هزینه مالی حمله به ایران چقدر است؟

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب- محمد صادق امینی: گزینه حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران یک سالی است که در امتداد عملیات روانی کشورهای بلوک آمریکا یکی از تیترهای اصلی روزنامه‌های غربی و اسرائیلی بوده است. رسانه‌های غربی بارها ادعا کرده‌اند که ایالات متحده و رژیم صهیونیستی تمام سناریوهای مختلف از یک حمله موقت به منظور نابودی تاسیسات هسته‌ای ایران گرفته تا محاصره طولانی نظامی جمهوری اسلامی را به طور دقیق طراحی و محاسبه کرده‌اند!

اما هزینه اقتصادی و مالی یک حمله نظامی به ایران برای رژیم صهیونیستی چقدر است؟ هزینه پرواز جنگنده‌های نظامی، مهمات و سوخت آنها برای سناریوهای گوناگون چقدر است؟ حمله به ایران چه تاثیراتی بر روی قیمت جهانی نفت دارد؟ این سئوالات موضوعی است که توسط روزنامه اسرائیلی «جروزالم‌پست» در تحلیلی به قلم «دانیل افراتی» مورد بررسی قرار گرفته است. آفتاب با تاکید بر این که رژیم نامشروع اسرائیل هرگز قدرت و جسارت حمله به ایران را نخواهد داشت، جهت آگاهی مخاطبان ایرانی از تحلیل‌های استراتژیک رژیم صهیونیستی این گزارش را ترجمه و منتشر می‌کند. 

هر چند که «دانیل افراتی» در تحلیل خود تنها به بررسی ابعاد مالی حمله به ایران یا هزینه نگهداری تجهیزات و نیروهای نظامی در حالت آماده‌باش جنگی پرداخته ولی اذعان کرده که هزینه مالی تنها مشکلی نیست که اسرائیل در خصوص ایران با آن مواجه است: 

در کنفرانسی که هفته گذشته در موسسه «مطالعات امنیت ملی» برگزار شد دکتر «افرایم کام» به این موضوع اشاره کرد که اسرائیل برای حمله به ایران مشروط به اینکه اردن به هواپیماهای اسرائیلی اجازه پرواز بر فراز قلمرو خود را بدهد به هواپیماهایی نیاز دارد که بتواند 1200 الی 1500 کیلومتر پرواز کنند. این هواپیماها برای رسیدن به اهداف مورد نظر خود در ایران و برگشت به اسرائیل (در صورت نابود نشدن آنها در ایران) نیاز به سوختگیری هوایی در حین پرواز دارند. در عین حال پرواز هواپیماهای اسرائیلی بر فراز آسمان عراق نیاز به هماهنگی با ناوگان پنجم آمریکا در خلیج‌فارس که حریم هوایی منطقه را کنترل می‌کنند دارد. در غیر اینصورت جنگنده‌های اسرائیلی باید بر فراز اقیانوس هند پرواز کنند که نیاز به دوبار سوختگیری هوایی دارد. این در حالی است که با توجه به تعداد اهدافی (چهار یا پنج) که باید مورد حمله قرار بگیرد، من جمله تاسیسات غنی‌سازی در نطنز و مجتمع آب سنگین اراک هر کدام از اهداف نیاز به چندین بار بمباران و چندین اسکادران اسکورت دارند. 

نیروی هوایی اسرائیل برای حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران که به شدت سنگربندی شده و حفاظت شدیدی از آنها بعمل می‌آید باید از بمب‌های ساخت آمریکا استفاده کند که هر کدام 9 تن وزن دارند. بنابر گزارش‌های منتشر شده اسرائیل تعدادی از این نوع بمب‌ها دارد. در حین حال اگر اسرائیل به جای حمله تصمیم بگیرد که به دکترین بازدارندگی علیه ایران تکیه کند به سه قابلیت نیاز دارد: موشک‌هایی که در سیلوهای زیر زمینی نگهداری می‌شوند، جنگنده‌هایی که 24 ساعته در هوا مشغول پرواز باشند و زیردریائی‌ها. 

اسرائیل احتمالا چشم‌انداز آمریکا را که بر اساس آرایش جنگی 24 ساعته هواپیماهای جنگنده است دنبال می‌کند. یک ساعت پرواز جنگنده‌ F-16 نزدیک به 10 هزار دلار هزینه دارد که این مقدار در سال رقمی در حدود 87 میلیون دلار می‌شود. بر اساس این محاسبات نگهداری 24 ساعته یک اسکادران نیروی هوایی در آسمان که تسلیحات هسته‌ای حمل می‌کند سالانه 5/1 میلیارد دلار هزینه دارد.

حتی اگر ما چنین فرض کنیم که هزینه یک ساعت گشت‌زنی زیردریائی‌ها، یک سوم هزینه پرواز جنگنده‌هاست و اینکه اسرائیل در معتدل‌ترین سناریوی خود 2 زیردریایی را در دریا نگاه می‌دارد که هزینه نگهداری آنها بسته به اینکه هر کدام از آنها با موتور دیزلی یا برقی کار کند متفاوت است، رویهمرفته هزینه نگهداری یک اسکادران در آسمان و 2 زیردریایی در دریاها سالیانه رقمی در حدود 5/2 میلیارد دلار می‌شود.

اسرائیل سه زیردریایی دارد که یکی از آنها بطور معمول در حال گذارندن تعمیرات دوره‌ای است. این در حالی است که تحویل گرفتن 2 زیردریایی «دلفین» که آلمان در حال حاضر در حال ساخت آنها برای اسرائیل است منجر به افزایش هزینه دفاعی اسرائیل و نیرویی دریایی اسرائیل خواهد شد که نگهداری زیردریائی‌ها در حالت عملیاتی دائمی و به طور شبانه روزی هزینه بسیار کلانی می‌طلبد.

منابع خارجی می‌گویند که زیردریائی‌های کلاس «دلفین» که اسرائیل آنها را از آلمان خریداری کرده می‌توانند موشک‌هایی با کلاهک هسته‌ای حمل کنند. یک تحلیل نشان می‌دهد که اسرائیل به بیش از 5 فروند از این کلاس زیردریائیها نیاز دارد. زمان اعلام خطر برای شلیک یک موشک هسته‌ای در جریان جنگ سرد میان آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی سابق در حدود 20 دقیقه بود که این زمان در برابر ایران و اسرائیل در حدود 7 دقیقه است. 

سیستم دفاع ضد موشکی اسرائیل آرو (Arrow) قابلیت‌های بازدارندگی اسرائیل را افزایش خواهد داد. گروهی از محققین به سرپرستی یوزی رابین، رئیس سابق پروژه دفاع ضد موشکی اسرائیل که این سیستم را توسعه دادند سناریوهای گوناگونی را که طبق آنها به فرودگاه‌های اسرائیل حمله شده باشد را مورد مطالعه قرار دادند و متوجه شدند که سیستم آرو می‌تواند تعداد زیادی از موشک‌های دشمن را مورد هدف قرار دهد تا باند فرودگاه‌ها و اسکادران‌های هوایی کاملا نابود نشوند. توسعه این سیستم که تا کنون 2/2 میلیارد دلار خرج آن شده نیاز به افزایش بودجه ندارد. 

صادرات نفت ایران هر سال 10 درصد کاهش می‌یابد که با توجه به نرخ 40 درصد فعلی تولید، صادرات نفت ایران تا سال 2015 به صفر خواهد رسید. بر اساس اظهارات پرفسور «آرنون گاتفلد» کارشناس دانشگاه تل‌آویو، تهران نتوانسته به سهمیه پیش‌بینی شده تولید خود در اوپک برسد زیرا برای نگهداری میادین نفتی ایران سرمایه‌گذاری نشده است. بنابر این تحلیل ایران در صورت اضطراب ممکن است مانع از صادرات نفت از تنگه هرمز شود که در حدود 40 درصد از نفت جهان از طریق آن به بازارهای انرژی انتقال می‌یابد که در این صورت قیمت نفت ممکن است به 200 دلار در هر بشکه افزایش یابد. بنابراین کاملا آشکار است که تحریم صادرات نفتی ایران ضربه‌ای جدی به اقتصاد آن می‌زند ولی از سوی دیگر عوارض چنین تحریمی مانند بومرنگی به خود کشورهایی باز می‌گردد که چنین تصمیمی اتخاذ کنند. 

تحلیل فوق که یکی از جدی‌ترین تحلیل‌های استراتژیک رژیم صهیونیستی است در عین حال به روشنی نشان می‌دهد که اسرائیل هرگز از توان نظامی و مالی کافی برای حمله انفرادی به ایران برخوردار نیست. عمده‌ترین دلایل ناتوانی اسرائیل در حمله به ایران را می‌توان در موضوعات 5 گانه زیر تشریح کرد:

1ـ اسرائیل نمی تواند از بمب اتم استفاده کند
هر چند که تسلیحات پیشرفته در دنیای امروز می‌تواند نقش یک فاکتور کلیدی را در بدست آوردن برتری‌های نظامی در جنگ بازی نماید اما آنچه مسلم است این است که نحوه واکنش طرف مقابل سرنوشت نهایی جنگ را مشخص می‌کند. برای مثال بررسی تجربه جنگ ویتنام نشان می‌دهد که با وجودی که ارتش ایالات متحده با یک ماشین نظامی حرفه‌ای و مجهز به این کشور حمله نمود نتوانست به هدف مورد نظر خود دست یابد و نهایتا مجبور به عقب‌نشینی از ویتنام شد. در واقع هیچ کسی فکر نمی‌کرد که آمریکا در نبرد با کشوری مثل ویتنام که از ارتش قدرتمندی برخوردار نبود و حتی از تجهیزات نظامی پیشرفته‌ای برخوردار نبود شکست بخورد اما به هر حال آمریکا با وجود تمام برتریهای نظامی که داشت شکست خورد. این مسئله در مورد اسرائیل نیز صادق است. هر چند که اسرائیل از کلاهک اتمی برخوردار است و تجهیزات نظامی پیشرفته‌ای را از سوی آمریکا و سایر کشورهای غربی دریافت نموده ولی داشتن بمب اتم به تنهائی نمی‌تواند باعث پیروزی اسرائیل در جنگ احتمالی با ایران شود. همانطور که داشتن پیشرفته‌ترین تجهیزات نتوانست سبب پیروزی اسرائیل در جنگ 34 روزه با حزب‌الله لبنان شود.

اسرائیل با دارا بودن 100 الی 200 کلاهک هسته‌ای تنها رژیمی در منطقه خاورمیانه می‌باشد که از سلاح اتمی برخوردار است ولی بسیاری از کارشناسان مسایل دفاعی و نظامی بر این باورند که داشتن سلاح هسته‌ای به تنهایی کارت برنده اسرائیل برای پیروزی در جنگ با ایران محسوب نمی‌شود. آنچه مانع از حمله اتمی اسرائیل به ایران می‌شود این است که ایران در واکنش به حملات اتمی اسرائیلی می‌تواند از تسلیحات بیولوژیکی و شیمیایی برای حمله به مناطق حساسی از اسرائیل استفاده کند که بررسی عوارض حملات تلافی جویانه ایران باعث می‌شود که اسرائیل از حمله اتمی به ایران منصرف شود.

انصراف اسرائیل از حمله اتمی به ایران به این علت است که این رژیم مساحت جغرافیایی بسیار کوچکی را در اشغال خود دارد و بخش عظیمی از جمعیت آن در محدوده کوچکی در اطراف تل‌آویو متمرکز شده است، به همین علت این منطقه بسیار آسیب پذیر شده چرا که بیش از هفتاد درصد از کل جمعیت اسرائیل و هشتاد درصد از ساختار زیر بنایی اسرائیل در این منطقه متمرکز شده است. در اینجاست که زندگی میلیون‌ها یهودی ساکن در اسرائیل در معرض تهدید جدی قرار می‌گیرد و اسرائیل پیش از آن که به فکر حمله پیشگیرانه به ایران باشد، باید به فکر جان آنهایی باشد که تمام جمعیت این کشور یهودی‌نشین را تشکیل داده‌اند.

به همین علت هر چند که اسرائیل از سلاح اتمی برخوردار است اما تمرکز اقتصادی و جمعیتی آن در یک نقطه چنان ضعفی را به ارتش اسرائیل تحمیل نموده است که با تن دادن به ریسک بزرگی می‌تواند‌ در برابر ایران از سلاح هسته‌ای استفاده نماید چون در صورتی که ایران این مناطق را مورد حملات شیمیایی یا بیولوژیکی قرار دهد دیگر از اسرائیل چیزی باقی نمی‌ماند و همین مساله سبب شده که سلاح‌های شیمیایی به تنهایی عامل بازدارندگی مستحکمی در برابر کلاهک‌های هسته ای اسرائیل ایجاد نمایند.

2ـ حمله هوایی در عمل غیر ممکن است
نیروی هوایی اسرائیل برای حمله به تاسیسات هسته‌ای عراق (اوزیراک) از 16 جت که ترکیبی از بمب افکن‌های F-15 و جنگنده های F-16 بود استفاده کرد. یکی از علل موفقیت نیروی هوایی اسرائیل در آن عملیات فاصله پروازی مناسب میان اسرائیل و عراق بود که به جنگنده‌های اسرائیلی این امکان را می‌داد بدون نیاز به سوختگیری هوایی بتوانند در زیر خط رادار پرواز کرده و خود را به اهداف مورد نظر برسانند. ولی فاصله پروازی طولانی میان تهران و تل‌آویو نه تنها مشکلات فنی بسیاری را بر سر حمله هوایی به ایران بوجود آورده، بلکه خطرات زیادی را هم برای هواپیماهای اسرائیلی بوجود می‌آورد و حتی موفقیت‌آمیز بودن آنرا نیز در پرده‌ای از ابهام قرار می‌دهد. وقتی که تمامی این موارد در کنار یکدیگر قرار می گیرند حمله به ایران بسیار مشکل و خطرناک و به عبارتی غیر ممکن به نظر می‌رسد.

افسران نیروی هوایی اسرائیل و تحلیلگران مسایل دفاعی دانشگاه تل آویو و سایر تحلیلگران غربی که راه‌های حمله هوایی به ایران را بررسی کرده‌اند در بررسی‌های خود به این نتیجه رسیده‌اند که هیچ تضمینی برای موفقیت حمله هوایی موفقیت‌آمیز به مراکز هسته‌ای ایران وجود ندارد.

اگر اسرائیل بخواهد مجددا اقدام مشابهی نظیر عملیاتی که در اوزیراک انجام داد را در ایران نیز انجام دهد باید از ترکیبی از جنگنده های F-16I و F-16D استفاده نماید. این هواپیماها دارای برد کافی برای رسیدن به هدف‌های مورد نظر در ایران و بازگشت هستند، اما به خاطر سوختگیری هوایی که در مسافت‌های طولانی لازم است، این هواپیماها نیز از کارآیی چندانی برخوردار نیستند چرا که ضعف نیروی هوایی اسرائیل در امکانات سوختگیری هوایی (اسرائیل از تانکرهای قدیمی بوینگ 707 استفاده می‌نماید) مانع از موفقیت‌آمیز بودن حملات هوایی به ایران می‌گردد.

3ـ توان موشکی ایران قویتر از اسرائیل است
اگر اسرائیل بخواهد با موشک به مراکز هسته‌ای ایران حمله نماید همانطور که قبلا گفته شد بعید به نظر می‌رسد که از موشک‌های با کلاهک‌های هسته‌ای استفاده نماید بنابراین یکی از موشکهایی که اسرائیل در صورت یک حمله احتمالی از آن استفاده می‌نماید موشک «جریکو-2» است. این موشک قابلیت رسیدن به ایران را دارد ولی با در نظر گرفتن احتمال خطای موشکها بر فراز چنین مسافت طولانی این موشک‌ها کاربرد کمی بر ضد تاسیسات هسته‌ای ایران خواهند داشت، مگر اینکه مقدار کافی از مواد منفجره را پخش نمایند که از آنجایی که در ساخت مراکز هسته‌ای ایران از مصالح ساختمانی مخصوص و منحصر به فردی استفاده شده و از آنجایی که بیشتر این مراکز در عمق زمین ساخته شده‌اند این موشک‌ها قابلیت چندانی برای نابودی مراکز هسته‌ای ایران ندارند. 

از سوی دیگر ایران در سالهای اخیر موفق به طراحی و تولید نسل جدیدی از موشک‌های بالستیک شده و در زمینه طراحی و ساخت موشک از اسرائیل سبقت گرفته است. در حال حاضر موشک های شهاب -3 ایران می‌توانند اهداف دور دستی در خاک اسرائیل را مورد حملات دقیق قرار دهند. موشک های شهاب - 3 ایران با موفقیت آزمایش شده و کاملا قابل اطمینان هستند. از سوی دیگر ایران انواع گوناگونی از موشک‌های پیشرفته و طولانی پرواز دیگری مثل موشک‌های کروز را نیز در اختیار دارد که ایران را در برتری موشکی منحصر به فردی نسبت به اسرائیل قرار داده است. این موشک‌ها هر چند از موشک‌های شهاب کندتر هستند اما مسیر پرواز آنها قابل پیش بینی نیست.

ارتش اسرائیل در سالهای اخیر سعی کرده است با خرید یا طراحی موشک‌های ضد موشک بتواند یک سیستم موشکی برای مقابله با موشک شهاب -3 تولید نماید ولی طبق اظهاراتی که از سوی مقامات ارشد وزارت دفاع این کشور بیان شده اسرائیل هنوز موفق نشده است که ضعف‌های موشکی خود را در مقابله با ایران جبران نماید و در صورت بروز یک جنگ احتمالی از این ناحیه متحمل خسارات‌های فراوانی خواهد گردید.

4ـ اسرائیل توانایی غافلگیری ایران را ندارد
پدافند عراق در ساعت 35/5 دقیقه بعد از ظهر یکی از روزهای گرم ژوئن در سال 1981 توسط شانزده جت نیروی هوایی اسرائیل که در زیر خط رادار و در موازت صحرا پرواز می کردند غافلگیر شد. هواپیماهای اسرائیلی در یک سکوت رادیویی و زیر خط رادار طبق یک برنامه‌ریزی کاملا حساب شده به اهداف خود در جنوب بغداد رسیدند و در کمتر از 90 ثانیه تمامی تاسیسات هسته‌ای عراق را نابود کردند. آنها قبل از آنکه پدافند هوایی عراق بتواند واکنش موثری از خود نشان دهد اهداف خود را نابود کرده و بدون اینکه حتی کوچکترین صدمه‌ای ببینند به سوی تل‌آویو باز گشتند.

یکی از دلایل موفقیت‌آمیز بودن آن حمله مخفیانه بودن آن بود. وزارت دفاع اسرائیل خبر برنامه ریزی چنین حمله‌ای را حتی از سران کاخ سفید پنهان نگه داشته بود و بدون اینکه از آنها اجازه بگیرد تصمیم به حمله به تاسیسات هسته‌ای عراق گرفت. اما مشکل فعلی اسرائیل این است که آنها دیگر نمی‌توانند یک حمله غافلگیرانه نظیر آنچه که در اوزیراک انجام دادند را در ایران عملی کنند زیرا در حال حاضر نیروهای آمریکایی مستقر در خلیج فارس حریم هوایی عراق و منطقه خلیج فارس را کنترل می‌کنند و اگر هواپیماهای اسرائیلی بخواهند اقدامی علیه ایران انجام دهند باید از آمریکائی‌هااجازه بگیرند که آمریکا به راحتی با آن موافقت نمی‌کند، زیرا در حال حاضر آمریکا در عراق به گل نشسته است و همراهی با اسرائیل در یک جنگ جدید دیگر کابوسی برای ارتش آمریکا ایجاد می‌کند که اقتدار آمریکا در جهان را زیر سوال می‌برد. 

از طرفی اسرائیل به سختی می‌تواند بر فراز کشورهای عربی پرواز کند زیرا آنها دارای روابط سیاسی و اقتصادی گسترده‌ای با ایران می‌باشند و به علت عقاید دینی و مذهبی نزدیکی که با ایرانیان دارند اجازه پرواز به هواپیماهای اسرائیلی برای حمله به ایران را نمی‌دهند.

در تئوری اسرائیل می‌تواند از پایگاه‌هایی در ترکیه به سوی اهداف مورد نظر در ایران پرواز کند. اما اجازه گرفتن از این کشور بسیار غیرمحتمل است. زیرا ترکیه مخالف عمل بازدارنده علیه برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران می‌باشد و از سوی دیگر اردوغان مجبور است پیش از هر نوع تصمیمی بازتاب‌های آنرا بر امنیت ترکیه و تمامی منطقه خاورمیانه بررسی نماید.

به هر حال اگر اسرائیل نهایتا موفق به کسب رضایت ترکیه برای استفاده از حریم هوایی این کشور برای حمله به ایران گردد باز نمی‌تواند یک حمله هوایی غافلگیرانه را اجرا نماید زیرا از طرفی سیاستمداران و فرماندهان عالی‌رتبه نظامی ایران از حمله اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای عراق درس گرفتند و تمامی مراکز و تاسیسات هسته‌ای خود را در سراسر ایران و در اعماق زمین پخش کرده‌اند که حتی موفقیت به حمله به آن مراکز نمی‌تواند خسارات جدی بر آنها وارد آورد، و از سوی دیگر در صورت مخابره حمله هوایی به یکی از تاسیسات هسته‌ای ایران تمام پدافند هوایی ایران به حالت آماده باش در می‌آید و نیروی هوایی ایران با کمک پدافند هوایی ایران که در مناطق مذکور به شدت مجهز بوده و از آموزش‌های خاصی برخوردار شده است ابتکار عمل را از دست نیروی هوایی اسرائیل خارج کرده و ضربات سختی را بر هواپیماهای متهاجم وارد می‌آورد.

در حقیقت باید گفت هواپیماهای اسرائیلی که بتوانند وارد آسمان ایران شوند دیگر نمی‌توانند از حریم هوایی ایران خارج گردند و توسط پدافند هوایی ایران شکار می‌شوند. بنابراین اگر اسرائیل بخواهد به تاسیسات هسته‌ای ایران حمله کند باید چندین بار اقدام به یک حمله هوایی گسترده نماید که موفقیت آمیز بودن چنین حملاتی بعید به نظر می‌رسد چون ایران از توان دفاعی بالا و یک پدافند هوایی مجهز و آموزش دیده برخوردار است. بنابراین برای منهدم کردن موفقیت آمیز تاسیسات هسته‌ای ایران، اسرائیل باید اطلاعات کاملی در مورد مکان دقیق تاسیسات هسته‌ای ایران داشته باشد. برای اینکار نه تنها عکس برداری هوایی از مناطقی که تاسیسات هسته‌ای ایران مثل بوشهر و نطنز قرار گرفته، لازم است بلکه باید سایر تاسیسات ایران شامل کارگاه‌های تولید سانتریفوژ و غیره نیز نابود گردند که این مسأله با توجه به قابلیت‌های بسیار بالای نیروی هوایی و توانایی پدافند هوایی ایران غیرممکن می‌نماید.

5ـ اسرائیل توان مالی حمله به ایران را ندارد
هر چند سران سیاسی و نظامی اسرائیل در اظهارات خود تهدید به حمله نظامی به ایران می‌کنند ولی در عمل نه توان نظامی برای عملی کردن تهدیدات خود را دارند و نه از توان مالی لازم برای حمله به ایران برخوردارند. بنابراین آنها تلاش می‌کنند که از آمریکا و متحدانش برای حمله به ایران کمک بگیرند که در این مورد نیز نتوانسته‌اند موفقیتی بدست آورند. زیرا اقتصاد آمریکا در حال حاضر در شرایط بسیار نابسامانی به سر می‌برد و هر گونه حمله نظامی به ایران باعث بالا رفتن قیمت نفت می‌گردد که آمریکا را از حمله به ایران پشیمان می‌کند، چرا که این کشور در حال حاضر هزینه‌های گزافی بالغ بر 300 میلیارد دلار در جنگ عراق هزینه کرده است و نه از توان مالی برای حمله به ایران و نه از حمایت مردمی لازم برخوردار است که روی کار آمدن دموکرات‌ها نیز سدی دیگر در برابر جنگ‌طلبان کاخ سفید شده است.

تمامی این دلایل می‌تواند دولت بوش را از ورود به یک ماجراجویی نظامی علیه ایران منصرف کرده که این موضوع نهایتا شکست دیگری برای تل‌آویو برای ایجاد یک جبهه جهانی برای تحت فشار قرار دادن ایران محسوب می‌شود.

تنها امیدی که در حال حاضر برای اسرائیل باقی مانده حل مسالمت آمیز پرونده هسته‌ای یا تلاش برای تحریم اقتصادی ایران می‌باشد که به علت حجم گسترده معاملات ایران با اکثر کشورهای جهان مخصوصا چین و روسیه بعید به نظر می‌رسد که اسرائیل بتواند در این عرصه نیز فشار چندانی بر ایران تحمیل نماید. هنگامی که 5 دلیل فوق را در کنار همدیگر قرار می‌دهیم می‌توان نتیجه گرفت که احتمال حمله نظامی از سوی اسرائیل و آمریکا به مراکز هسته‌ای ایران کم رنگ‌تر می‌شود چرا که اسرائیل می‌داند فناوری‌های دفاعی ایران در حال گسترش است و موشک های شهاب 3 و 4 می‌توانند پائیتخت‌های اروپایی را هم هدف قرار دهند.

پیچیدگی تاکتیکی و نظامی ارتش و سپاه ایران و حمایت گسترده مردمی در هنگام بروز تهدیدات خارجی سبب شده که ایران از قابلیت دفاع ملی گسترده‌ای برخوردار باشد و عملا تبدیل به یکی از ارتش‌های قدرتمند منطقه خاورمیانه گردد. در حال حاضر بزرگترین نگرانی اسرائیل آن است که اگر ایران همچنان به توسعه و پیشرفت در عرصه‌های اقتصادی، علمی و نظامی ادامه بدهد در آینده‌ای نه چندان دور به قدرتمندترین کشور خاورمیانه تبدیل شده و منافع غرب در این منطقه حساس و نفت خیز جهان را با خطر مواجه سازد.