آفتابنیوز : سرویس بین الملل-خبرنگار «سی ان ان» به سراغ بچه های کره شمالی می رود یک نوجوان به او می گوید بازی مورد علاقه اش کشتن دشمن است خبرنگار از او می پرسد دشمن کیست او با نگاهی سرد می گوید امریکایی ها. او به این پسر می گوید اگر بگویم که من هم امریکایی هستم مرا می کشید و او پاسخ می دهد بله.
به گزارش آفتاب نیوز، خبرنگار سی ان ان می نویسد:«برخلاف نوجوانان غربی این پسربچه های ۱۴ و ۱۵ ساله تنها با اسلحه بازی نمی کنند. در بسیاری از موارد آنان در حال اماده سازی برای زندگی واقعی هستند و در بزرگسالی مانند پدر و پدربزرگ و مادر و مادربزرگ های شان به ارتش خلق کره می پیوندند.
این پسر به خبرنگار می گوید:«از آنجا که امریکایی ها به ما حمله کردند و ما را کشتند ما نیز آنان را خواهیم کشت». پس از مدتی انان می گویند اگر ادم خوبی باشم من را نمی کشند. خبرنگارر سی ان ان می نویسد:«این تناقض کره شمالی است جوانانی لبخند بر لب که دوستانه و مودبانه پاسخ می دهند و به من با همان ادب می گویند که از کشور تو نفرت داریم. به طرق مختلف جوانان کره شمالی شبیه به بچه های امریکایی هستند انان عاشق بازی و ورزش هستند».
او می نویسد:«تنفر از امریکا تحت تاثیر تبلیغات دولتی را در تمام بچه ها می توان دید. مجسمه ها عکس های کیم همه جا هستند و حضور مداوم آنان در رسانه های دولتی را می بینید. حدود ۵ میلیون کودک زیر ۱۴ سال در کره شمالی هستد. اردوگاه بین المللی کودکان سونگ دوون بهترین در کره شمالی محسوب می شود محسوب می شود و ارزوی دانش آموزان در سرتاسر آن کشور شانس راه یافتن به این اردوگاه است. بچه ها در اردوگاه مشعول ستایش رهبران پیشین کره شمالی و رهبر کنونی هستند .
جای جین سونگ می گوید کیم جونگ اون پدری است که تمام عشق والدین را به ما باز می گرداند. او می گوید کیم را مانند پدرش می داند چرا که او به آنان عشق می بخشد کاری که از دید او حتی پدر و مادر واقعی اش هم نمی توانند انجام دهند. این جوانان اینده کره شمالی هستند نسلی که رهبرشان را می پرستد و هیچ مخالفت و سوالی مطرح نمی کند. فقط وفاداری برای ادامه زندگی.
خبرنگار سی ان ان سپس به وونسان می رود که ۱۲۵ مایل از پیونگ یانگ فاصله دارد و در شرق آن شهر واقع شده است. تقریبا مسافت پنج ساعت طول کشید با توقف های متعدد ۲۰ دقیقه ای. پس از چند تماس تلفنی افسران پلیس اجازه ورود خبرنگار سی ان ان را می دهد و او می نویسد:«وونسان یک شهر صنعتی متوسط است که پنجمین شهر بزرگ کره شمالی محسوب می شود و به دلیل ماهیگیری و غذاهای دریایی اش بین گردشگران محبوب است. اینجا خبری از حرف درباره برنامه موشکی و هسته ای کره شمالی نیست.
کیم اون تائک یک بازنشسته می گوید که از زندگی در آنجا راضی است چرا که هوا تمیز است و دریا وجود دارد. او درباره ازمایش های اخیر موشکی در کره شمالی به خبرنگار می گوید این ازمایش ها حس غرور و سربلندی را به او می دهند. او می گوید:«ازمایش ها کاری است که کشور من برای دفاع از خود انجام می دهد. چرا امریکا علیه ما تحریم اعمال می کند»؟
او می نویسد:«در کره شمالی نیازی به دانستن زبان کره ای ندارید تا بفهمید پوسترهای فروخته شده چه می گویند. نمادها به چشم می خورند. یک مشت غول پیکر در حال خرد کردن امریکا یا یک امریکایی که توسط موشک نابود شده است. کارت پستال های فروخته شده نیز شامل شعارهایی هستند چون ما امریکا را در جنگی هسته ای در هم خواهیم کوبید و به سختی با امریکا مقابله خواهیم کرد.
او در ادامه با یک نظامی کره شمالی هم صحبت می شود از او می پرسد چه موسیقی ای دوست داری و می نویسد:«گفتم من موسیقی کلاسیک دوست دارم و او گفت اهنگ انقلابی ابدی که در ستایش از کیم جونگ اون است».
خبرنگار سی ان ان می نویسد هر صبح در پیونگ یانگ یک ساعت زنگ دار در سرتاسر کشور وجود دارد که ۵ صبح به صدا در می آید و ساکنان را برای اغاز روز جدید باخبر می کند. سرهنگ دوم هونگ میونگ جین ۳۶ ساله به خبرنگار می گوید:«روزی می شود که (کره جنوبی) را ازاد می کنیم و سرزمین اصلی ایالات متحده را به دریای اتش تبدیل خواهیم کرد».
خبرنگار سی ان ان در ادامه به استان شمالی هوانگ هایه در جنوب پیونگ یانگ می رود در منطقه ای کشاورزی. او می نویسد:«پیش از ورود به ما می گفتند این جا در مصاحبه با مردم باید مراقب بود. کشاورزی یکی از موضوعات جنجالی در کشوری است که هنوز در تلاش برای تغذیه مردم اش می باشد و کمبودهای زیادی دارد.
کره شمالی در دو دهه گذشته با بدترین خشکسالی مواجه بوده است. برای اکثر مردم گوشت، گاو، مرغ یا خوک یک کالای لوکس غیر قابل دسترس محسوب می شود. بقا وابسته به چند چیز است؛ کلم، برنج یا فرنی. یون کیونگ گوم کشاورزی ۳۸ ساله است که در مزرعه کشت سیب زمینی کار می کند. او دست ها و پاهایش را نشان می دهد و می گوید که ده سال که زیر نور آفتاب به سختی کار می گند البته او فلسفه ای درباره زندگی اش دارد می گوید:«چه نوع کاری خسته کننده نیست؟ آن چه دوست دارم این است که برای ما کشاورزان کار اصلی مراقبت از زمین است». او پیش از اشک ریختن می گوید می خواهم امریکا را ببینم می خواهم ببینم امریکا چگونه جایی است که سبب شده چنین کینه ای میان کره و امریکا وجود داشته باشد؟ امریکایی ها به کشور ما حمله کردند و ما کشتند فکر می کنی چرا اکنون رنج می بریم این بخاطر امریکایی ها است. من واقعا امریکایی ها را نفرین می کنم و می خوام زمین های شان را نابود کنم».
خبرنگار سی ان ان با پسر این فرد صحبت می کند می گوید درباره ترامپ چه نظری دارد می گوید درباره او از طریق روزنامه ها در کره شمالی اطلاع یافته است. او می گوید:«فکر می کنم او فرد ناارامی است او اعتماد مردم امریکا را ازدست می دهد».
به او می گوید که در امریکا مردم به رسانه های شک دارند ایا او فکر می کند آن چه در رودونگ سینمون روزنامه دولتی کره شمالی می خواهد درست است. جالب این است که او می گوید بله ۱۰۰ درصد اعتقاد داریم و حتی نمی تواند تصور کند که خبری جعلی در روزنامه وجود دارد.
حالا معلوم نیست چرا کسانی که مدعی آزادیخواهی و حقوق بشر و دموکراسی هستند از گردنکلفتی اربابشان راضی بوده و آن را جزء حقوق اربابانشان ميدانند اما از واكنش جبهه هاي مخالف وحشت دارند و أنها را منحوس و شوم ميدانند
عجب از كساني كه مقابل أمريكا و هم پیمانانش صف آرایی کند نفرت دارند آیا این به خاطر این نیست که از تضعیف آمریکا و متحدانش وحشت دارند چرا که آمریکا و اسرائیل مخالف ایران است
دمشان گرم دولت و ملت کره شمالی که کابوس آمریکا و اسرائیل شده اند و ابهت آمریکا را شکسته اند
زنده باد کره شمالی و مردم وطن پرست و با غئرتش