خاطی‌ها در پرونده محرومیت تراکتور و استقلال چه کسانی هستند؟
نکته حائز اهمیت در این اتفاقات بی خبری و غفلت محض فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ و تیم های مذکور بوده است. در موضوع محرومیت استقلال و تراکتورسازی، نه فدراسیون فوتبال و نه این تیم‌ها جواب قانع کننده‌ای برای پاسخ به اذهان عمومی نداشتند. درست در زمانی که استقلال از جذب بازیکن محروم شده بود، این باشگاه اقدام به جذب دو بازیکن گران قیمت و معروف کرد تا امروز نتواند از هیچ کدام از آن ها بهره ببرد. یا تراکتورسازی که با وجود محرومیت، ۴ بازیکن سرشناس را به خدمت گرفت.
فدراسیون فوتبال به عنوان متولی این رشته، ارتباط دهنده تیم های ایرانی به فیفا است و این سازمان هم در زمان مکاتبه با باشگاه‌ها، یا نامه‌های خود را مستقیما به فدراسیون فوتبال می‌فرستد و یا رونوشتی از نامه ارسال شده برای باشگاه به دست فدراسیون می‌رسد.
در فدراسیون فوتبال ایران هم، بخش اجرایی این فدراسیون به ریاست علیرضا اسدی، عهده‌دار این مسئولیت است و دبیرکل فدراسیون فوتبال همه نامه‌ها و مکاتبات میان باشگاه‌ها را از زیر نظر خود می‌گذراند و امضای او در زیر همه نامه‌ها قرار دارد. این پروسه، با امضای اسدی ادامه پیدا می‌کند و در انتها یک بار دیگر به دست باشگاه مربوطه می‌رسد.
در واقع در پرونده تراکتورسازی، در تاریخ ۵ آبان تراکتورسازی نامه محرومیت تراکتورسازی به دست فدراسیون فوتبال می‌رسد و علیرضا اسدی کما فی السابق با پاراف کردن نامه آن را به باشگاه تراکتورسازی و سازمان لیگ انتقال می‌دهد. طبق این نامه محرومیت تراکتورسازی از ۴ ژانویه ۲۰۱۷ و همزمان با روز نخست نقل و انتقالات آغاز می‌شود. اما با این وجود مسئولان تراکتورسازی به آن توجهی نمی‌کنند و با این خیال که می‌توانند در روز نخست بازیکنی را به خدمت بگیرند، به سراغ امید عالیشاه، احمد نوراللهی می‌روند و قرارداد آن‌ها را ثبت می‌کنند.
در این پرونده بخش‌های مختلف به نوبه خود کوتاهی کرده‌اند تا یک فاجعه رخ دهد و با آبروی فوتبال ایران بازی شود.
* خاطی شماره یک: تراکتورسازی
همین چند ماه پیش و زمانی که شنیده می‌شد امید عالیشاه و احمد نوراللهی قصد سرباز شدن را دارند، افراد زیادی به این دو بازیکن توصیه کرده‌اند که سربازی خود را برای پایان فصل بگذارند اما شائبه‌هایی مبنی بر مشکل تراکتور برای جذب بازیکن سرباز در تابستان سال ۹۶ بود. با برملا شدن این محرومیت می‌توان به این موضوع پی برد که افرادی در باشگاه تراکتورسازی از این محرومیت اطلاع داشتند و با علم به این موضوع این دو بازیکن جوان را جذب کردند تا امروز هم تراکتور چوب این تخلف را بخورد و این دو بازیکن. البته امیر قلعه‌نویی چندی پیش عنوان کرده بود که با توجه به جذب این دو بازیکن، دقایقی زودتر از ابلاغ این محرومیت، قرارداد آن‌ها بسته شده اما این حرف به هیچ وجه درست نبود چرا که فیفا در تاریخ ۵ آبان نامه‌ی محرومیت این تیم را ابلاغ کرده بود.
* خاطی شماره دو: سازمان لیگ فوتبال
در حالی که فدراسیون فوتبال در تاریخ ۵ آبان محرومیت فیفا را به این سازمان ابلاغ کرده، تراکتوری‌ها توانسته‌اند چند ماه بعد با وجود محرومیت قرارداد بازیکنان خود را ثبت کنند. به زعم عده‌ای، دلیل این غفلت جابه‌جایی در بخش نقل و انتقالات سازمان لیگ بوده است چرا که پس از بازنشسته اعلام شدن شهبازی، محمودزاده این سمت را بر عهده گرفت و احتمالا او هیچ گاه چنین نامه‌ای را ندیده و به این تخلف دامن زده‌اند.
خاطی شماره سه: دبیرکل فدراسیون فوتبال
علیرضا اسدی پس از دریافت نامه فیفا از سوی کمیته روابط بین‌الملل این نامه را پاراف کرده و با امضای خود برای سازمان لیگ و تراکتورسازی ارسال کرده و از ابتدا در جریان این محرومیت بوده اما گذشت تنها چند ماه موجب فراموشی دبیرکل فدراسیون فوتبال شده و او که شاهد تخلف تراکتورسازی در سازمان لیگ بوده، هیچ اقدامی برای جلوگیری از این اتفاق نداشته است.
خاطی شماره چهار: کمیته روابط بین‌الملل فدراسیون فوتبال
این بخش از فدراسیون فوتبال که امید جمالی عهده‌دار آن است، به طور مستقیم با فیفا در ارتباط است و مکاتبات فدراسیون فوتبال با فیفا را انجام می‌دهد. مسئولان این بخش که همگی مسلط به زبان انگلیسی هستند هیچ اقدامی را درباره این تخلف انجام ندادند. در پرونده استقلال هم یکی از کارمندان این بخش اقدام به ترجمه نامه‌ای که در ادامه مشخص شد ایراداتی در ترجمه آن وجود داشته است کرده بود. در واقع کمیته بین‌الملل در حالی در دو پرونده اخیر اشتباهاتی را انجام داده که پیش از این هم در مواردی این‌چنینی مرتکب اشتباهاتی شده بودند. به نظر می‌رسد باید فکری اساسی به حال وضعیت این بخش از فدراسیون کرد چرا که بعد از این هم تیم‌های ایرانی درگیر مسابقات بین المللی و مکاتباتی با فیفا خواهند بود و نیازمند یک تغییر اساسی است.
خاطی شماره پنج: کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال
کمیته انضباطی هم بدون شک در برخورد با متخلفان این اتفاق بسیار منفعلانه عمل کرده چرا که آن‌ها هم به عنوان جزئی از فدراسیون فوتبال در جریان محرومیت تراکتورسازی بوده‌اند اما با وجود ثبت قرارداد، هیچ اقدامی درباره تخلف آشکار تراکتورسازی انجام ندادند.
اگر امروز تمامی خاطیان این اتفاق هیچ توضیحی درباره این تخلف ارائه نمی‌کنند و با صحبت‌هایی پشت آن پنهان می‌شوند، دیرهنگام نیست که یک بار دیگر و شاید چند بار دیگر تیم‌های ایرانی با محرومیت‌های سازمان جهانی فوتبال جریمه شود اما این خبر زمانی علنی شود که ضررهای مالی زیادی روی دست فوتبال ایران گذاشته است و افراد متخلف به راحتی به فعالیت خود در فوتبال ادامه می‌دهند.
خودتان را به تجاهل می زنید؟ 
