آفتابنیوز : از مادران... تا مادران، گویی داغ دلشان در مرگ مظلومانه فرزندان دانشآموز یا دانشگاهی شان با سوختن در کلاس درس یا حوادث رانندگی باید تکرار شود. حوادثی که بهخاطر اهمال و ندانم کاری مسئولان امور اجتماعی و آموزشی مدام بر تعداد والدین سوگوار اضافه میکند. بیآنکه برای جلوگیری از تکرار چنین حوادث فاجعهباری همتی اساسی شود.
از سوختن و جزغاله شدن پیکر دختربچههای شین آبادی تا... فاجعه مرگ چهار دختربچه در یکی از مدرسههای زاهدان که با واژگون شدن بخاری نفتی در میان شعلههای آتش یک کلاس سوختند. چندین بار چنین فاجعهای با آتش بخاری نفتی مدرسهها پیش آمد بیآنکه مسئولان آموزش چارهای برای جلوگیری از تکرار فاجعه بیندیشند و لااقل مسئولان مدرسه همتی کنند و بخاریها را از سر راه بچهها دور نگهدارند تا داغی بر دل مادران دیگر ننشیند. آیا از غم جانکاه دختران شین آبادی که با چهره سوخته دردی مضاعف را تحمل میکنند خبر دارید؟ هر بار که مدرسه یا کلاس در آتش سوخت و کودکانی در کام شعلههای آتش گرفتار شدند مادران دیگری به جرگه سوگواران داغ به دل پیوستند. چند روزی مسئولیت خطای چنین فاجعهای را به گردن این و آن میاندازند و مقامات قضایی وعده کیفر خطاکاران را میدهند اما هنوز سوز دل مادران سوگوار تسکین نیافته، شعلههای آتش دیگری از کلاس و مدرسهای (با همان خطاها و اشتباهات قبلی مسئولان) زبانه میکشد و خانوادههای دیگری بر جمع سوگواران داغ مرگ فرزند به دل افزوده میشود. از حادثه سقوط به دره اتوبوس حامل گروهی از دانشجویان نخبه ریاضی کشور از جمله شادروان مریم میرزاخانی تحسین شده دانشمندان ریاضی جهان و مرگ 6 دانشجوی نخبه ریاضی که در تیرماه 1376 اتفاق افتاد تا بهحال در چند حادثه مشابه دیگری عدهای از دانشجویان دچار اینگونه حوادث رانندگی مرگبار شدهاند و کارشناسان روشن کردهاند به علت غفلت مسئولان دانشگاهی اتوبوسهای فرسوده و خارج از ردهای که انتقال دانشجویان را انجام میدادند سببساز چنین فجایعی میشوند. با واژگون شدن اتوبوس حامل دانشجویان دانشگاه علوم تحقیقات دانشگاه آزاد تهران در پیچ و خم سراشیب تند و پرخطر جاده داخل دانشگاه 10 دانشجو کشته شدند. سرپرست دانشگاه علوم و تحقیقات میگوید این اتوبوس زیر نظر شهرداری نیست و تحت نظر یک شرکت پیمانکاری قرار دارد و تعجب آور است که مسئولان دانشگاهی بدون آنکه با شرکت واحد قرارداد تنظیم کنند و اتوبوسهای بینقص و آماده رانندگی در اختیارشان قرار گیرد با یک پیمانکار ناشناس قرارداد بستهاند و به یقین چنین پیمانکاری برای سودجویی بیشتر اتوبوسهای مستعمل و از رده خارج را برای رفت و آمد دانشجویان آن هم در یک مسیر پرپیچ و سراشیب گردنهها بکار گرفته است. مسأله خطرناک دیگری که جان دانشجویان را تهدید میکند رفت و آمد در مسیر پرپیچ و خم پرخطر محدوده این دانشگاه است. احداث یک دانشگاه در ارتفاعات کوهستان با راهی پرخطر یکی از اشتباهات مسئولان قبلی است که رفت و آمد به آن در فراز کوهستان تنها با وسیله نقلیه ممکن است در صورتی که یک دانشگاه باید در گستره یک فضای سطح باز با محیطی دلگشا احداث شود و دانشجویان ناگزیر نشوند برای ورود به دانشگاه از گردنههای پرپیچ و خم بگذرند. جادهای که در مسیر پر شیبش هیچگونه حفاظی وجود ندارد و هر دم بویژه در زمستان که برف و لغزندگی جاده را پوشانده احتمال این خطر هست که با انحراف مسیر اتوبوس به اعماق دره سقوط کند و فاجعهای عمیقتر به بار بیاورد.
منبع: روزنامه ایران