آفتابنیوز : سرویس اقتصادی- روزنامه امریکایی "لس آنجلس تایمز" در گزارشی اشاره میکند که تحریمهای امریکا علیه ایران، مهاجران افغان را مجبور به بازگشت به کشورشان کرده است؛ آن هم دقیقا در زمانی که خشونت ها در افغانستان در هفته های اخیر رو به گسترش بوده است.
به گزارش آفتابنیوز؛ یک مرد افغان که می خواهد از ایران به ولایت خود، هرات بازگردد می گوید خروج کارگران خارجی افغان به دلیل ترس از آشفتگی اقتصادی در ایران است.
"رحمان کمالی" یک مرد افغان 30 ساله است. او در ایران سبزی می فروخت و از وانت برای حمل و نقل اسفناج و تربچه استفاده می کرد. پس از آن او به همراه یک جوان افغان دیگر با وانت به خرید و فروش تشک، پتو، فرش و تلویزیون کوچک می پرداخت. آنان در جنوب شرقی مناطق فقیرنشین تهران سکونت داشتند. آنان بخشی از نیم میلیون افغان مهاجر هستند که از ماه ژانویه در حال بازگشت به افغانستان بودهاند آن هم به دلیل بحران ارزی ایجاد شده و عدم اطمینان نسبت به اینده اقتصادی ایران.
تحریم های ترامپ علیه ایران باعث ایجاد مشکلاتی در زمینه تورم و سوء مدیریت مالی در آن کشور شده است و قیمت دلار را در ایران افزایش داده و از ارزش ریال کاسته است. در طول سال گذشته ریال بیش از نیمی از ارزش خود را از دست داده است. ترامپ با خروج از برجام اعلام کرد که تحریم ها علیه ایران را در دو مرجله اجرایی خواهد کرد. مرحله دوم مربوط به بخش نفت است که در ماه نوامبر به اجرا در خواهد آمد.
پیشتر، بیش از سه میلیون افغان به دنبال شغل و برای فرار از جنگ در داخل کشورشان به ایران مهاجرت می کردند. طبق گزارش سازمان بین المللی مهاجرت اما این روند در حال تغییر است و بیش از 20 هزار افغان هر هفته از ایران خارج می شوند. کمالی که ازدواج کرده و سه فرزند دارد می گوید کاهش ارزش ریال قدرت خرید او را کاهش داده است. او می گوید بحران ارزی مانند ایرانیان به افغانها نیز آسیب می رساند. او می گوید اکثر مهاجران افغان درآمد ماهیانه خود را در ایران به افغانستان برای اقوامشان می فرستند. با این حال، کاهش ارزش ریال سبب می شود تا آنان نتوانند پول بیشتری را به کشورشان بفرستند. سید "عزیز علوی" 22 ساله است. او پنج سال پیش به همراه برادرش برای کار به عنوان کارگر به ایران آمد. او شش هفته پیش به کابل بازگشت. او میدید که دستمزد روزانه 40 هزار تومانیاش که یک سال پیش 10 دلار ارزش داشت اکنون ارزشی کمتر از 3 دلار پیدا کرده است. او میگوید نمیتوانست با برادرش دیگر در ایران بماند. او و برادرش هزینههای خود را کاهش دادند و مرغ را از رژیم غذاییشان حذف کردند تا شاید اندکی از هزینهها کاسته شود.
او میگوید:"با این وجود، من نتوانستم بین هزینههای روزانه خود و درآمد برای خانوادهام تعادلی ایجاد کنم. من مجبور بودم از دوستانام پول زیادی قرض بگیرم. دیگر دستم به دهانم نمیرسید". علوی میگوید تقریبا تمام دوستاناش، افغانستان را برای جستجوی شغل به مقصد ایران یا ترکیه ترک کرده بودند.
او می گوید در ایران تبعیض نیز در قبال کارگران افغان وجود دارد. او در یک پروژه ساختمانی برای یک سال کار کرد اما حقوقاش پرداخت نشد. پدر علوی می گوید به آنان گفته بود پولی که اکنون میتوانند در افغانستان بدست آورند بیشتر از ایران است در نتیجه به آنان گفت که بهتر است به افغانستان بازگردند. او می گوید اگر ارزش پول ایران بار دیگر بهبود یابد میتوان به آن کشور بازگشت در غیر این صورت بازگشت به ایران را بی فایده میداند.
علوی و برادرش مانند بسیاری از کسانی که به افغانستان بازگشتهاند اکنون بیکار هستند. اقتصاد افغانستان در میانه جنگ دولت علیه طالبان و داعش در وضعیت خوبی قرار ندارد. امسال افغانستان دچار یکی از بدترین خشکسالیها در سالهای اخیر شده و تهدید کمبود مواد غذایی در دو سوم آن کشور دیده میشود. همچنین کاهش پول آمده از سوی کارگران مهاجر افغان به داخل آن کشور وضعیت اقتصادی افغانستان را بدتر کرده است.
فرهاد عمری ازبکتبار و از افغانستان است. او 20 ساله است و شاگرد لولهکش در تهران است. او می گوید او و هموطناناش محبور به رفتن از ایران هستند. او میگوید:"ما جوانان افغان تحت فشار زیادی قرار داریم. خشونت طالبان و داعش در سرزمینمان جریان دارد و ارزش پساندازمان در ایران نیز تضعیف میشود. علیرغم آن که او برنامهریزی کرده تا در ایران باقی بماند پول خود را برای خانوادهاش در ولایت پکتیا در شرق افغانستان میفرستد. او میگوید:"اگر کاهش ارزش ریال ادامه یابد من نیز برخواهم گشت".
ﻣﻤﻠﮑﺘﻤﻮﻥ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﺑﺎﺭ ﻧﯿﺎﻭﻭﺭﺩﻥ ﻭ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻭ ﻣﻌﻀﻼﺕ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﮑﺮﺩﻥ ، ﺣﻀﻮﺭ ﺍﻓغانی ها ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺎ ﺗﺒﻌﺎﺕ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺟﻬﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﺒﻌﺎﺕ ﺩﺭﺍﺯ ﻣﺪﺕ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺿﺮﺭ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﻣﻠﯽ ﻭ ﺑﺎﻓﺖ فرهنگی ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ پس ﻧﮕﺎﻩ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﻓﺎﻏﻨﻪ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﺎﻟﯽ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﻓﻬﻢ ﻭ ﺩﺭﮎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﯾﺎ ﭼﺸﻢ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺻﺮﻑ ﮐﺴﺐ ﭘﻮﻝ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﺨﻮﺵ ﻧﺎﺑﻮﺩﯼ کنند ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺳﯿﺎﺳﺘﯽ بین ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎﯾﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺴﺐ ﺳﻮﺩ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻭ ﺑﺎﺯﮔﻮ ﮐﺮﺩﻥ ﻧﻈﺮﺍﺕ ﻭ ﺁﺭﺍ ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎیی ﮐﻪ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺑﺎﺯﮔﻮ ﻣﯽ شود ، بعضی از ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺭﻭﯾﮑﺮﺩ ﻏﯿﺮ ﻣﺮﺩﻣﯽ خودشونو ﭘﺸﺖ برنامه ها و ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻓﺎﻥ ﻭ ﺗﻔﺮﯾﺤﯽ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﺮﺩن و ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮﺍﺕ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺣﻀﻮﺭ ﭼﺸﻤﮕﯿﺮ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ها ﺑﺮ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﺣﻀﻮﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﯽ کنن ﻭ ﭼﺸمشون ﺭو ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﻧﺪ اﯾﻦ ﺩﺳﺘﻪ ﺍﺯ رسانه ها و سایتها ﺣﺘﯽ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﻧﻈﺮﺍﺕ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﮐﺎﺭﺑﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﻨﻨﺪ ، ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎﯼ و روستاهای ﺣﺎﺷﯿﻪ ﺍﯼ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮﺍﻥ (ﻣﺜﻞ ﻗﻠﻌﻪ ﻧﻮ ﺩﺭ ﺣﺪ ﻓﺎﺻﻞ ﻗﺮﭼﮏ ﻭ ﺷﻬﺮ ﺭﯼ ﺩﺭ ﺟﺎﺩﻩ ﻭﺭﺍﻣﯿﻦ) ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﺷﺪﻩ ، ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﻦ ﺩﻭﻟﺘﯽ ﺍولش میگفتن ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺟﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﻭﻟﯽ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺟﻨﮓ ﻭ ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ تموم ﺷﺪﻩ و ﺑﻪ ﺟﺎﯼ اینکه اونا ﺭو ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭشوﻥ ﺑﺮﮔﺮﺩونن ﺧﺪﻣﺎﺕ مختلفی واسه موندنشون ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮفتن و ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺑﺪﻭﻥ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﻣﺠﻮﺯ ﺍﻗﺎﻣﺖ، ﺑﻮﺭﺳﯿﻪ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻫﺎﯼ ﮐﺸﻮﺭ، ﺑﯿﻤﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﻭ خیلی چیزای دیگه!!!چرا باید پولی که خرج مردم ایران بشه خرج اینا میشه؟؟؟ ﺍﮔﺮ مهاجری غیر قانونی ﺑﻪ ﻋﺮﺍﻕ ﯾﺎ گرجستان یا ﺗﺮﮐﯿﻪ ﺑﺮود ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺷﺶ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﺗﺒﺎﻉ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﺩﺳﺘﮕﯿﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﺳﻮﺍﺭ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻣﺠﺪﺩ ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﯿﺎﻧﻪ ۵۰۰ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﺩﺳﺘﮕﯿﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻭﻟﯽ ﻣﺠﺪﺩ ﺑﺮﻣﯽ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻟﺬﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﺳﺨﺘﮕﯿﺮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺮﺝ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺣﺘﯽ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺧﺮﺝ ﺩﺍد ، مدیران دولتی و وزیران کابینه هیچوقت نخاستن ﻧﯿﺎﺯﻫﺎﯼ ﮐﺸﻮﺭمنو ﺑﺎ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺣﻞ ﻭ ﻓﺼﻞ کنن ﻣﺜﻼ ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺨﺘﺮﻉ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﻭﻟﯽ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﺎﺭﺝ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﻨﯿﻢ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺑﻪ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﻫﻢ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﻭﻟﺖ ﺩﺭ ﻃﯽ ﺍﯾﻦ ﺳﯽ ﻭ ﺍﻧﺪﯼ ﺳﺎﻝ ﭼﻘﺪﺭ ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ داشته است ؟؟؟ ﺁﯾﺎ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﺍﺳﺖ؟ ﻧﺴﻞ ﻫﺎﯼ ﺟﺪﯾﺪ ﺍﻓﺎﻏﻨﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﻣﺜﻞ ﭘﺪﺭﺍﻧﺸﺎﻥ ﺗﻦ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻐﺎﺯﻩ ﺩﺍﺭﯼ ﺭﻭﯼ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﻧﺪ !!!! آقایون کی میخان از خواب بیدار بشن ؟؟؟؟ چرا سفت و سخت پی گیری نمیکنین تا کار فرماها کارگرهای افغانی استخدام نکنن؟؟؟ و حق کارگرهای ایرانی ضایع نشه؟؟؟ ﺍﻵﻥ ﺑﺨﺶ ﻋﻤﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﯿﮑﺎﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭼﻮﻥ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪن و ﻭﻗﺘﯽ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻋﻼﻗﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﮐﺎﺭﯼ وارد بشن ﻭﻟﯽ ﭼﻮﻥ ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ با حقوق خیلی ارزان تر از حد تصور ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺘﺨﺪﺍمش ﻧﮑﺮﺩﻩ ، ﺟﻮﺍﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ که ﺩﻏﺪﻏﻪ ﮐﺸﻮﺭ و وطن پرستی داره ، ﺩﻏﺪﻏﻪ ازدواج ﻭ تشکیل ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﻣﺴﮑﻦ ﺩﺍﺭه و ﺣﺪﺍﻗﻞ 2 ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﻋﻤﺮشو ﺩﺭ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﻨﯿﺖ کشورش ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ و ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺎﺩﺭیش ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﻫﺎ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﺷﺎﻥ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ ﺁﺏ ﻭ ﮔﺎﺯ ﻭ ﺑﺮﻕ ﻭ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﻧﺪﺍشتند و هنوزم ندارن ﻏﯿﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ اومدن ﻭ ﻃﺒﯿﻌیه ﮐﻪ ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ ﺣﻘﻮﻕ خیلی کم از کارفرما ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﺩﻭ ﺳﻪ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻫﺎ ﮐﺎﺭ کنن ﻭﻟﯽ ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎﯾﺎﻥ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﻧﺪﮎ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻣﺜﻞ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﮐﺎﺭ ﺑﮑﺸﻨﺪ خب ﻃﺒﯿﻌیه ﮐﻪ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺣﻘﻮﻕ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺪﺍﻗﻞ چند برابر افغانی باشه ، اﻣﺮﻭﺯ ﺳﻄﺢ ﺩﺭﺁﻣﺪ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺍﻓﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ اگر ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺍﮐﺜﺮ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺎﻻﯼ 2 ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺗﻮﻣﺎﻥ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭﻧﺪ بﺎ ﺍﯾﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺁﺯﺍﺩﺍﻧﻪ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﺎ ﻣﯽ ﭼﺮﺧﻨﺪ ﻭ ﺑﺨﺶ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎ ، ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ، ﺳﺎﺧﺖ ﻭ ﺳﺎﺯ، ﺧﺪﻣﺎﺕ ﻭ ... ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﺤﺪﻭﺩﯾﺖ ﻫﺎﯼ ﭘﯿﺶ ﺭﻭﯼ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ چون ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﻫﺎ ﻋﻤﺪﺗﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺠﻮﺯ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﮐﺎﺭ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﺍﻧﺘﻈﺎﻣﯽ ﻭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﻫﺎﯼ ﻣﺴﺌﻮﻝ، ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﯿﭻ ﻭﺍﮐﻨﺸﯽ ﻧﺸﺎﻥ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﺍﮔﺮ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﻧﺮﻭﺩ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﺍﻧﺘﻈﺎﻣﯽ ﺗﺤﺖ ﺗﻌﻘﯿﺐ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﺩ و در کل تا کارت پایان خدمت نداشته باشد استخدام نمیشود و بیمه نمیشود ﮐﻪ این بﺨﻮﺑﯽ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻏﯿﺮﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻪ ﻣﺴﺌﻮﻻﻥ ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽ دهد ، ﮐﺎﺭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻭ ﻣﺰﺩ ﮐﻤﺘﺮ، ﻋﺪﻡ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﻪ، ﭘﺎﺩﺍﺵ، ﻋﯿﺪﯼ، ﺳﻨﻮﺍﺕ، ﻣﺮﺧﺼﯽ ﻫﺎﯼ ﺯﯾﺎﺩ، ﺣﺮﻑ ﺷﻨﻮﯼ ﻭ ﻣﺴﺎﺋل و امتیازات دیگری ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﮏ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﻏﯿﺮﻣﺠﺎﺯ و ﻓﺎﻗﺪ ﻣﺠﻮﺯ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﮐﺎﺭﻓﺮﻣﺎﯾﺎﻥ سودجو و فرصت طلب ﺭﺍ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ که فقط به ضرر اقتصاد ایران و کارگران ایرانی است ، همه جای دنیا کارگر باید بیمه و حقوق مناسب داشته باشد ولی سیاست کاری مهاجرین افغان این است که با دستمزد کم و بدون بیمه حاضر به کار میشوند و همین مسئله برای صاحبان کار و سرمایه جذاب است و باعث میشود تا به استفاده از کارگران افغانی رغبت بیشتری پیدا کنند و در واقع افغانها با سیاست ارزان فروشی خود فرصت شغلی را از ایرانیان میگیرند و باعث دامن زدن به بیکاری کارگران ایرانی میشوند ، مﺸﮑﻞ ﮐﻤﺒﻮﺩ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺟﺎﻣﻊ ﺑﯿﮑﺎﺭﯼ ﻭ ﺛﺒﺖ ﻧﺎﻡ ﻫﻤﻪ ﻧﯿﺮﻭﯼ های ﮐﺎﺭ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﻘﺎﻁ ﻭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺣﻞ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻫﺮﺟﺎ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﻋﺰﺍﻡ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﮊﻩ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮﻭﻧﺪ ﺿﻤﻦ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﻘﻮﻕ ﻭ ﻣﺰﺍﯾﺎﯼ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﺗﺎ ﺁسمون ﺑﺎ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﻫﺎ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻮﻥ ﺍﻭ ﯾﮏ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺍﺳﺖ 2 ﺳﺎﻝ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭﺵ ﺗﻌﻬﺪ ﺩﺍﺭﺩ وﻟﯽ ﺍﻓﻐﺎﻧﯽ ﻫﺎ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺷﺎﻥ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﺗﺎ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﺩ و در نهایت این که خیلی ﺍﺯ مهاجرانی ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯾﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﯿﺎ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺪﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﻋﺠﯿﺐ ﺩﻭﻟﺖ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ غیر قانونی ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﻮﻑ ﻭ ﻭﺣﺸﺘﻨﺎﮎ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺪﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ مهاجرها ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻫﺎﯼ ﺍﺳﺘﺮﺍﻟﯿﺎ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﮐﺸﯽ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻭﺟﻮﺩ ﺳﻮﺍﻟﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ این است که چطور به مهاجرها در کشوری مثل استرالیا ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺑﯽ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ؟ ﭼﺮﺍ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺍﺯ ﻣﻬﺎﺟﺮﯾﻦ ﻭ این رسانه هایی که از افاغنه حمایت میکنن ﻋﻠﯽ ﺍﻟﺨﺼﻮﺹ ﮐﻤﯿﺴﺎﺭﯾﺎﯼ ﻋﺎﻟﯽ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﭘﻨﺎﻫﻨﺪﮔﺎﻥ ﻫﯿﭻ ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ ﺍﺯ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ در استرالیا ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ؟؟؟؟