نمی گذارم به کنوانسیون حقوق زنان بپیوندیم

آفتاب‌‌نیوز : وی سپس گفت: از بد حادثه مسئولیت این مرکز بر عهده من قرار گرفته است و قبول یک مسئولیت در نظام جمهوری اسلامی احتیاج به جرات زیادی دارد چون اگر مسئولیتی به خوبی انجام نپذیرد ،بار دین 70میلیون انسان علاوه بر فشار قبر بردوشش است .من هم در این راه نیازمند دعای همه دوستان هستم.

طبیب زاده نوری در ذکر دلایل تغییر نام این مرکز در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد و افزودن نام خانواده به این مرکز گفت : زنان ، خارج از حضورشان در خانواده صاحب هویت اجتماعی هستند اما بهترین هویت برای زنان همان هویتی است که در خانواده برای شکل زن می گیرد و حضور زن باعث ایجاد آرامش و رفاه اهالی خانواده می شود.

صیانت از کیان خانواده هم بر عهده زنان گذاشته شده است و زنان ما به این مسئولیت واقفند. به همین دلیل و برای تحکیم بنیان خانواده بواسطه حضور زنان ،نام این مرکز تغییر یافته و قصد داریم تا با ارائه راهکارهای کلان در زمینه حل مشکلات خانواده و تحکیم بنیان خانواده و نظارت بر این امر گام برداریم.

پس از این سخنان،نشست با سوالات خبرنگاران ادامه یافت .طبیب زاده نوری در پاسخ به سوالی در خصوص حمایتهای این مرکز از NGOهایی که در زمینه زنان فعالیت می کنند،گفت:به دلیل سرعت زیاد در رشد و گسترش NGO ها ،در سیستم قبلی هیچ نظارتی برعملکرد این سازمانها نمی شده و گاها دیده شده مبالغ هنگفتی به NGOهایی داده می شده که ناکارآمد بوده اند و حتی فقط یک شماره ثبت از آنان موجود است .در حالی که ما برنامه وسیعی برای شناسایی این سازمانهای غیردولتی داریم و از سازمانهای فعال با بودجه 404میلیون تومانی که برای NGOهای زنان اختصاص یافته است ،حمایت می کنیم .

خبرنگار فارس با بیان این مطلب که دولت آمریکا بودجه‌ای را برای پیشبرد دمکراسی در ایران اختصاص داده است از گزارش یکی از گزارشگران بدون مرز کمیسیون حقوق بشردر سال گذشته نام برد که به ادعای وی به دلیل ارتباط با چند NGO در تهران ،گزارشی مغرضانه و خلاف واقعیت از وضعیت حقوقی زنان ایرانی منتشر کرده است و سپس از طبیب زاده پرسید:شما چه جوابی برای دولت آمریکا دارید؟ 

طبیب زاده هم با ارائه آماری یادداشت شده به بیان مواردی از خشونت ،جنایتها و قتل زنان آمریکایی و اروپایی پرداخت و با خطاب قرار دادن دولت آمریکا و کضورهای اروپایی می پرسید شما در این زمینه ها چه جوابی دارید ؟ 

این اقدام طبیب زاده نوری اعتراض سایر خبرنگاران حاضر در جلسه را به همراه داشت که خواستارارائه آماری در خصوص خشونت علیه زنان در ایران شدند .طبیب زاده در پاسخ گفت :منکر خشونت علیه زنان در ایران نمی شوم اما این آمار به اندازه کشورهای آمریکایی نیست و بعد هم یک مرد بیجا می کند دستش را روی زنان بلند کند .مگر در اسلام چنین اجازه ای به مرد داده شده است ؟

خبرنگار آفتاب نیز با ذکر اقدام رئیس سابق این مرکزدر ارسال نامه به آیات عظام برای پیوستن ایران به کنوانسیون منع تبعیض علیه زنان و وجود قوانین نابرابر حقوقی در مورد زنان،خواستار پاسخگویی ریاست جدید این سازمان در زمینه اقدامات این مرکز برای رفع نابرابری های حقوقی موجود شد.

طبیب زاده در پاسخ گفت:منکر خلاهای قانونی در تامین حقوق زنان نمی شوم و باید بازنگری در این خلاهای قانونی صورت بگیرد اما نه از طریق پیوستن ایران به کنوانسیون منع تبعیض علیه زنان و یا معاهده پکن .

من تا زمانی که زنده هستم و ریاست این مرکز را بر عهده دارم اجازه نمی دهم به هیچ کدام از موافقت نامه ها و کنوانسیون های بین المللی در مورد حقوق زنان بپیوندیم چون ما از طریق دین اسلام و آیات عظام می توانیم برای حل خلاها و مشکلات موجود اقدام کنیم و دلیلی هم نمی بینم که از الگوی شکست خورده غرب پیروی کنیم .

ما هم اکنون کمیته ای را در این مرکز تشکیل داده ایم که تا آنجا که برایمان امکان دارد به سمت حقوقی که اسلام به زنان داده است ولی عرف و سنتهای غلط موجود باعث عدم احقاق این حقوق شده است ،پیش برویم .

چون همانطور که خودتان هم اشاره کردید ،باب اجتهاد در فقه شیعه باز است و مطمئن هستم می توانیم از مجاری صحیح دینی و شرعی این حقوق را پیگیری کنیم ولی طرح مسائل با پوشش های فمینیستی و سکولاری باعث محکوم شدن خودمان می شود بدون اینکه به نتیجه ای برسیم. در مجتمع قضایی خانواده هم دفتری خواهیم زد تا بتوانیم با ثبت کلیه مشکلات حقوقی زنان ،این موارد را پیگیری کنیم .

طبیب زاده نوری همچنین در این جلسه از اجرای طرح رحمت با کمک حوزه های علمیه در 5استان کشور خبر داد که با اجرای این طرح و از طریق آموزش زنان خانه دار،تعمیق بنیان های دینی خانواه و تحکیم بنیاد خانواده پیگیری می شود.وی همچنین از اجرای طرح توانمندسازی زنان خانوار و تهیه آئین نامه اجرایی آن در آینده ای نزدیک خبر داد .

------------------------------------------------------------
توضیح روابط‌ عمومی مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری درباره این خبر:

با توجه به مطلب منتشره توسط برخی رسانه ها به تاریخ 9/3/85 ضمن تأكید بر ناقص بودن بخشهای مهمی از نقل قولهای نسبت داده شده به سركارخانم دكتر «طبیب زاده» مشاور محترم رئیس جمهور ، بدینوسیله اعلام می‌گردد، بی دقتی و بی توجهی خبرنگاران و یا نویسندگان آن گزارش در پاره‌ای موارد (از جمله تیترهای انتخابی ) منجر به تحریف آشكار مطالب بیان شده و نیز اشاعه اكاذیب و افتراء گردیده است. 

لهذا اولاً پاره‌ای مطالب مندرج در آن گزارش به ویژه نسبت دادن بیان عبارات «مفاد كنوانسیون ها و معاهدات بین المللی خلاف عمل انبیاست» ؛ «مفاد معاهدات بین المللی حرام است» تكذیب گردیده و از نقطه نظر حقوقی می تواند مصداقی از ایراد افترا تعریف گردد. 

دكتر «طبیب زاده» در مصاحبه ی آن روز خود (كه عیناً از نوار جلسه پیاده گردیده) گفته بود: 

در مورد« سند پكن» و «كنوانسیون رفع تبعیض از زنان» ، ما اشكالات زیادی به آنها وارد می دانیم .... در عین حال در مجامع بین المللی شركت می كنیم و دیدگاههای نقادانه‌ی خود را هم مطرح خواهیم كرد. مفاد برخی از مطالب مطروحه در این «كنوانسیون» مخالف شرع اسلام است. بسیاری از مواردی كه در آن به عنوان حقوق زن مطرح می كنند تحت عنوان یك كلمه عام (یعنی) حق است ... اینها ]تهیه كنندگان كنوانسیون[ حقوقی را برای زن قائل هستند كه از نظر شرع اسلام حقوق زن نیست بلكه بعضاً اعمال حرام و خلاف شرع است كه من به دلایل اخلاقی وارد جزئیاتش نمی شوم . ولی اصل مسأله این است: من نمی‌گویم هر آنچه (دركنوانسیون) طرح كردند، خلاف شرع مقدس اسلام است، اما در این
«كنوانسیون» ها، هر آنچه كه خلاف شرع مقدس اسلام است و آموزه های دینی ماست، ما به لحاظ تعهدی كه نسبت به دین و اعتقادات دینی داریم، نمی پذیریم ... این را ما جزو حقوق زنان نمی دانیم . براساس تعالیم انبیاء این گونه حقوق مطروحه را اهانت به زن می دانیم. بنابراین به این كنوانسیون
نمی پیوندیم ...» 

ثانیاً ، اینكه نوشته‌اید: «رئیس مركز امور زنان و خانواده مباحث ذكر شده در این معاهدات را عملی حرام دانست، چرا كه به اعتقاد او با آموزه های دینی همخوانی ندارد.» ایشان برخی از مباحث و پاره ای از نتایج قبول پیوستن به «كنوانسیون» را اعمال حرام و خلاف شرع مقدس برشمرده و عدم همخوانی این مباحث و نتایج نه تنها به اعتقاد خانم دكتر، بلكه به اعتقاد هر انسان عاقل و آشنا به مبانی شرایع توحیدی بالاخص اسلام با آموزه های دینی همخوانی ندارد و به دلایلی از جمله وجود معذورات اخلاقی و احتمال اشاعه فساد می توان تنها به بیان گوشه ای از آن از باب نمونه اكتفا نمود. اینكه در بند «الف» از ماده «5» «كنوانسیون» كه لغو رسوم و روشهای سنتی و كلیشه ای تبعیض آمیز در روابط زن و مرد توصیه می گردد یا در «ماده ی 96 اعلامیه ی پكن» نیز با نادیده انگاری تفاوتهای طبیعی و فیزیولوژیك میان زنان و مردان بر آزادی زنان در برقراری هر گونه روابط جنسی و عاطفی تأكید گردیده (و امثال ذلك كه قلم از مرور این جهالت ها و تباهی ها شرم دارد)، به اعتقاد چه كسی یا كسانی با آموزه های دینی همخوانی دارد كه در جمله بندی «گروه اجتماعی» روزنامه «شرق» با جمله ی «چرا كه به اعتقاد او (مشاور محترم رئیس جمهور) با آموزه های دینی همخوانی ندارد» پردازش شده است؟!
ثالثاً، از آنجائیكه خبرنگار محترم در نقل قولهای خویش مطالب خلاف واقع، تحریفی و در پاره ای موارد كاملاً متناقض با آنچه توسط خانم دكتر «طبیب زاده» در آن نشست ایراد گردیده به ایشان نسبت داده‌اند، جهت تنویر و قضاوت افكار عمومی آگاه و هوشیار مردم عزیز، به ویژه جامعه زنان كشور ضمن تكذیب آن موارد، خلاصه اصل پیاده شده سخنان دكتر «طبیب زاده» رئیس محترم مركز امور زنان و خانواده از نوار ضبط شده ی آن جلسه به شرح ذیل مرور می گردد: 

الف) بهترین و كاملترین هویتی كه زن می تواند به آن دست پیدا كند، هویتی است كه در خانواده برای زن شكل می گیرد. ما معتقدیم كه قوام، انسجام و آرامش درونی خانواده به عهده زن است و اگر زن خودش تعادل روحی، تعادل فكری و سلامت جسمی داشته باشد، قادر است كانون خانواده را سالم نگهدارد ، باعث ایجاد آرامش و تعالی معنوی افراد خانواده باشد. تدبیر خانواده و صیانت ازكیان خانواده بر عهده زن است و زنان ما كه به این مسئولیت خطیر خود به خوبی واقفند ، وظیفه مادری و ایجاد آرامش و امنیت روحی در خانواده را به مشغله های دیگر ترجیح می‌دهند. 

اگر دولت جمهوری اسلامی امكانات قابل قبولی را در اختیار خانواده ها قرار بدهد، به قطع و یقین بسیاری از زنان ما كه در حال حاضر صرفاً برای كسب درآمد و كمك به اقتصاد خانواده به عرصه كار وارد شده اند، (البته در صورت نداشتن تخصص مشخص و امكان خدمتی خاص و ضروری برای جامعه و صرف داشتن شغل؛) به بازار كار روی نمی آوردند. متأسفانه بسیاری از مشاغلی كه در حال حاضر برای زنان ما ، در جامعه تعریف شده است ،كارهایی متناسب با شأن بانوان نیست و تنها به دلیل مشكلات اقتصادی خانواده‌ها به زنان تحمیل شده است و در نتیجه امر مهمی مثل سرنوشت بچه ها به دست مهدكودك ها رقم می خورد و كودكان را از كانون عاطفه و مهر و محبت مادری دور می كند. 

ب) به حضور خانمها در عرصه های خاص مورد لزوم (در جامعه) به شدت معتقدیم و حضور بانوان را در آن عرصه ها واجب كفایی و ضروری تلقی می كنیم ؛ در واقع به اعتقاد ما بایستی بانوانی كه صاحب تخصص هستند برای خدمت رسانی به جامعه حضور پیدا كنند تا نیازهای بانوان در تمامی عرصه ها توسط خود آنان مرتفع شود. پس به شدت با نگاه ابزاری به زن مخالفیم . زنان نباید ابزار كارهای تبلیغاتی شوند و صرفاً با شعارهای سیاسی از حضور اجتماعی زن حمایت بشود. در جایی كه حضور زنان ضروری است، باین حضور را برای زنان واحب می دانیم. ما به هیچ وجه معتقد نیستیم كه امور بهداشتی ، خدماتی ، رفاهی ، تربیتی و آموزشی زنان در جامعه به عهده مردان باشد و انبوه زنان تحصیل كرده ما در این عرصه ها بیكار باشند، بلكه با سازماندهی و تدارك دوره های مدیریتی در سطوح بالا، باید زنان را در این عرصه ها به بالاترین رده های تخصصی برسانیم. چون هم قابلیت و هم توانایی علمی دارند و می‌توانند به بالاترین رده‌های تخصصی فوق تخصصی برسند و امورشان را به خوبی توسط خودشان انجام دهند بنابراین مركز امور زنان و خانواده با این رویكرد جدید توجه خاص به امور خانواده دارد. 

ج) رسالت این «مركز» آگاهی دادن به زنان در رابطه با نقش واقعی آنها در جامعه، ارائه سیاستهای راهبردی در برنامه های كلان مربوط به زنان، دادن راهكارهای قانونی در زمینه مشكلات زنان و خانواده و روشن كردن راههای تحكیم بنیان خانواده و كمك به اجرایی كردن این راهكارها توسط دستگاههای مختلف و نظارت بر آن است. 

د) از نظر بنده «NGO »ها به عنوان سازمان های غیردولتی اگر واقعاً كاركرد سازمان غیردولتی را داشته باشد، یعنی سازمان غیرسیاسی كه از كمك های مالی و دولتی استفاده نمی كند و سازمانی باشد كه امكانات مردمی را به خدمت می گیرد تا در خدمت مردم باشد، ما از آنها استقبال می كنیم. در واقع ما از این استقبال می كنیم كه مردم بخواهند بطور داوطلبانه وقت و امكانات مالیشان را در اختیار همنوعشان قرار دهند و یك حلقه رابط بین دولت در ارائه خدمت رسانی و مردم باشند. اینها افراد خیری هستند كه امكانات مالی و مادی خودشان را به صحنه می آورند و وقت و عمر خود را در جهت خدمت به خلق خداو هموطنان و همنوعان خود صرف می كنند. مثلاً با خانمی آشنا شدم كه یك «NGO » از امكانات شخصی خود تشكیل داده بود. فردی خلاق و با انگیزه بود كه در خارج از ایران آخرین دوره های شمع سازی را دیده بود و بدون هیچ چشمداشت مادی، این مهارت و برخی آموزشهای دیگر را به خانمهای سرپرست خانوار فاقد تخصص در گروههای همیار بهزیستی آموزش می داد و محصولات بسیار زیبایی را با كمترین امكانات و با كمكی كه بهزیستی كرده بود، به بازار عرضه می كردند. یك «NGO » امكانات را می گیرد و به بهترین شكل و با مدیریت عالی آن را صرف خدمت گیرندگان و كارآفرینی می كند. آموزش قوی و سازماندهی خوب دارد و افراد را به مربی تبدیل می كند؛ افرادی که بعضی از آنها حتی سواد هم نداشتند، در یک رشته توانمند شده اند و حالا با فروش محصولات خود می توانستند روی پای خود بایستند. خب ما از این«NGO» ها حمایت می كنیم. مثلاً مشكلاتی در زمینه فروش محصولاتشان داشتند كه مشغول پیگیری آن هستیم تعداد «NGO» ها زیاد است و طبیعتاً ما یک مبلغ مشخص برای کمک داریم و قادر نیستیم همه را تحت پوشش بگیریم. پس عقل اقتضاء می کند که آنکه توانمندتر است و اقشار آسیب پذیرتر را تحت حمایت قرار داده به آنها کمک کنیم. 

ه) دولت جمهوری اسلامی باید با ایجاد مراکز مشاوره بتواند مشکلاتی را که بر سر راه تحکیم ازدواج بوجود آمده است، حل کند. ما بخشی از بودجه خود را برای تقویت کانونهای مشاوره در مجتمع‌های قضایی و مشاوره به بهزیستی اختصاص خواهیم داد. آنچه مسلم است این است که از نظر ما به هیچ وجه نباید به زنان توهین شود، چه توهین کلامی و چه توهین عملی. 

و) می خواهم عرض کنم که اصولاً برای من دیدن و ندیدن مستقیم بازیهای جهانی مشکل نیست. مشکل من این است که من وقتی برای بازدید بهزیستی رفتم، زنی را دیدم که همسرش را بر اثر سرطان از دست داده بود، او می گفت که چون پدر خانواده گفته بود که دلم می خواهد قبل از فوت، عروسی دخترم را ببینم، با قرض بساط عقد دخترم را فراهم کردم و 10 روز بعد از عقد دخترم، شوهرم فوت کرد. الان با چند تا بچه قادر نیستم بعد از یک سال این دختر عقد کرده را به خانه شوهر بفرستم. این مسأله مرا دلتنگ می کند، که یک زن سرپرست خانوار قادر نباشد ازدواج دخترش را سامان بدهد.
او می گفت که من وقتی تلفن زنگ می زند، گوشی را بر نمی دارم چون می ترسم صاحب خانه باشد و از من کرایه ی خانه را بخواهد. به نظر من، این مطالب است که باید ما را آزار بدهد و دلتنگ کند. باید درمان درد مردم مجال ندهد که آدم فوقبال نگاه کند، چه رسد که ندیدن فوتبال دیگران برای ما مهم باشد.
بنابراین من بی اینکه در مقام رد یا تایید این قضیه باشم، چون اعلام نظر فقها و مقام ولایت فقیه را در این زمینه کافی می دانم، این سوال را مطرح می کنم که فکر می کنید چند درصد از افراد جامعه زنان ما درخواست حضور در ورزشگاهها را دارند که دلتنگ شوند و چند درصد از زنان جامعه ما زن سرپرست خانوار و زن بی سرپرست و بدسرپرست هستند. من شخصاً اگر توانی داشته باشم، این توان را بر روی حل مشکلات این قبیل زنان متمرکز می کنم تا مسائل دیگر... 

ز) در مورد ضعف قوانین و مشکلات حقوقی ما در مرکز یک کمیته حقوقی تشکیل داده ایم که کارشناسان یک بازنگری در مورد حقوق بانوان و ضعف های قانونی حقوق مدنی داشته باشند همانطور که شما فرمودید باب اجتهاد بسته نیست، برخی از مسائل نیازها و مشکلات زمان ماست و قبلاً این مشکل اصلاً وجود نداشته است، یعنی 1400 سال پیش این مسائل وجود نداشته است. ما هم قائلیم که فقه پویای شیعه قادر است با مکانیسم اجتهاد این مشکلات را در شرایط خاص مرتفع کند و باب اجتهاد بسته نیست. آنچه مسلم است این است که این مواردی که در رابطه با مسائل قضایی و حقوقی زنان مطرح می کنید، من انکار نمی کنم که مشکلاتی در این زمینه وجود دارد ما هم مصمم هستیم که تا جایی که امکان دارد حقوق زن را که اسلام قائل شده ولی عرف و سنت های غلط گذشته این حقوق را از زن گرفته و یا به او داده نمی شود، این حقوق را به او بازگردانیم. منتها ما حقوقی را که شرع اسلام برای زنان قائل است برای زنان می پسندیم و این حقوق مساوی با حقوقی که «کنوانسیون رفع تبعیض از زنان» می پسندد نیست. ما اعتقادمان این است که خداوند، دانا، حکیم و مهربان ترین مهربانان نسبت به زن و مرد است فارغ از مسائل جنسیتی شان. بنابراین آنچه را که او برای انسان می پسندد، می پسندیم، و لو فلسفه ی حکمی هنوز برایمان روشن نشده باشد. پیام الهی از مجرایی به نام پیامبران و ائمه اطهار به بشر می رسد و بعد از آن مجتهدین واجد شرایط هستند که راهگشای معضلات جامعه بشری هستند. ما مواردی داریم که اسلام برای زن حقوقی را قائل شده اما قوانین فعلی نقص دارند و این حقوق را به زن نمی دهند و چیزی هم نیست که خلاف فتوای مشهور فقهای گذشته و یا خلاف فتوای مشخص مراجع تقلید فعلی ما باشد، بلکه مواردی که از حقوق قابل استیفای زنان وجود دارد که با پرداختن به آن می توان معضلی را از جلوی پای زنان جامعه برداشت، ما مصرانه دنبال پیگیری این قوانین هستیم و تصمیم مان این است که در مجتمع قضائی خانواده دفتری تأسیس کنیم که تمام این موارد قابل پیگیری را دنبال کنیم. 

ح) معتقدیم که برای رفع مشکلات بومی – منطقه ای باید متناسب با فرهنگ جامعه و اعتقادات آن برایش نسخه پیچید. اصلاً ما فرهنگ غربی و حقوق غربی حاکم بر روابط زن و مرد در جوامع غربی را شکست خورده و ناتوان می‌دانیم. این همه فساد و فحشا که در غرب وجود دارد، حاصل آن فرهنگ و مقررات حقوقی است. بنده منکر بعضی امکاناتی که در غرب در اختیار زنان هست، نمی شوم، ولی آنچه با دیدگاههای اسلام مغایرت دارد و آنچه که باعث شده این همه خانواده های تک سرپرست بوجود بیاید و آنچه که باعث شده این برخورد با زنان صورت بگیرد، حاصل نگرش غربی و یک الگوی شکست خورده لیبرالیستی و سکولاریستی است که در خود کشورهای غربی به بن بست رسیده است. واقعاً خود آنها در پیاده کردن این الگو به کجا رسیدند، که ما بخواهیم یک امر فارغ از اعتقادات و مسائل بومی خودمان را به صورت تقلید از آنها اقتباس کنیم. ما خود در دین مان راهکار داریم. ما معتقدیم اگر واقعاً از مجاری درست عمل شود، به نتایج درستی هم می رسیم. اما چون گاهی اوقات بعضی زنان ما برای احقاق حقوق خود بدسلیقگی می‌کنند و حرفشان را با پوشش دیدگاههای بیگانه‌ی غربی و فمینیستی می زنند، متاسفانه نمی توانند حقوق خود و زنان دیگر را احقاق کنند. در واقع برای رسیدن به حقشان از تاکتیک غلط استفاده می کنند. برای اثبات غلط بودنِ اینکه نباید زن را مورد ضرب و شتم قرار داد، لازم نیست غربیها چیزی را به ما دیکته کنند، خود غربیها دهها مورد تجاوز و قتل در مورد زنانشان مرتکب می شوند. ما باید با اتکا به تعالیم اسلام با مسأله زنان برخورد کنیم. 

ط) از دیگر علل آسیبهای اجتماعی فقر اقتصادی است. همسو با دولت نهم سیاست فقرزدایی و گسترش عدالت را از وظایف خود می دانیم ولی چون وظیفه ما بطور اخص، در حوزه زنان است، آسیب پذیرترین قشر، زنان بدسرپرست، خود سرپرست و بی سرپرست و فرزندان آنان هستند. ما تمام تلاشمان را در جهت سازماندهی به امور این قبیل بانوان مصروف خواهیم کرد. وقتی در این خانه ها فقر اقتصادی هست چگونه می شود انتظار داشت که مادر و فرزند، پاک بمانند و به سمت خلاف نروند. به نظر من در این قبیل خانواده ها هر زن و فرزندی که از روی فقر به سمت خلاف رفته اند، مسئولین اجرایی در حکومت اسلامی مسئولند و به درگاه خداوند باید جوابگو باشند، که اگر امکاناتی در جامعه بوده چرا صرف این زن سرپرست خانوار نشده و برای جلوگیری از فساد احتمالی او و خانواده او پیشگیری نشده است. بودجه برای دهها تحقیق و پروژه اختصاص می‌دهیم تا به علل آسیب‌های اجتماعی و ناهنجاری های اجتماعی برسیم در حالیکه به نظر من شما همان بودجه را در اختیار توانمندسازی و حمایت از زن سرپرست خانوار و بچه های او قرار بدهید و ببینید چند درصد فساد و فحشا پائین خواهد آمد. وقتی بیکاری در جامعه کم شد، آمار دزدی، اعتیاد و افسردگی کم می شود. بنابراین بنده از هفته دوم استقرارم در این مسئولیت ستاد توانمندسازی زنان سرپرست خانوار را تشکیل دادم و حمایت از این زنان یکی از انگیزه های بسیار بسیار قوی و جدی من است که پیگیر این قضیه هستم. 

ی) درمورد «سند پکن» و «کنوانسیون رفع تبعیض از زنان»، ما اشکالات زیادی به آنها وارد می دانیم و تا وقتی بنده حضور دارم به این «کنوانسیون» نمی پیوندیم، اما در عین حال در مجامع بین المللی شرکت می کنیم و دیدگاههای نقادانه خود را هم مطرح خواهیم کرد. مفاد برخی از مطالب مطروحه در این «کنوانسیون» مخالف شرع اسلام است ... در مورد «کنوانسیونی» که فرمودید اینها حقوقی را برای زن قائل هستند که از نظر شرع اسلام، حقوق زن نیست بلکه بعضاً اعمال حرام و خلاف شرع است که من به دلایل اخلاقی وارد جزئیاتش نمی شوم. ولی اصل مسأله این است من نمی گویم هر آنچه که در «کنوانسیون» طرح کردند، خلاف شرع مقدس اسلام است، اما در این «کنوانسیون» ها هر آنچه که خلاف شرع مقدس اسلام و آموزه های دینی ماست، ما به لحاظ تعهدی که نسبت به دین و اعتقادات دینی داریم، نمی پذیریم .... 

این را ما جزو حقوق زنان نمی دانیم. براساس تعالیم انبیاء این گونه حقوق مطروحه را اهانت به زن می‌دانیم. بنابراین به این «کنوانسیون» نمی پیوندیم، اما تمام انتقاداتمانم را نه از موضع انفعالی، بلکه از موضع محکم و قوی در مجامع بین المللی مطرح می کنیم، نقطه نظرهای اسلام را می گوییم. چون معتقدیم آنچه که اسلام می گوید به صلاح بشریت است و اگر مردم عالم این را بفهمند چون همه تابع فطرت هستند، براساس فطرتشان به سمت تعالیم و آموزه های دینی انبیاء و خصوصاً اسلام خواهند آمد...