حادثه اي كه در راه است
آفتاب‌‌نیوز : 
اين هفته 180 كشور امضاء كننده معاهده عدم تكثير سلاح هاي هسته اي گرد هم آمده اند تا طي كنفرانسي مفاد اين معاهده را مورد تجديد نظر قرار دهند. پيمان عدم تكثير سلاح هاي هسته اي تنها روزنه اميد براي جلوگيري از فجايعي است كه سلاح هاي هسته اي در آينده به بار خواهند آورد.
توماس گراهام نماينده مخصوص كنترل سلاح ها و نويسنده منطق سلاح هاي كشتار جمعي (2004) مي نويسد: «NPT هيچگاه از اين ضعيف تر و آينده اش از اين متزلزل تر نبوده است.»
گراهام مي افزايد: «اگر معاهده اين هفته شكست بخورد، كابوس هسته اي جهان به واقعيت مي پيوندد.
گراهام مانند تحليل گران ديگر مي داند كه مهم ترين تهديد براي NPT سياست هاي دولت آمريكاست، اگر چه كشورهاي ديگر داراي سلاح هاي هسته اي نيز تا حدي مسوولند.
در بند پنج اين معاهده كشورها تعهد داده اند كه براي از بين بردن سلاح هاي هسته اي بكوشند اما هيچ يك اين كار را نكرده اند و تازه دولت بوش اخيرا پا را از اين فراتر گذاشته و ادعا مي كند كه ديگر مفاد اصلي NPT را قبول ندارد و حتي به دنبال ساخت سلاح هاي هسته اي تازه اي است.
خود NPT براساس تعهد به چندين پيمان ديگر يعني عهدنامه جلوگيري از آزمايش هاي هسته اي (كه از سوي سناي جمهوريخواهان در سال 1999 رد شد) عهدنامه ضد موشك هاي بالستيك، (كه بوش آن را لغو كرد) و مهم تر از همه معاهده قطع مواد سوختي كه گفته گراهام جلوي افزايش بمب هاي هسته اي موجود را مي گرفت تنظيم شد.
در نوامبر گذشته كميته خلع سلاح سازمان ملل 147 به يك به نفع معاهده رأي داد. رأي آمريكا در اين مورد يك حق راي و موهبتي است كه اسامه بن لادن را مسرور مي كند اين حق راي نشان دهنده جايگاه بقاء گونه هاي مختلف در فهرست اولويت هاي دولت اين كشور است.
پيش از اين دولت بوش جان بولتون را به اروپا فرستاد تا به آنها اطلاع دهد مذاكرات طولاني بر سر ممنوعيت سلاح هاي بيولوژيك پايان يافته چرا كه آمريكا موافق آن نيست.
اين با سياست هاي مورد نظر بولتون كاملا همخواني دارد: هر وقت آمريكا بخواهد سازمان ملل عمل مي كند. هر وقت ما بخواهيم كاري را انجام دهيم حتما مي دهيم و هر گاه كاري به نفع ما نباشد مطمئنا انجامش نخواهيم داد.
طبيعي است كه چنين فردي كانديداي سفارت آمريكا در سازمان ملل شود تا بتواند به راحتي به اروپا و ديگر نقاط جهان توهين كند.
مايكل مگواير، برنامه ريز سابق ناتو در مجله بريتانيايي موسسه سلطنتي امور بين المللي مي نويسد با چنين سياست هايي تبادلات هسته اي نهايتا اجتناب ناپذير خواهد بود.
او همچنين مي نويسد: هزينه پاكسازي سلاح هاي اتمي در مقايسه با گرم شدن كره زمين بسيار ناچيز است، اما نتايج فاجعه بار جنگ هسته اي بسيار بيشتر از تغييرات جوي است چرا كه تاثيرات آن يكباره و غيرقابل پيش بيني است. اما نكته تعارض برانگيز اين است كه ما قدرت جلوگيري از توليد تسليحات هسته اي را داريم اما قادر نيستيم آب و هوا را تغيير دهيم.
اخطارهاي مگواير در آن سوي اقيانوس اطلس توسط سام نان سناتور سابق و رييس كميته نيروهاي مسلح سنا تكرار مي شود. نان در شماره دسامبر فاينشنال تايمز مي نويسد: «شانس حملات اتفاقي، اشتباهي و يا بدون مجوز هسته اي در حال افزايش است.»
در نتيجه سياست هايي كه بقاي آمريكا را وابسته به عملكرد صحيح سيستم هاي اخطار دهند روسيه مي كند... ما در معرض خطر آرماگدوني قرار مي گيريم كه خود آن را به وجود آورده ايم.»
مقصود نان گسترش سريع برنامه هاي نظامي آمريكاست كه موازنه استراتژيك به سوي شروع حمله سوق مي دهد بدون اينكه صحت خبر حمله اتمي را ارزيابي كند.»
او مي افزايد: «اين واقعيت كه سيستم هاي اخطار دهنده سريع روسيه مشكلات فني بسياري دارد و امكان دارد اخطارهاي غلطي در مورد نزديك شدن موشك ها بدهد خطر را چند برابر مي كند.
نگراني ديگر اين است كه امكان دارد سلاح هاي هسته اي دير يا زود به دست گروه هاي تروريست بيفتند چرا كه روسيه براي مقابله با حملات احتمالي آمريكا تسليحات هسته اي خود را به نقاط مختلف كشور خواهد فرستاد و در اين نقل و انتقالات هر اتفاقي ممكن است بيفتد. بروس بلر مدير مركز اطلاعات دفاعي واشنگتن مي گويد: اين موج به وجود آمده آسيب پذيري را افزايش مي دهد چرا كه حمل و نقل پاشنه آشيل امنيت سلاح هاي هسته اي است. بلر عقيده دارد اين خطر منحصر به روسيه نمي شود. او مي نويسد: «مشكلات اخطار زودهنگام پاكستان، هند و كشورهاي ديگر تكثير كننده را نيز مورد تهديد قرار مي دهد خطر حملات تروريستي به اين كشورها نيز موازي با روسيه رشد مي كند.»
خطر ترور و ديگر خطرات موجود و استفاده از زور جهان را به نابودي هسته اي نزديك كرده است.
كار عاقلانه اين است كه كنفرانس سازمان ملل به اعلان خطر 50 سال پيش برتراند راسل و آلبرت انيشتين توجه بيشتري كند. «ما در اينجا مسله اي هراسناك، خشن و اجتناب ناپذير را براي شما مطرح مي كنيم: يا بايد نسل انسان از روي زمين برداشته و يا انسان جنگ را فراموش كند.»
اين هفته 180 كشور امضاء كننده معاهده عدم تكثير سلاح هاي هسته اي گرد هم آمده اند تا طي كنفرانسي مفاد اين معاهده را مورد تجديد نظر قرار دهند. پيمان عدم تكثير سلاح هاي هسته اي تنها روزنه اميد براي جلوگيري از فجايعي است كه سلاح هاي هسته اي در آينده به بار خواهند آورد. توماس گراهام نماينده مخصوص كنترل سلاح ها و نويسنده منطق سلاح هاي كشتار جمعي (2004) مي نويسد: «NPT هيچگاه از اين ضعيف تر و آينده اش از اين متزلزل تر نبوده است.»
گراهام مي افزايد: «اگر معاهده اين هفته شكست بخورد، كابوس هسته اي جهان به واقعيت مي پيوندد.
گراهام مانند تحليل گران ديگر مي داند كه مهم ترين تهديد براي NPT سياست هاي دولت آمريكاست، اگر چه كشورهاي ديگر داراي سلاح هاي هسته اي نيز تا حدي مسوولند.
در بند پنج اين معاهده كشورها تعهد داده اند كه براي از بين بردن سلاح هاي هسته اي بكوشند اما هيچ يك اين كار را نكرده اند و تازه دولت بوش اخيرا پا را از اين فراتر گذاشته و ادعا مي كند كه ديگر مفاد اصلي NPT را قبول ندارد و حتي به دنبال ساخت سلاح هاي هسته اي تازه اي است.
خود NPT براساس تعهد به چندين پيمان ديگر يعني عهدنامه جلوگيري از آزمايش هاي هسته اي (كه از سوي سناي جمهوريخواهان در سال 1999 رد شد) عهدنامه ضد موشك هاي بالستيك، (كه بوش آن را لغو كرد) و مهم تر از همه معاهده قطع مواد سوختي كه گفته گراهام جلوي افزايش بمب هاي هسته اي موجود را مي گرفت تنظيم شد.
در نوامبر گذشته كميته خلع سلاح سازمان ملل 147 به يك به نفع معاهده رأي داد. رأي آمريكا در اين مورد يك حق راي و موهبتي است كه اسامه بن لادن را مسرور مي كند اين حق راي نشان دهنده جايگاه بقاء گونه هاي مختلف در فهرست اولويت هاي دولت اين كشور است.
پيش از اين دولت بوش جان بولتون را به اروپا فرستاد تا به آنها اطلاع دهد مذاكرات طولاني بر سر ممنوعيت سلاح هاي بيولوژيك پايان يافته چرا كه آمريكا موافق آن نيست.
اين با سياست هاي مورد نظر بولتون كاملا همخواني دارد: هر وقت آمريكا بخواهد سازمان ملل عمل مي كند. هر وقت ما بخواهيم كاري را انجام دهيم حتما مي دهيم و هر گاه كاري به نفع ما نباشد مطمئنا انجامش نخواهيم داد.
طبيعي است كه چنين فردي كانديداي سفارت آمريكا در سازمان ملل شود تا بتواند به راحتي به اروپا و ديگر نقاط جهان توهين كند.
مايكل مگواير، برنامه ريز سابق ناتو در مجله بريتانيايي موسسه سلطنتي امور بين المللي مي نويسد با چنين سياست هايي تبادلات هسته اي نهايتا اجتناب ناپذير خواهد بود.
او همچنين مي نويسد: هزينه پاكسازي سلاح هاي اتمي در مقايسه با گرم شدن كره زمين بسيار ناچيز است، اما نتايج فاجعه بار جنگ هسته اي بسيار بيشتر از تغييرات جوي است چرا كه تاثيرات آن يكباره و غيرقابل پيش بيني است. اما نكته تعارض برانگيز اين است كه ما قدرت جلوگيري از توليد تسليحات هسته اي را داريم اما قادر نيستيم آب و هوا را تغيير دهيم.
اخطارهاي مگواير در آن سوي اقيانوس اطلس توسط سام نان سناتور سابق و رييس كميته نيروهاي مسلح سنا تكرار مي شود. نان در شماره دسامبر فاينشنال تايمز مي نويسد: «شانس حملات اتفاقي، اشتباهي و يا بدون مجوز هسته اي در حال افزايش است.»
در نتيجه سياست هايي كه بقاي آمريكا را وابسته به عملكرد صحيح سيستم هاي اخطار دهند روسيه مي كند... ما در معرض خطر آرماگدوني قرار مي گيريم كه خود آن را به وجود آورده ايم.»
مقصود نان گسترش سريع برنامه هاي نظامي آمريكاست كه موازنه استراتژيك به سوي شروع حمله سوق مي دهد بدون اينكه صحت خبر حمله اتمي را ارزيابي كند.»
او مي افزايد: «اين واقعيت كه سيستم هاي اخطار دهنده سريع روسيه مشكلات فني بسياري دارد و امكان دارد اخطارهاي غلطي در مورد نزديك شدن موشك ها بدهد خطر را چند برابر مي كند.
نگراني ديگر اين است كه امكان دارد سلاح هاي هسته اي دير يا زود به دست گروه هاي تروريست بيفتند چرا كه روسيه براي مقابله با حملات احتمالي آمريكا تسليحات هسته اي خود را به نقاط مختلف كشور خواهد فرستاد و در اين نقل و انتقالات هر اتفاقي ممكن است بيفتد. بروس بلر مدير مركز اطلاعات دفاعي واشنگتن مي گويد: اين موج به وجود آمده آسيب پذيري را افزايش مي دهد چرا كه حمل و نقل پاشنه آشيل امنيت سلاح هاي هسته اي است. بلر عقيده دارد اين خطر منحصر به روسيه نمي شود. او مي نويسد: «مشكلات اخطار زودهنگام پاكستان، هند و كشورهاي ديگر تكثير كننده را نيز مورد تهديد قرار مي دهد خطر حملات تروريستي به اين كشورها نيز موازي با روسيه رشد مي كند.»
خطر ترور و ديگر خطرات موجود و استفاده از زور جهان را به نابودي هسته اي نزديك كرده است.
كار عاقلانه اين است كه كنفرانس سازمان ملل به اعلان خطر 50 سال پيش برتراند راسل و آلبرت انيشتين توجه بيشتري كند. «ما در اينجا مسله اي هراسناك، خشن و اجتناب ناپذير را براي شما مطرح مي كنيم: يا بايد نسل انسان از روي زمين برداشته و يا انسان جنگ را فراموش كند.»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید