چند اصل مهم که در رابطه با کشورهای عربی باید رعایت کنیم
در غرب، فقط با دولت‌هایی عربی روبروییم: دشمن‌خو و اساسا متخاصم، ثروتمند و غالبا نادان و نامتوجه به منافع ملی، متظاهر به داشتن عرق قومی، اما بی‌باور به هر چیزی جز منفعت‌های حقیر شخصی. برای ما سرشار از دردسرند
آفتاب‌‌نیوز :
کشورها در شرق و غرب ایران تفاوت چشمگیری دارند. در شرق، با وجود درگیری‌های قدیمی بین شیعیان و سنیان در پاکستان و تعارض‌های قومی در افغانستان، با وجود پایگاه‌های فراوان طالبان و القاعده و اکنون داعش در خاک هر دو کشور و ایضا با وجود نیروها و سلطه اعضای ناتو و بویژه ایالات متحده در هر دو کشور، جز مزاحمت‌هایی ناچیز از قبیل تروریستهایی مثل ریگی، کشور ما درگیر دردسر نیست.
در غرب، فقط با دولت‌هایی عربی روبروییم: دشمن‌خو و اساسا متخاصم، ثروتمند و غالبا نادان و نامتوجه به منافع ملی، متظاهر به داشتن عرق قومی، اما بی‌باور به هر چیزی جز منفعت‌های حقیر شخصی. برای ما سرشار از دردسرند؛ از صدام گرفته تا اسد، و از سعودی‌ها گرفته تا یمنی‌ها. چرا این طور است؟
با وجود سردر گمی، چند اصل راهنما در رابطه با کشورهای عربی وجود دارد که یاری‌دهنده است:
۱- با یکی از آنها علیه دیگری نباید دوست شد؛ اختلافات آنها نیز مانند دوستی‌هایشان پایدار نیست. ترکیه جز با گردن‌کلفت‌ترین‌شان یعنی سعودی‌ها روابط پایدار ندارد و ژله‌ای عمل می‌کند.
۲- اعراب علیرغم سخن گفتن از عزت عربی و جهان اسلام به هیچکدام باور ندارند، نه چپ‌هایی مثل بعثی‌های عراق و سوریه، نه پادشاهانی مانند فیصل و ملک حسین و اخلاف آنها.
۳- دولت‌های عرب هیچ دشمنی و مخالفتی با اسرائیل ندارند. مردمان عرب حاضر به دادن هزینه برای حقوق فلسطینی‌ها نیستند و این گرایشی فزاینده است.
۴- اعراب هیچگاه مستقل نبوده و گذران زیر سایه ابرقدرت‌ها عادت آنها پس از فروپاشی حکومت عثمانی بوده است: به اتکای ابرقدرت‌ها باهم می‌جنگند و بمب‌های آنها را بر سر یکدیگر می‌ریزند. ترامپ صادقانه گفته بود که اعراب را باید دوشید. اردوغان هم همین کار را می‌کند.
در نتیجه، بهترین راه برای مفید ساختن همسایگی با اعراب، کنار کشیدن از مسائل داخلی آنها و تجارت با آنها به صورت علی‌السویه است. نه دین مشترک، نه مذهب متفاوت، نه اسرائیل، نه فلسطین، نه غارت امپریالیستی و نه هیچ پارامتر ایدئولوژیک دیگری نمی‌تواند تنظیم‌گر رابطه ما با مجموعه درهم‌جوشی از دولت‌ها و ملت‌هایی باشد که در هیچ وجهی منافع مشترک واقعی با ما ندارند. باید کلاه خود را بچسبیم و آنها را باید به حال خودشان رها کنیم!
جامعه نو
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
لینک های مفید