آخرین تلاش‌ها برای نجات دموکراسی افغان
از زمان سقوط طالبان در افغانستان بیش از پنج سال می‌گذرد. با وجود این ثبات و امنیت در كشور نه تنها برقرار نشد بلكه اوضاع امنیتی سیری نزولی را طی كرد. اوضاع در سال 2006 میلادی از همیشه وخیم‌تر بود و هراس از شكست مردم‌سالاری نوپا از هر زمانی دیگر،بیشتر شد.
جامعه بین‌الملل در طول سال‌های پس از سقوط طالبان تاكنون سالانه حدود دو میلیارد دلار آمریكا را صرف هزینه‌طرح‌های بازسازی افغانستان كرد. با وجود این افغانستان هنوز هم فاقد راهبردی توانمند در زمینه بازسازی و توسعه است؛ در حالیكه توسعه اقتصادی و اجتماعی افغانستان كه لازمه ثبات پایدار است به چنین راهبردی نیازمند است.
آلمان هم در این عرصه فعالیت زیادی داشته است. دی ای دی یا خدمات عمرانی آلمان كه در چارچوب همكاری‌های عمرانی این كشور در افغانستان فعالیت می‌كند، تاكنون توانسته خدمات ارزنده‌ای در این خصوص عرضه دارد و اكنون نیز این سازمان در عرصه‌های گوناگون فعالیت دارد.
یورگن ویلهلم رئیس‌خدمات عمرانی آلمان در توضیح این امر می‌گوید: همكاری‌های عمرانی آلمان در افغانستان زمینه‌های مختلفی را دربرمی‌گیرد. آلمان در عرصه‌های توسعه اقتصادی، تامین آب آشامیدنی، انرژی، آموزش‌‌مقدماتی تحصیلی و بازسازی موسسات و ظرفیت‌های مربوطه فعالیت دارد.
خدمات عمرانی آلمان همچنین كمك به استقرار دموكراسی، جامعه مدنی و توسعه مناطق مختلف افغانستان را نیز شامل می‌شود و حدود 80 تن از كاركنان دی ای دی در زمینه‌های نامبرده در استان‌های شمالی افغانستان فعالیت می‌كنند.
با وجود این روند استقرار دموكراسی در افغانستان سیری كند دارد و نارضایتی مردم روز به روز افزایش می‌یابد. رئیس خدمات عمرانی آلمان، بی‌تجربگی نمایندگان پارلمان افغانستان و كاستی‌های موجود در فراكسیون‌های حزبی پارلمان را از علل عدم موفقیت كشور می‌شمارد. او ضعف ساختارهای منطقه‌ای مانند شهرداریها و شوراهای شهر را از جمله دلایل شكست پیشرفت افغانستان می‌داند.
واقعیت این است كه رویارویی‌های نظامی تاكنون نتوانسته امنیت را در افغانستان برقرار كند زیرا امنیت و توسعه عواملی جدایی ناپذیرند. بدون توسعه نمی‌توان صلح پایدار را ایجاد كرد و تا زمانی كه عمران افغانستان پيش نرود شكست طالبان ميسر نخواهد شد.
