فروش سبزی‌های کوهی را ممنوع و تحریم کنید!
چیدن گیاهان وحشی یا گل، ریشه، ساقه، و دیگر اندام‌های آن‌ها، گیاه را ناقص یا نابود می کند و با افزایش میزان فرسایش، آسیب سختی به خاک وارد می‌سازد.
آفتاب‌‌نیوز :
اما شوربختانه بسیاری از مردم، با این خیالِ غیردقیق که سبزی‌های صحرایی «خاصیت» فراوان دارند، در فصل بهار گیاهان مختلفی را از کوه و دشت می‌چینند یا می‌خرند. چیدن تمام یا بخشی از گیاه، زادآوری آن را دچار اختلال می‌کند و به این ترتیب پوشش گیاهی پهنه‌های طبیعی کشور که تقریباً همه جا فقیر است، باز هم فقیرتر می شود. به‌علاوه، به علت وارد شدن فشار غیرمتعارف بر شماری از گونه‌ها، تعادل طبیعی منطقه مختل می‌شود و تنوع زیستی هم به خطر می‌افتد.
در سرزمین خشکی مانند ایران، رویش گیاه و تشکیل خاک با سختی بسیار صورت می‌گیرد و احیای پوشش سبز بسیار زمان‌بَر و در بسیاری مواقع ناممکن است. خاکی که پوشش گیاهی مناسب نداشته باشد، نمی تواند آب باران و برف را خوب جذب و نگهداری کند، و به این ترتیب، منابع آب هم آسیب می‌بیند. در شرایط خشکسالی (مانند امسال) آسیبی که از چیدن گیاهان خودرو به عرصه‌های طبیعی وارد می‌شود، و عواقب این کار مانند نابود شدن ویژگی‌های حیاتی خاک، بسی بیشتر است.
چیدن گیاهان کوه و دشت برای خوراک یا استفاده‌های دارویی، تفاوتی با بریدن درختان جنگلی ندارد و چه بسا به دلیل آن که کمتر به چشم می‌آید، اثر تخریبیِ موذیانه‌تری هم داشته باشد. در سال‌های اخیر که چیدن سبزی‌های صحرایی بسیار گسترش یافته و برای بسیاری از فرصت طلبانِ بی‌ملاحظه بدل به یک کسب‌وکار بزرگ شده، اثر تخریبیِ این فعالیت شاید هم‌ارز چرای بی رویه‌ی دام شده باشد. چرا که سبزی‌چینی در نخستین هفته‌های بهار صورت می‌گیرد و در این زمان، آن دسته گیاهان مرتعی هم که خوراکی نیستند و هنوز سر از خاک درنیاورده یا به گل دهی نرسیده‌اند، و خاکِ نرم و مرطوب بهاری، لگدکوبِ علف‌چینان می شوند.
در همه‌ی عرصه‌های طبیعی کشور، سازمان جنگل‌ها و مراتع برپایه‌ی وظایف ذاتی خود می‌تواند چیدن گیاهان را ممنوع اعلام کند (طبق ماده‌ی 3 قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع، مجوز هرگونه بهره‌برداری از منابع جنگلی و مرتعی را آن سازمان می‌دهد). همچنین در منطقه‌هایی که زیر مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست است، این سازمان اختیار قانونی برای ممنوع یا محدود ساختن بهره‌برداری از گیاهان را دارد. از نظر اخلاقی نیز هر انسان باوجدانی می‌پذیرد که بهره‌برداری از منابع همگانی و ملی برای نفع شخصی کاری خطا است. شهرداری ها هم برپایه ی اختیارات خود می توانند از این کسب و کار غیرمجاز جلوگیری کنند. به بیان دیگر، ابزار قانونی و دلیل اخلاقی برای ممنوع ساختن و تحریم خرید و فروش گیاهان خودرو وجود دارد.
فعالان محیط زیست می‌توانند:
* از اداره‌های منابع طبیعی یا محیط زیست (حسب مورد) بخواهند که چیدن گیاهان را در یک منطقه ممنوع اعلام کنند.
* از شهرداری‌ها و شوراهای شهر بخواهند که فروش سبزی‌ها یا گیاهان دارویی خودرو را در شهر ممنوع و برای متخلفان جریمه تعیین کنند.
* با کار رسانه‌ای و آموزش‌های چهره‌به‌چهره، از گردشگران، کوه‌پیمایان، و دیگران بخواهند که رسم جمع‌آوری گیاهان کوه و دشت را کنار بگذارند، و از خرید و مصرف آن‌ها خودداری کنند.
* کسانی را که به صورت تجاری اقدام به چیدن گیاهان خودرو میکنند، شناسایی و به مقام‌های انتظامی و قضایی معرفی کنند.
خبرانلاین
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۴
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
پس لااقل این را به شکل درست آن مدیریت کنید مثلا در مجاورت مناطقی که این ذخیره گاه های ژنتیکی هست مزرعه هایی تاسیس کنید که به کشت این اقلام بپردازند
بنده هم خیلی به محیط زیست علاقمندم اما مثلا می بینم که زنان خانواده های خیلی کم درآمد در فصل آن می روند این گیاهان را جمع آوری کرده و می فروشند
خوب اگر نیاز نداشته باشند چرا یک خانم با سن بالای 70 سال باید برود در کوه و کمر هی دولا و راست بشود مسلما کار ساده ای نیست
قطعا باید برداشت از منابع آب، گیاهان و جنگل ها ممنوع شود ولی نباید صرف صورت مساله را پاک کرد. در آن مناطق وام بدهید بگذارید شرکت های داخلی و خارجی تولید عرقیات یا بسته بندی گیاهان آن جا مزرعه تاسیس کنند و این گیاهان را تکثیر کنید مناطقی را هم قرق کنید که برداشت ذخایر ژنتیکی از آن ها ممنوع باشد
برای مردم کار ایجاد کنید
حتی در برخی از استان ها این برای فروش نیست یعنی آن سبزی ها را می چینند و خودشان مصرف می کنند چون به خواص آن به طور سنتی اعتقاد دارند .... خوب از همین می شود استفاده کرد .... اگر خواصی دارد خوب روی آن تحقیق کافی شود .... نتایج این تحقیق برای کشت انبوه این گیاهان و حتی صادرات به کشورهای دیگر استفاده شود ...