10 ثانيه براي تنفس
آفتاب‌‌نیوز : 
بله اين جملات تكان دهنده به كليپ چالش هاي جهان معاصر در مراسم گشايش اولين اجلاس محيط زيست، گفت و گوي تمدن ها و فرهنگ ها كه 19 و 20 ارديبهشت در پارك طبيعت پرديسان برگزار شده بود، مربوط مي شود.
برنامه محيط زيست سازمان ملل متحد (UNEP) از سال 2001 ميلادي تصميم گرفت تا براي اين گردش اندوهبار ثانيه ها چاره اي بينديشد. از همين رو كميته اي با همكاري و همياري شماري از كشورها تشكيل دادند تا با تلاش همه گير، طي مدت 10 سال، از سال 2005 تا 2015 از روند فاجعه بار تخريب زيست محيطي و آسيب بر انسان و انواع گونه هاي گياهي و جانوري بكاهند.
- 10 سال يعني 315 ميليون ثانيه فرصت براي ساختن جهاني سالم تر
- 10 سال يعني 315 ميليون ثانيه براي افزايش مشاركت زنان
- 10 سال يعني 315 ميليون ثانيه براي كاهش تعداد مردم بي خانمان و ساختن دنيايي امن تر و انساني تر
اين سرعت سرسام آور استفاده از منابع طبيعي و محيط زيست نشانه چيست؟ به راستي چالش هاي محيط زيست در دنيا كدامند؟ آيا تا 50 سال ديگر انسان ها از سوخت كافي، آب سالم آشاميدني، غذاي سالم و هواي سالم كه اولين نيازها براي زنده ماندن آنهاست برخوردار خواهند بود؟ آيا تا 50 سال ديگر جنگلي وجود خواهد داشت؟ آيا تا 50 سال ديگر گونه هاي جانوري و گياهي حق حيات خواهند داشت؟
آقاي كلاوس توپفر، مدير اجرايي برنامه محيط زيست سازمان ملل در اين باره بسيار خوش بينانه نظر دارند. چرا كه ايشان معتقدند بازوهاي اجرايي كنوانسيون هاي بين المللي زيست محيطي با تلاش بسيار در حال عملكرد است. حتي در كنوانسيون هايي مانند ژنو قيد شده است كه كشورها حق ندارند در زمان جنگ از مسائل زيست محيطي به عنوان حربه اي براي شكست كشور مقابل استفاده كنند و...
مدير اجرايي برنامه محيط زيست سازمان ملل همچنين در جمع خبرنگاران درباره محيط زيست ايران چنين گفت: به خوبي اين حس را دارم كه محيط زيست حتي در مناظرات و مسائل سياسي كشور نيز جايگاه خوبي دارد. همه ما مي دانيم كه محيط زيست امري تشريفاتي نيست و اهميت يكساني همراه با مسائل توسعه دارد و يكي از پايه هاي توسعه پايدار شناخته مي شود.
وي اظهار اميدواري كرد كه در سفر آينده اش به ايران، تهران را با تمام زيبايي هايش كه نتيجه استفاده صحيح از محيط زيست و توسعه پايدار است، ببيند.
كلاوس توپفر در پاسخ به سؤال يكي از خبرنگاران درباره خشك شدن تالاب هامون چنين گفت: تالاب هامون يك مسأله زيست محيطي است كه جنبه هاي فراواني دارد. خوشبختانه احياي دوباره اين تالاب در زمينه ايجاد روابط دوستانه بين دو كشور ايران و افغانستان را فراهم آورده است. پروژه هايي نيز براي حفظ تالاب هامون و فعاليت هاي بالادست رودخانه هيرمند در حال اجرا و گرفتن اعتبار مالي است.»
وي در ادامه با اشاره به تشكيل كميته اي براي حل مشكل تالاب هامون و مستمر بودن جريان داشتن و رفتن بخشي از آب هيرمند به درون هامون افزود: يونپ (UNEP) سعي دارد كه با برگزاري چنين اجلاس و همايش هايي مسائل و مشكلات زيست محيطي را يادآوري كند.
و اما معصومه ابتكار رئيس سازمان حفاظت محيط زيست نيز در ادامه سخنان توپفر با اظهار خوشحالي از سبز شدن مجدد ني ها در منطقه هامون و ازسرگيري صيادها درباره اقدامات انجام شده براي حل مشكل تالاب هامون چنين گفت: طرح مطالعاتي اين تالاب با همكاري وزارت نيرو و برخي ديگر از ارگان هاي ذي ربط آغاز شده است.
حال بايد پرسيد آيا برگزاري همايش و يا اعزام كارشناسان از سوي برنامه يونپ (UNEP) كه چندين سال است براي فراهم شدن بستر مناسب براي حفظ هامون انجام مي شود مي تواند فرهنگ و اصالت مردماني را كه ساليان دراز در سايه هامون گذران زندگي كرده بودند و حال به دليل خشك شدن آن به كارهايي نظير دست فروشي به خصوص فروش سيگار، قاچاق و وسايل گوناگون روي آورده اند دوباره به آن ناحيه برگرداند.
آيا جاري شدن موقت قسمتي از آب هيرمند آن هم به دليل بارندگي هاي اخير كه موجب سرسبزي دوباره قسمتي از تالاب هامون شده است. به اين سادگي موجب بازگشت گونه هايي از بين رفته و اكوسيستم نابود شده منطقه مي شود؟ و تازه اگر هم در سال هاي آينده كشور افغانستان به دليل فشارهاي بين المللي مجبور به كاهش فعاليت هايش در بالادست رودخانه هيرمند شود آيا با شكل گيري اكوسيستم طبيعي آن هم به پيچيدگي تالاب ها نياز به زمان زيادي ندارد؟ يا شايد هم براي تشكيل هر اكوسيستم طبيعي زمان زيادي نياز نيست؟
بله اين جملات تكان دهنده به كليپ چالش هاي جهان معاصر در مراسم گشايش اولين اجلاس محيط زيست، گفت و گوي تمدن ها و فرهنگ ها كه 19 و 20 ارديبهشت در پارك طبيعت پرديسان برگزار شده بود، مربوط مي شود. برنامه محيط زيست سازمان ملل متحد (UNEP) از سال 2001 ميلادي تصميم گرفت تا براي اين گردش اندوهبار ثانيه ها چاره اي بينديشد. از همين رو كميته اي با همكاري و همياري شماري از كشورها تشكيل دادند تا با تلاش همه گير، طي مدت 10 سال، از سال 2005 تا 2015 از روند فاجعه بار تخريب زيست محيطي و آسيب بر انسان و انواع گونه هاي گياهي و جانوري بكاهند.
- 10 سال يعني 315 ميليون ثانيه فرصت براي ساختن جهاني سالم تر
- 10 سال يعني 315 ميليون ثانيه براي افزايش مشاركت زنان
- 10 سال يعني 315 ميليون ثانيه براي كاهش تعداد مردم بي خانمان و ساختن دنيايي امن تر و انساني تر
اين سرعت سرسام آور استفاده از منابع طبيعي و محيط زيست نشانه چيست؟ به راستي چالش هاي محيط زيست در دنيا كدامند؟ آيا تا 50 سال ديگر انسان ها از سوخت كافي، آب سالم آشاميدني، غذاي سالم و هواي سالم كه اولين نيازها براي زنده ماندن آنهاست برخوردار خواهند بود؟ آيا تا 50 سال ديگر جنگلي وجود خواهد داشت؟ آيا تا 50 سال ديگر گونه هاي جانوري و گياهي حق حيات خواهند داشت؟
آقاي كلاوس توپفر، مدير اجرايي برنامه محيط زيست سازمان ملل در اين باره بسيار خوش بينانه نظر دارند. چرا كه ايشان معتقدند بازوهاي اجرايي كنوانسيون هاي بين المللي زيست محيطي با تلاش بسيار در حال عملكرد است. حتي در كنوانسيون هايي مانند ژنو قيد شده است كه كشورها حق ندارند در زمان جنگ از مسائل زيست محيطي به عنوان حربه اي براي شكست كشور مقابل استفاده كنند و...
مدير اجرايي برنامه محيط زيست سازمان ملل همچنين در جمع خبرنگاران درباره محيط زيست ايران چنين گفت: به خوبي اين حس را دارم كه محيط زيست حتي در مناظرات و مسائل سياسي كشور نيز جايگاه خوبي دارد. همه ما مي دانيم كه محيط زيست امري تشريفاتي نيست و اهميت يكساني همراه با مسائل توسعه دارد و يكي از پايه هاي توسعه پايدار شناخته مي شود.
وي اظهار اميدواري كرد كه در سفر آينده اش به ايران، تهران را با تمام زيبايي هايش كه نتيجه استفاده صحيح از محيط زيست و توسعه پايدار است، ببيند.
كلاوس توپفر در پاسخ به سؤال يكي از خبرنگاران درباره خشك شدن تالاب هامون چنين گفت: تالاب هامون يك مسأله زيست محيطي است كه جنبه هاي فراواني دارد. خوشبختانه احياي دوباره اين تالاب در زمينه ايجاد روابط دوستانه بين دو كشور ايران و افغانستان را فراهم آورده است. پروژه هايي نيز براي حفظ تالاب هامون و فعاليت هاي بالادست رودخانه هيرمند در حال اجرا و گرفتن اعتبار مالي است.»
وي در ادامه با اشاره به تشكيل كميته اي براي حل مشكل تالاب هامون و مستمر بودن جريان داشتن و رفتن بخشي از آب هيرمند به درون هامون افزود: يونپ (UNEP) سعي دارد كه با برگزاري چنين اجلاس و همايش هايي مسائل و مشكلات زيست محيطي را يادآوري كند.
و اما معصومه ابتكار رئيس سازمان حفاظت محيط زيست نيز در ادامه سخنان توپفر با اظهار خوشحالي از سبز شدن مجدد ني ها در منطقه هامون و ازسرگيري صيادها درباره اقدامات انجام شده براي حل مشكل تالاب هامون چنين گفت: طرح مطالعاتي اين تالاب با همكاري وزارت نيرو و برخي ديگر از ارگان هاي ذي ربط آغاز شده است.
حال بايد پرسيد آيا برگزاري همايش و يا اعزام كارشناسان از سوي برنامه يونپ (UNEP) كه چندين سال است براي فراهم شدن بستر مناسب براي حفظ هامون انجام مي شود مي تواند فرهنگ و اصالت مردماني را كه ساليان دراز در سايه هامون گذران زندگي كرده بودند و حال به دليل خشك شدن آن به كارهايي نظير دست فروشي به خصوص فروش سيگار، قاچاق و وسايل گوناگون روي آورده اند دوباره به آن ناحيه برگرداند.
آيا جاري شدن موقت قسمتي از آب هيرمند آن هم به دليل بارندگي هاي اخير كه موجب سرسبزي دوباره قسمتي از تالاب هامون شده است. به اين سادگي موجب بازگشت گونه هايي از بين رفته و اكوسيستم نابود شده منطقه مي شود؟ و تازه اگر هم در سال هاي آينده كشور افغانستان به دليل فشارهاي بين المللي مجبور به كاهش فعاليت هايش در بالادست رودخانه هيرمند شود آيا با شكل گيري اكوسيستم طبيعي آن هم به پيچيدگي تالاب ها نياز به زمان زيادي ندارد؟ يا شايد هم براي تشكيل هر اكوسيستم طبيعي زمان زيادي نياز نيست؟
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید