آفتابنیوز : این تحلیلگران بر این باورند که روسیه از ابتدای بحران در پرونده هسته ای ایران به عنوان یک همکار و شریک هسته ای ایران همواره آماج اصلی فشارهای سیاسی ـ اقتصادی آمریکا قرار داشته است، اما با این وجود مواضع روسیه در قبال برنامه هسته ای ایران را نمی توان از نوسانات سیاست خارجی این کشور در دهه گذشته جدا کرد؛ زیرا رویکرد روسیه به همکاری های هسته ای با ایران عموما تابعی از روابط این کشور با غرب و مخصوصا آمریکا بوده است.
از اوایل سال 1990 تاکنون روسیه در روابط خود با غرب به ویژه با آمریکا دوره های مختلفی را پشت سرگذاشته است و بر همین اساس رویکرد آن نسبت به همکاری های هسته ای با ایران نیز دچار نوسان بوده است.
سیاست خارجی روسیه جدید همواره با ابهام و سردگمی روبرو بوده است. تلاش برای پیوستن به غرب، گسترش روابط با دولت های شرقی و حفظ پیوندهای سنتی و تقویت آن پیوندها با متحدان پیشین، مقامات روسیه را با انتخاب های دشواری مواجه کرده است.
ولی با این وجود به نظر می رسد که مولفه اصلی رویکرد روسیه نسبت به برنامه هسته ای ایران بیشتر در راستای اخذ امتیازات بیشتر از غرب در شرایط حاضر باشد؛ زیرا برای روسیه، ایران مخالف غرب، وسیله خوبی برای امتیاز گرفتن از غرب و مخصوصا آمریکا از یک سو و جلوگیری از نفوذ کامل این کشور در خاورمیانه از سوی دیگر است.
با این وجود روسیه تمایل چندانی نیز به استقلال ایران در زمینه فناوری هسته ای ایران نداشته و همواره در مراحل مختلف به بهانه دستیابی ایران به سلاح هسته ای به مخالفت با برنامه هسته ای ایران پرداخته است. چنانچه روسیه قبلا نیز با گسترش باشگاه کشورهای هسته ای و از جمله افزوده شدن ایران با آن مخالفت کرده بود.
بنابراین به نظر می رسد که رایزنی روس ها در روزهای آینده بیشتر از آن که در مورد پذیرش بسته اروپایی توسط ایران باشد. در راستای بدست آوردن امتیازاتی بیشتر در مورد طرح روسیه و غنی سازی در خاک روسیه باشد، زیرا روسیه به این امر واقف است که ایران تحت شرایط موجود بسته اروپایی را نخواهد پذیرفت و فشار روس ها نیز ممکن است مسئولان تصمیم گیر در تهران را به سمت طرح روسیه سوق دهد!