آفتابنیوز : متن این یادداشت به شرح زیر است: حفظ حرمت قاعده اكثريت در حكومتهاى مردمسالارى از مهمترين اصول است؛ هرگونه تعرض بدان ، آغاز يك فتنه و مصيبت سياسى براى جامعه تلقى میشود. مردمسالاريهايى قويترند كه بهتر توانسته اند مراعات اين قاعده را به كمك نهادهاى مقتدرى تضمين كنند. اما غير از روشهاى نهادينه، اعمال برخى شيوه هاى مديريت سياسى موجب ثبات مردمسالارى و افزايش كارآيى آن مى شود كه مهمترين آن شيوه ها به نحوه تعامل با اقليت برمى گردد كه در همه حال بايد بدون تصفيه سياسى باشد يعنى از طرد رسمى و حذف عملى اقليت رقيب و سركوب آنها بايد خوددارى شود:
⁃ حالت اول: اقليت نزديك پنجاه درصد . در اين حالت اكثريت ابعاد شكننده دارد و اگر بخواهد جلب همكارى نكند دوام نمى آورد و در صحنه عمل موفق نمى شود پس بايد اولاً از سياستهاى اقليت كه همراه با راهبرد اكثريت است استفاده تمام عيار بكند و ثانيا كارگزارانى را از اقليت كه با بينشى ميهنى آمادگى شروع يا ادامه خدمت دارند بكار گيرد و به اين هردو اقدام تظاهر كند تا از التهابهاى اجتماعى پرهيز شود.
⁃ حالت دوم: اقليت معتنابه . در اين حالت بايد به آن دسته از سياستهاى اقليت كه مخالف با راهبردهاى اكثريت نيست اعتنا شود و متناسباً از كارگزاران اقليت كه قصد مقابله يا تضعيف اكثريت را ندارند استفاده شود.
⁃ حالت سوم: اقليت ضعيف كمتر از ٥٪ . در اين حالت بايد از سياستهاى اقليت كه از منطق قوى برخوردار است استفاده شود تا اقليت احساس نكند خفه شده است و در حالت يأس با خروج از صحنه زندگى سياسى قرارنگيرد تا به معارض تبديل نشود ؛ در همه حال اكثريت موظف است اقليت را متقاعد كند.