این تهدیدها می تواند نه تنها طرح امریا در عراق بلکه طرح آمریکا در کل منطقه را در وضعیت مبهمی قرار دهد.
مسئله تعجب آور در ساختار سیاسی خاور میانه که طی سالیان گذشته بی سابقه هم بود سپتامبر 2005 از زبان وزیر امور خارجه عربستان در شورای سیاست خارجی آمریکا اعلام شد وآن اینکه " این ایران بود که نتایج وثمرات جنگ آمریکا در عراق را درو کرد و قدرت ونفوذ یافت ، این د رحالی است که تهران همچنان دشمن شماره یک آمریکا در منطقه محسوب می شود.
از نظر اقتصادی ونفتی ایران وضعیت بدی ندارد از این رو از این راهکار نمی توان برای مهار چشمداشت های منطقه ای وبین المللی این کشور سود برد ، حتی واردات مشتقات نفتی اش هم بر وجود این چشمداشت ها تاکید دارد.
علاوه بر آن ایران خود یکی از بازیگران عمده بازار نفتی جهان است واز اینرو می تواند از این برگ برنده هم برای تاثیر گذاری بر قیمت انرژی وحتی وارد آوردن ضرر وزیان غیر قابل تصور بر اقتصاد غرب سودبرد.
به اعتقاد الحروب کشورهای غربی چه راضی باشند وچه نباشند نوع گفتمان مردمی ورادیکالی ایران که بر روی بستر تقویت احساسات ضد امریکایی وغربی استوار است در منطقه بازتاب وسیعی دارد وبسیاری آنرا پاسخی کوبنده به خودکامگی های واشینگتن وپایتخت های غربی توصیف می کنند.
در بخش دیگری از این مقاله آمده است : قدرت گرفتن منطقه ای ایران تنها آمریکا واسرائیل را نگران نمی کند بلکه تعداد زیادی از کشورهای عربی را هم می آزارد ، این جمله را باید نکته اصلی وکانون تمرکز سخنان دانست.
به زعم نویسنده : ایران برای اعراب یک کشور عادی ومعمولی نیست ، بلکه اهداف وچشمداشت های آن به نوعی فرا مرزی است وبه داخل مرزهای عربی کشیده شده وبرخی از اقشار از جوامع وطوایف عربی را مورد هدف قرار می دهد بدون آنکه نظام های منطقه از این فعالیت ها رضایت داشته باشند.
وی در ادامه می افزاید : اکنون برخی از پرنده ها بین کشورهای عربی وایران باقی مانده است که باید بین دو طرف حل وفصل شود ، مهمترین آنها مسئله جزایر سه گانه (ایرانی ) است در کنار آن کشورهای عربی منتظر اطمینان بخشی های ایران نسبت برنامه های استراتژیک ونظامی این کشور هستند.
در مقابل کشورهای عربی هم نباید آنقدر از سیاست های منطقه ای ایران دور شوند که به دامن سیاست های غرب وبخصوص آمریکا بلغزند.
منابع کشورهای عربی وملل آنها منطق وساختاری مغایر با منافع غرب وآمریکا درمنطقه دارد.
پس به جای گریز از واقعیت ها باید به سوی شکل داده به روابطی صحیح ومنطقی با ایران در منطقه پیش رفت.
به اعتقاد نویسنده پرداختن به پرونده در سطوح دوجانبه بین کشورهای عربی ومنطقه خلیج فارس با ایران یک وظیفه محسوب می شود.
سخنان اخیر مسئولین عربستانی در مورد انجام مذاکراتی صریح با طرف ایرانی در مورد پرونده های مختلف در همین راستا قرار دارد.
در سطح امنیت منطقه خلیج فارس ایران بخشی از بافت این منطقه محسوب می شود ، از اینرو نمی توان به ساختار امنیتی گروهی موفق ، منطقه ای یا منحصر به منطقه خیج فارس بدون حضور ایران اندیشید.
اعراب موظف هستند که با ایران با واقعیت ، عقلانیت وعمل گرایی برخورد کنند ، مسایل مورد شک وتردید را بر روی میز مذاکرات مطرح کنند ، وبه توافق های اطمینان بخش برسند، باید برای مشکلات راهبردهای غیر برخوردانه وغیر تنش زا پیدا کرد.
به نوشته الحروب اگر کشورهای عربی به تلاش های بین المللی یا همان آمریکایی علیه ایران بپیوندند کار بسیار خطرناکی انجام می دهند ، باید گفت خطراتی که سیاست های دشمنانه با ایران برای کشورهای عربی به بار می آورد بسیار بیشتر از خطراتی است که همسویی آنها برای جنگ علیه عراق برایشان به ارمغان آورده است.
در پایان هم نویسنده آورده است : به هر شکل از آنچه گذشت به این نتیجه می رسیم که در برابر پرونده ای پیچیده قرار داریم که دین ، سیاست ، امنیت ، مسایل بین المللی ومنطقه ای در آن دخیل هستند اما به هر شکل این پرونده باید گشوده شود ودر راستای منافع همگانی وپیش از آنکه فرصت از دست برود حل وفصل شود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید