آفتابنیوز : البته ولادیمیر پوتین یک روز پیش از این نیز مخالفت خود را با اعمال تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران اعلام کرد.
نشست هشت کشور صنعتی جهان در تاریخ 24 تا 26 تیرماه در سنت پترزبورگ و به ریاست ولادیمیر پوتین برگزار خواهد شد. به نظر می رسد پوتین با موضعگیری هایی که بیشتر جنبه نمایشی و تبلیغاتی دارد می کوشد تا از غرب به ویژه در مورد بحران چچن امتیاز بگیرد. بنابراین در شرایطی که وزیران کشورهای 1+5 ، ایران را برای دادن پاسخ سریع به بسته پیشنهادی اروپا تحت فشار قرار داده اند و تهران نیز اعلام کرده است که زمان پاسخ به پیشنهاد اروپا پایان مردادماه خواهد بود. پوتین با بازی گردانی تمایل دارد هم مقام های ایرانی را از خود خرسند کند و هم به غربی ها بقبولاند که کلید حل بحران پرونده هسته ای ایران در مسکو است.
البته این مأمور سابق کا .گ .ب مزد خود را در نشست بزرگ سنت پترزبورگ خواهد گرفت. روس ها برگ های برنده خود را در این نشست رو خواهند کرد. مسکو معتقد است برای حل بحران هسته ای مشابه آنچه ایران یا کره شمالی با آن روبرو است نیاز به راه اندازی شبکه ای از مراکز غنی سازی اورانیوم و بازآوری سوخت هسته ای مصرف شده دارد. آنها کوشش های خود را برای متقاعد کردن رهبران هفت کشور دیگر برای پذیرفتن دیدگاه های خود انجام خواهند داد پذیرفتن این خواسته روس آنها را به لحاظ سیاسی در موقعیت ممتازی قرار خواهد داد.
به هر حال مانورهای سیاسی پوتین، سیاستی زیرکانه است و دل خوش کردن به موضع گیری های جانبدارانه وی از ایران در جهت دفاع از منافع ملی ایرانیان نیست بلکه تلاش برای گرفتن امتیازهای بیشتر از غربی ها در نشست سنت پترزبورگ و تحکیم موقعیت تضعیف شده روسیه در سیاست های جهانی است.
واقعیت سیاست روسیه در برابر پرونده هسته ای ایران همانی است که سرگئی لاوروف در پایان نشست 1+5 اتخاذ کرد. نباید فراموش کنیم که روس ها در برابر گرفتن 6 میلیارد دلار از واشنگتن چشمانشان را بستند تا آمریکایی ها به رهبری انگلیسی ها به عراق، متحد سنتی روسیه حمله کنند. آن هم حمله به کشوری که سالیان طولانی با مسکو رابطه حسنه داشت.