آفتابنیوز : سرویس بین الملل- شبکه روسی "راشا تودی"، نوشته است که تحریمهای آمریکا علیه ایران سبب محدودترشدن توان دسترسی بیماران مبتلا به سرطان در ایران به دارو و خدمات و تجهیزات درمانی میشود.
به گزارش آفتابنیوز؛ این شبکه خبری مینویسد: "علی شکری" یکی از ساکنان تهران که مبتلا به بیماری سرطان است میگوید پس از تحریمهای امریکا دومین دوره شیمیدرمانی خود را آغاز کرده است و هزینه هر جلسه از 240 دلار به 475 دلار افزایش یافته است. او میگوید این افزایش هزینهها مشکلات بیماران را افزایش میدهد. "مرجان شیرازی " که همسرش به بیماری سرطان مبتلاست میگوید که داروهای مورد استفاده که پیش از تحریمها در دسترس بودند اکنون با قیمت بالاتری فروخته میشوند و دستیابی به آن کاهش یافته است.
او میافزاید: "آمریکا تضمین داده که تحریمها به مردم عادی نرساند اما امریکا دروغ میگوید؛ فشار اصلی مستقیما بر روی مردم عادی ایران است".
پزشکان و فعالان بخش دارو در ایران تاکید میکنند که تحریمهای ترامپ علیه ایران در برخی از موراد حتی امکان واردات دارو و تجهیزات درمانی برای نجات جان انسانها را ناممکن ساخته است.
"علی کاظمیان" که در مرکز سرطان بیمارستان امام خمینی فعالیت میکند میگوید زمانی که کشوری تحریم میشود امکان مبادلات بانکی و پرداخت مبلغ خرید دارو وجود ندارد در نتیجه، امکان واردات تجهیزات پزشکی و دارو ناممکن میشود.
گزارش "نیویورک تایمز" از وضعیت دارو در ایران پس از تحریم
همچنین روزنامه نیویورکتایمز در همینباره نوشته است: فشارهای ناشی از تحریم و پیامدهای آن را میتوان در صدای "علیرضا کریمی" شنید. او در تلاش است تا داروی دیازوکسید را پیدا کند که پدرش برای کاهش سطح انسولین خون و مقابله با بیماری سرطان پانکراس به مصرف روزانه آن نیاز دارد. این دارو وارداتی است و تا همین اواخر مشکلی در پیدا شدن آن نبود با این حال، کریمی میگوید از سه ماه پیش قادر به پیدا کردن آن در هیچ داروخانهای نیست و تنها مقدار کمی از آن باقی مانده است. او در مصاحبه با خبرنگار "نیویورک تایمز" میگوید اکنون این دارو در ایران نیست و او مجبور است مقدار کمی از این دارو را روزانه به پدرش بدهد. او میگوید کاهش دوز مصرف دارو باعث ایجاد عوارضی مانند تهدید افزایش تشنج میشود و نیاز به نظارت 24 ساعته بر حال پدرش برای کسب اطمینان از عدم افزایش سطح انسولین را افزایش میدهد. این موضوع میتواند تا جایی پیش برود که پدر او در کما فرو رود.
این روزنامه در ادامه اشاره میکند که اضطراب درباره دسترسی به دارو در ایران به دلیل تحریمهای وضع شده ترامپ علیه ایران است. محدودیتهای سختگیرانه بانکی و تهدید به مجازاتهای نقض تحریمها برای شرکتهایی که با ایران کار میکنند تقریبا امکان واردات داروی خارجی به ایران را ناممکن میکند. "جرارد آرود" سفیر فرانسه در سازمان ملل میگوید واقعیت آن است که بانکها از نقض احتمالی تحریمهای امریکا علیه ایران و پیامدهای آن وحشت زدهاند."
"اسفندیار باتمانقلیچ" کارشناس تحریمها به "نیویورک تایمز" میگوید: "زمانی که شما شرکتی اروپایی دارید که میخواهید کالایی به ایران بفروشد، بدون وجود بانکی که حاضر به انتقال پول خرید باشد، پرداختها به طور منظم و قابل اعتماد صورت نمیگیرند". او اشاره میکند که وزارت خزانهداری امریکا یا مایل نیست و یا روند اعطای مجوز برای اجازه دادن تجارت بشردوسانه به ایران به کندی صورت میگیرد.
آقای کریمی به این روزنامه میگوید داروی دیازوکساید که او پیشتر با قیمت تقریبا 28 دلار برای هر بطری تهیه میکرد آخرین باری که او این دارو را سه ماه پیش خریداری کرد به 43 دلار رسیده بود.
دکتر "امیر حسین جلالی" روانپزشک در تهران در گفتوگویی با خبرنگار "نیویورک تایمز" میگوید: "حتی در مورد داروهای تولیدشده در داخل کشور نیز نیاز به واردات مواد خام از خارج از کشور وجود دارد که اکنون با کمبود مواجه هستیم". او میگوید پیدا کردن داروهای جایگزین که از خانواده شیمایی حتی مشابه باشند میتواند منجر به وخامت حال بیمار شوند.
مریم پیمان که مبتلا به بیماری "ام اس" است، اخیرا آخرین داروی آلمانی "اورلپت" خود را مصرف کرد. او سه ماه است که قادر به پیدا کردن این دارو نیست و داروی جایگزینی هم برای آن وجود ندراد. او میگوید: "اکنون مجبور به استفاده از داروی مشابه ساخت ایران شدهام که به من سر درد میدهد و در بیناییام تاثیر منفی گذاشته است در حالی که داروی آلمانی این عوارض را نداشت".
باتمانقلیچ در بخش پایانی این گزارش میگوید دولت ترامپ با صدور دستورالعملی روشن برای شرکتهای دارویی که در حال تجارت با ایران هستند میتواند این وضعیت را بهبود بخشد. او میافزاید: "عدم صدور چنین مجوزی نشانهای از غفلت دولت ترامپ و یا نتیجه درگیریهای درونی آن دولت است".