انتخابات پارلمانی اسرائیل درغیاب شارون

آفتاب‌‌نیوز : انتخابات پارلمانی رژیم صهیونیستی پیشترقرار بود نوامبر 2006 برگزار شود، اما به سبب خروج آریل شارون نخست وزیر اسرائیل از حزب لیکود و تشکیل حزب کدیما، کنیست (پارلمان) در 30آبان 84 منحل شد. حزب کدیما در غیبت شارون که با مرگ دست و پنجه نرم میکند اصل جداسازی یکجانبه با فلسطینی ها را به عنوان شعار انتخاباتی خود برگزیده است، همان اصلی که شارون مجبور به عقب نشینی از نوار غزه درشهریور 84 شد.اولمرت کفیل نخست وزیری رژیم صهیونیستی هم مایل به ادامه راه شارون است، وی برنامه سیاسی خود را که برعقب نشینی از بخش اعظم کرانه باختری و ترسیم مرزهای شرقی دائمی برای اسرائیل تاکید می کند، اعلام کرده، این طرح مخالفت گسترده فلسطینی ها واعتراض برخی کشورهای عربی را به دنبال داشته است.
بر اساس طرح اولمرت 60 ساله، اسرائیل هرگز از شهرکهای صهیونیست نشین بزرگ در اطراف قدس عقب نشینی نخواهد کرد و آنها را در اشغال دائمی خود نگه خواهد داشت و با کمک دیوار حائل آنها را برای همیشه از فلسطینی ها جدا خواهد کرد.
 اولمرت تعهد داده است تا مرزهای دائمی اسرائیل را طی 4 سال آینده ترسیم کند و بخشهایی از کرانه باختری را برای همیشه در اشغال اسرائیل قرار دهد و زمینه جدایی دائمی میان بخشهای فلسطینی نشین و یهودی نشین را فراهم آورد. 

حزب پیروز !
آخرین نظرسنجی ها حاکی از پیش گرفتن حزب کدیما ازدیگر احزاب سیاسی رژیم اشغالگر قدس است، پیش بینی شده که این حزب نوظهور 40 کرسی به دست آورد.

اما حزب کار به رهبری عمیر پرتز 54 ساله بر اساس نظرسنجی ها انتظار می رود حدود 20 کرسی و حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو 57 ساله تنها 15 کرسی به دست آورد.

در کنار سه حزب بزرگ (کادیما، کار و لیکود)، چند گروه کوچک و متوسط که تعداد آنها به 28 گروه می رسد، در انتخابات آتی شرکت می کنند.براساس نظرسنجی ها، پس ازکادیما، کار و لیکود، حزب مذهبی تندرو در رده چهارم قراردارد و احتمال دستیابی آن به 11 کرسی وجود دارد، پس از آن حزب " اسرائیل بیتینا" که به اعضا و طرفداران آن به روسی تکلم می کنند، پیش بینی می شود به 10 کرسی دست پیدا کند.

حزب ملی دینی، یهودیه تورات، حزب میرتس به رهبری یوسی بیلین( از طراحان طرح ژنو که دسامبر 2003 ارائه شد) و دیگر لیست های عربی و کمونیستی از دیگر گروههای شرکت کننده در انتخابات 28 مارس اسرائیل اعلام شده اند.

این در حالی است که برخی تشکلات و گروهها هیچ فرصتی برای پیروزی در انتخابات آتی ندارند، مانند جنبش "الحشیشه"(حزب برگ سبز) یا "پوشش اجتماعی بهتر برای ناجیان از یهودی سوزی"(حزب صهیونیستی جدید) و "کمک به فقرا"(حزب قدرت برای فقراء) .
ساکنان سرزمینهای اشغالی روز سه شنبه درحالی برای برگزاری هفدهمین انتخابات پارلمانی اسرائیل آماده می شوند که مردم فلسطین چندی پیش پس از برگزاری اتخابات پارلمانی شاهد تشکیل دولت توسط حماس بوده اند که توانست اکثریت کرسی ها را بدست آورد.تقارن این دو حساسیت ویژه ای را به انتخابات رژیم صهیونیستی بخشیده است.

جایگاه و ساختارپارلمان در رژیم صهیونیستی
تعداد نمایندگان پارلمان اسرائیل 120 نفر است .پارلمان اسرائیل (کنست) هر چهار سال یکبار توسط مردم، در انتخابات آزاد و سراسری برگزیده میشود. ولی از آنجا که سیستم حکومتی اسرائیل براساس ائتلاف بین احزاب است ، بارها به علت پیش آمدن بحران در کابینه، انتخابات زودرس اعلام گردیده و پارلمان نتوانسته است دوره کامل چهار ساله خود را سپری کند. در نخستین جلسه هر دوره جدید پارلمان، نمایندگان برگزیده سوگند وفاداری یاد میکنند و هیات رئیسه مجلس، شامل رئیس و نواب رئیس برگزیده میشوند.
در طول هر دوره نمایندگی، مجلس میتواند انحلال خود را، هر گاه که ضروری بداند اعلام کند. همچنین نخست وزیر حق دارد درخواست انحلال پارلمان را مطرح سازد- ولی تا هنگامیکه اعضای کنست بعدی برگزیده نشده اند و دوره جدید عملا" شروع به کار نکرده، اعضای دوره قبلی میتوانند همچنان به انجام وظیفه ادامه دهند..

در جلسات عمومی پارلمان رژیم صهیونیستی حد نصاب قانونی در مورد تعداد نمایندگان حاضر در جلسه وجود ندارد و جلسه با شرکت هر تعداد از نمایندگان جنبه قانونی دارد و میتواند به مباحثات خود ادامه دهد و حتی به رای گیری بپردازد. ولی از آنجا که همیشه دستور روز مجلس از قبل اعلام شده، چنین وضعی نمیتواند موجب غافلگیری نمایندگان شود.
مجلس توسط کمیسیونهای دائمی و ویژه، به بررسی و تصویب قوانین و تنظیم فعالیت خود میپردازد.
کمیسیونهای دائمی و ویژه که شمار آنها 15 فقره است عبارتند از:
- کمیسیون نظامنامه داخلی مجلس
- کمیسیون حقوقی و دادگستری
- کمیسیون امور اقتصادی
- کمیسیون دارائی
- کمیسیون امنیت و امور خارجی
- کمیسیون کشور و محیط زیست
- کمیسیون آموزش و پرورش
- کمیسیون علوم و تکنولوژی
- کمیسیون مهاجرت، جذب مهاجرین و یهودیان جهان
- کمیسیون کار، رفاه و بهداشت
- کمیسیون مبارزه با مواد مخدر
- کمیسیون بازرسی کل کشور
- کمیسیون کارگران خارجی
- کمیسیون حمایت از کودکان
- کمیسیون حمایت از حقوق زن
پارلمان این رژیم تقریبا" هیچگاه جلسه غیرعلنی برگزار نمی یکند و جلسات آن کاملا" علنی است و از یک شبکه تلویزیونی ویژه پخش میشود. موضوعات حساسی که نمیتوان آنها را در جلسه علنی مطرح ساخت، برای بحث و بررسی به کمیسیون امنیت و امور خارجی و یا کمیسیونهای مناسب دیگر ارجاع میشود.
سیاستهای دولتی یکی از موضوعهای حاد مورد بحث در پارلمان اسرائیل است و برای فراکسیونهای احزاب مخالف دولت فرصت مناسبی است که عملکرد کابینه را زیر ذره بین گذاشته و انتقادهای خود را علیه آن عنوان کنند.
زبان مباحثات در پارلمان رژیم اشغالگر قدس عبری است، ولی نمایندگان عرب پارلمان میتوانند به زبان مادری خود (عربی) سخن بگویند و بیانات آنان بلافاصله به زبان عبری ترجمه می شود.

انتخابات پارلمانی در رژیم صهیونیستی

شیوه انتخابات رژیم صهیونیستی عمومی، مستقیم، مخفی و نسبی میباشد. به این معنی که تمام اتباع این رژیم از سن 18 سالگی به بالا میتوانند رای بدهند، سراسر سرزمینهای اشغالی یک حوزه انتخاباتی واحد محسوب میشود دادن و هر حزبی به نسبت آرائی که بدست آورده میتواند نمایندگان خود را به پارلمان بفرستد. 

تلاش برای جلب آرای بیشتر

روز انتخابات روز تعطیل رسمی است و کسانی که در آن روز در فاصله دوری از حوزه اخذ رای بسر میبرند، میتوانند بطور رایگان از وسائل نقلیه عمومی استفاده کنند. حوزه های اخذ رای در محل ثابتی قرار دارد. ولی برای آنانی که در بیمارستان بستری هستند و سربازانی که در قرارگاههای نظامی بسر میبرند، ملوانان اسرائیلی که در کشتیهای بازرگانی زیر پرچم این رژیم در حال فعالیت هستند، دیپلماتهای اسرائیلی که در خارج از کشور ماموریت دارند، و حتی افرادی که در زندان به سر میبرند، صندوقهای سیار اخذ رای وجود دارد. کمیته انتخابات رژیم صهیونیستی مسؤول برگزاری منظم رای گیری می باشد و در هر حوزه اخذ رای کمیته نظارت حضور دارد و دست کم نمایندگان سه حزب یا لیست انتخاباتی، بر انجام انتخابات در آن محل نظارت میکنند.
رادیوها و تلویزیونهای رژیم اشغالگر قدس وظیفه دارند ساعاتی از برنامه های خود را بر حسب موازینی که در قانون و توسط کمیته ملی انتخابات تعیین گردیده به رایگان در اختیار احزاب و لیستهای انتخاباتی قرار دهند. نامزدهای انتخاباتی مرامنامه و برنامه کاری خود را همراه با اسامی افرادی که در لیست قرار دارند به آگاهی شهروندان میرسانند و میکوشند رای آنها را به سود خود جلب کنند.
حداقل سن برای کاندیدای انتخاباتی 21 سال است. ولی همگان، و حتی آنانی که در زندان بسر میبرند و یا از طرف دادگاه محکوم شده اند، میتوانند خود را کاندیدا کنند. ولی هر کاندیدا باید امضای دست کم 500ر2 نفر از شهروندان دارندگان حق رای را به تقاضا نامه خود ضمیمه کند. همچنین هر نامزد انتخاباتی باید یک سپرده مالی برای تامین هزینه ها در اختیار کمیته انتخابات قرار دهد. اگر او در انتخابات پیروز گردد، این سپرده به او برگردانیده میشود و حتی سهمیه ای برای تامین هزینه انتخاباتی به او پرداخت میگردد. مردم ساکن سرزمینهای اشغالی نه به افراد، بلکه به احزاب یا لیستهای انتخاباتی رای میدهند. حداقل آرا برای ورود به پارلمان، بدست آوردن دست کم 5/1 درصد از کل آرا به صندوق ریخته شده است.
احزابی که در دوره پیشین کنست حضور داشته اند، میتوانند بدون هیچگونه محدودیتی برای دوره بعدی نیز نامزد شوند. کرسیهای پارلمان برحسب تعداد آرائی که هر حزب یا لیست انتخاباتی بدست آورده، بین آنها تقسیم میشود. از آنجا که معمولا" پس از تقسیم کرسیها، تعدادی از آراء باقی میماند (که برای کسب یک کرسی دیگر کافی نیست)، آراء اضافی بطور نسبی بین همه احزاب و لیستهای انتخاباتی تقسیم میگردد که معمولا" ممکن است یک یا چند حزب را صاحب یک کرسی اضافی کند. ولی هر دو حزب یا لیست انتخاباتی نیز حق دارند پیش از برگزاری انتخابات قراردادی برای انتقال آراء اضافی خود بیکدیگر امضا کنند.
احزاب و لیست های انتخاباتی در هزینه کردن پول برای فعالیتهای انتخاباتی خود با محدودیت روبرو هستند و اگر از حد مجاز تجاوز کنند، مورد مؤاخذه قرار خواهند گرفت. تا کنون موارد زیادی روی داده که نمایندگان مجلس و حتی وزیران و نخست وزیران نیز به زیاده روی در هزینه های انتخاباتی ودریافت و پرداخت رشوه متهم شده اند.