تندروها و تخریب دولت

آفتاب‌‌نیوز : به گزارش گروه پژوهش و تحلیل خبری، مخالفان تندرو اما برای حمله به دولت، هرگز بی سوژه نمی مانند. وقتی پای منطق در میان نباشد، حتی می توان بر مهمترین دستاورد دولت هم تاخت و با ادعاهایی دروغین نه تنها آن را بی ثمر خواند، بلکه از آسیب هایی گفت که به موجب آن بر کشور و ملت صدمه وارد می شود. وقتی هم که قافیه به تنگ آمد، خود رییس جمهوری و اطرافیانش را مورد حمله های بی امان و تهمت های اثبات نشده قرار داد. تخریب دولت سخت نیست، وقتی به بهانه نقد، قوانین اصولی انتقاد را زیر پا می گذارند.
این، شرح عملکرد بسیاری از رسانه های منتسب به منتقدان تندروی دولت در سه سال گذشته است؛ رسانه هایی که از هر فرصت و بهانه ای برای تخریب دولت استفاده می کنند و با نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات، بر شدت حمله های خود افزوده اند.
«عبدالله ناصری» ، فعال سیاسی و عضو شورای مشورتی اصلاح طلبان ، در گفت و گو با پژوهشگر ایرنا رفتارهای تخریبی مخالفان تندرو علیه دولت را در تفاوت ماهوی و منفعت آنان با دولت تدبیر و امید جستجو کرد و تقویت بازوی اطلاع رسانی دولت در بازگویی واقعیت های کشور را پادزهری در برابر رفتارهای تخریبی مخالفان تندرو دانست.
ناصری بر این باور است که اصلی ترین عامل رفتارهای تخریبی منتقدان تندرو علیه دولت را باید در انتخابات سال 1392 جستجو کرد. از نظر مخالفان تندرو این شکست، در حیات حیثیت سیاسی و اجتماعی آنها نقطه عطف مهمی محسوب می شود. به همین دلیل از نخستین هفته های آغاز به کار دولت تدبیر و امید، حمله های تخریبی خود را علیه دولت، مسوولان اجرایی و شخص رییس جمهوری آغاز کردند.
وی در باره علل و پیامدهای رفتار تخریبی تندروها علیه دولت بر این باور است که تقویت بازوی اطلاع رسانی دولت در بازگویی شرایط پیش از تحریم ها و دستاوردهای دولت، رشته های منتقدان دوآتشه دولت را پنبه خواهد کرد، ضمن اینکه در عصر اطلاعات که شبکه های اجتماعی سرعت اطلاع رسانی را گسترش داده اند، واقعیت از چشم مردم پنهان نخواهد ماند و به این ترتیب این مخالفان تندرو هرگز به هدف خود که دست یابی به قدرت در انتخابات 1396 نخواهند رسید.

در ادامه متن گفت و گوی پژوهشگر ایرنا با عبدالله ناصری را می خوانیم:
**ایرنا: طی سه سال و چند ماه گذشته منتقدان تندرو در رسانه های خود به شدت دولت را تخریب می کنند. این منتقدان با تخریب دولت چه اهدافی را دنبال می کنند؟
**ناصری: اصلی ترین عامل رفتارهای تخریبی منتقدان تندرو علیه دولت را باید در انتخابات سال 1392 جستجو کرد؛ انتخاباتی که تندروها در نتیجه آن جایگاه خود را در ساختار قدرت از دست دادند.

**ایرنا: منظورتان این است که این منتقدان تندرو فارغ از عملکرد روحانی، با ماهیت دولت او مخالف هستند؟
**ناصری: ببینید، دولت روحانی بعد از یک دوره هشت ساله «تاریخی» در جمهوری اسلامی ایران روی کار آمد؛ دوره ای که احمدی نژاد و تیم همراه او که مورد حمایت تندروها بودند، علاوه بر تحمیل تحریم ها و منزوی کردن ایران از نظر بین المللی، شرایط و فضای نامطلوبی را از نظر اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و ... برای کشور ایجاد کردند.
در مجموع می توان گفت دولت پیشین حرکت مدار توسعه و توسعه یافتگی کشور را که در دولت سازندگی آغاز شده بود و در دولت اصلاحات به طور جدی پیش می رفت، عقب انداخت و به همین سبب هزینه های بسیاری بر جامعه تحمیل کرد. سال 1392 روحانی وارث چنین ویرانی ها و خرابی بود. به قول «اسحاق جهانگیری» معاون اول رییس جمهوری ما دولت را از ته چاه خارج کردیم.
تندروها شاید به هیچ وجه گمان نمی کردند که جریان اعتدالی و اصلاح طلبان بتوانند گفتمان خود را در انتخابات به پیروزی برسانند و روحانی را به کرسی ریاست جمهوری بنشانند. از نظر آنها این شکست، در حیات حیثیت سیاسی و اجتماعی آنها نقطه عطف مهمی محسوب می شود. به همین دلیل از نخستین هفته های آغاز به کار دولت تدبیر و امید، حمله های تخریبی خود را علیه دولت، مسوولان اجرایی و شخص رییس جمهوری آغاز کردند.

**ایرنا: بر اساس نظر شما بخش زیادی از این تخریب ها از اختلاف ماهوی منافع تندروها با دولت ناشی می شود. حمله های تخریبی مخالفان تندرو دولت که اغلب از طریق رسانه های آنان منعکس می شود، در طول سه سال گذشته رشدی فزاینده داشته است، چرا؟
**ناصری: عامل مهمی که جریان تندرو را در برابر دولت تندروتر کرد، این بود که با روی کار آمدن روحانی، طیف وسیعی از اصولگرایان معتدل و سنتی همراهی خود را با آقای روحانی و دولت او اعلام کردند، به ویژه جریان سنتی و مذهبی جامعه یعنی حوزه علمیه، علما و مراجع. این همراهی از سال 1392 به بعد، به طور طبیعی بافته های دولت پیشین را دستکم از نظر اجتماعی و در ذهنیت اجتماعی مردم پنبه کرد. بر همین اساس جریان تندرو روز به روز بر شدت و حجم حمله های خود به دولت افزود و پروژه تخریبی خود را به حوزه های گسترده تری تسری داد؛ از خود برجام به عنوان یکی از بزرگترین دستاوردهای دولت گرفته تا سایر حوزه های فرهنگی و اقتصادی و ...
متانت دولت در برخورد با مخالفان تندرو هم عامل دیگری در افزایش حجم تخریب ها محسوب می شد. دولت در بسیاری از موارد در برابر این نیروهای تندرو از خود نجابت نشان داد. البته ضعف دولت در سازماندهی اطلاعات و اقناع سازی افکار عمومی در بسیاری از موارد، عرصه را به این نیروها واگذار کرد تا با پیاده سازی پروژه تخریب ، اهداف خود را دنبال کنند. به طور طبیعی در چنین فضایی مخالفان تندرو سامان بیشتری پیدا کردند و میدان را برای تهاجم و حمله به دولت فراخ تر یافتند.

**ایرنا: مهمترین هدف نیروهای تندرو از تخریب مسوولان اجرایی و دولت چیست؟
**ناصری: هدف نهایی مخالفان تندرو این است که بتوانند در انتخابات ریاست جمهوری سال 1396 از نیامدن یا پیروز نشدن روحانی شادکام شوند که قطعا این اتفاق نخواهد افتاد.

**ایرنا: منتقدان تندرو در هر دوره ای مساله و موضوع های متفاوتی را دستاویز حمله به دولت قرار می دهند. مهمترین خط تخریبی آنها علیه دولت را می توان در چه محورهایی دسته بندی کرد؟
**ناصری: مهمترین خط تخریبی مخالفان علیه دولت، حمله به برجام است. مخالفان ادعا می کنند برجام دستاورد مهمی نبوده است در صورتی که کسانی که ماهیت تحریم ها را می شناسند و از آثار تخریبی قطعنامه های تحریمی روی اقتصاد کشور طی سال های گذشته آگاهی دارند معترف هستند که دستاورد برجام فی نفسه دستاورد بزرگی است، هرچند بخش قابل توجهی از این دستاوردها، دستاورد کوتاه مدت نیست و به مرور زمان حاصل خواهد شد.
تندروها خود می دانند تا زمانی که دولت مساله تحریم ها را رفع نمی کرد و به توافق هسته ای دست نمی یافت، قادر نبود برای بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم به صورت اساسی و کوتاه مدت برنامه ریزی کند، هرچند مخالفان دولت ادعا می کنند برجام دستاورد قابل توجهی نداشته و اقدام های مسوولان اجرایی در حوزه اقتصادی کارآمد نیست. ضعف دولت در حوزه اطلاع رسانی، موجب ناتوانی در بازگویی نابسامانی های برجای مانده از دولت پیشین و دستاوردهای برجام به ویژه در حوزه اقتصادی شده است.
یکی دیگر از محورهای تخریب منتقدان علیه دولت، فیش های حقوقی نامتعارف است. جریان رسانه ای تندرو در تلاش است مساله حقوق های نامتعارف را به دولت روحانی ارتباط دهد و آن را به عنوان نقطه ای سیاه در کارنامه رییس دولت تدبیر و امید ثبت کند، در حالی که ساختار فیش های حقوقی نامتعارف در دولت پیشین شکل گرفته است. این پروژه تخریبی که مدتی است کلید خورده، تاکنون نتوانسته به اهداف خود دست یابد. اگرچه به نظر من مساله فیش های حقوقی نامتعارف اتفاق ناگواری بود، اما جامعه زیر بار این تبلیغات تخریبی جریان رقیب نرفت و باور نکرد که این مساله مرتبط با این دولت باشد. اگرچه درست بود که خود دولت از همان ابتدا با این پدیده مقابله می کرد.
یکی دیگر از خط های تخریبی علیه دولت و شخص رییس جمهوری که به تازگی پررنگ تر شده است، مساله «حسین فریدون» برادر رییس جمهوری و اتهامات اثبات نشده ای است که به او نسبت می دهند. مسایلی که در ارتباط با برادر رییس جمهوری مطرح می کنند، دست آویزهایی برای ایجاد جنگ روانی علیه دولت است، به رغم هر انتقادی که به دولت وارد است که بنده هم جزو منتقدین به دولت هستم اما باید گفت پیروزی روحانی و به دست گرفتن دولت تدبیر و امید در امور اجرایی کشور، کشور را از بسیاری بحران ها نجات داد.

**ایرنا: تاثیر این تخریب ها و سوء رفتارها در فضای رسانه ای کشور بر افکار عمومی چیست؟
**ناصری: در این زمانه که ارتباطات به اندازه زیادی گسترش پیدا کرده و در بسیاری از موارد، این شبکه های اجتماعی و فضای مجازی است که با تاثیرگذاری بر افکار عمومی و مطالبات عمومی، مسوولان عالی رتبه کشور را به واکنش وامی دارد، آگاهی مردم بسیار رشد یافته است. رشد آگاهی عمومی در سال های اخیر باعث شده مردم مسایل را خیلی خوب تجزیه و تحلیل کنند و کمتر زیر تاثیر فضاسازی های رسانه ای قرار گیرند.
به میزانی که رسانه ملی و رسانه های عمومی و دولت بتوانند واقعیت ها را به مردم بازگو کنند، طبیعتا میزان تاثیرگذاری شایعه در کشور کمتر خواهد شد. اما از آنجایی که رسانه ملی به عنوان پرمخاطب ترین رسانه کشور، عملا خودش یک پای دعوا است و در برابر دولت نقش اپوزیسیون را بازی می کند، ممکن است در جاهایی بتواند بر بخشی از جامعه سنتی یا طبقات محروم جامعه تاثیرگذار باشد، اما واقعیت این است که چنین اتفاقی در کلان جامعه رخ نخواهد داد. هرچند مردم انتقادهایی جدی در مورد امور معیشتی و رفاهی خود دارند، اما به نظر می رسد به خاطر شرایط موجود اطلاع رسانی در نظام ارتباطات جدید، با واقعیت ها آشنا هستند و از این رو در مجموع به دولت روحانی نمره قبولی می دهند.

**ایرنا: هرچند فضای ارتباطی گسترده شده و پروژه تخریبی رسانه های تندرو بر بخش محدودی از جامعه اثر می گذارد، اما دولت نمی تواند در برابر این حمله های بی امان سکوت کند. به نظر شما دولت برای مقابله با این تخریب ها چه راهکاری باید اتخاذ کند؟
** ناصری: دولت بویژه در آستانه انتخابات باید همه هم و غم خود را بر انتخابات پیش رو متمرکز کند. خبرگزاری دولت، روزنامه دولت و همه رسانه هایی که همسو با دولت هستند، باید بخش عمده ای از توان خود را بر بیان یک سری واقعیت ها از هشت سال گذشته پیش از سال 1392 متمرکز کند. اینکه دولت کشور را در چه شرایطی تحویل گرفت و امروز پس از گذشت چهار سال در چه حوزه هایی تغییر را شاهد هستیم.
زبان دولت در بیان دستاوردها و واقعیت ها تقریبا زبان الکنی است. از طرف دیگر جریان تندرو و در راس آن صدا و سیما به عنوان رسانه اپوزیسیون به اندازه زیادی قدرت رسانه ای دارند و افکارسازی خاصی را توانسته اند شکل دهند و توانسته اند ذهن بخشی از جامعه را نسبت به دولت تدبیر و امید تخریب کنند.
اما در مجموع میانگین ارزیابی جامعه حدودا 80 میلیونی این است که دولت روحانی یک دولت نجات و امید بود و همین روند ان شالله در دولت دوم که مسوولیت روحانی در آن سنگین تر خواهد بود باید ادامه پیدا کند.