آمريكا بر سر دو راهي جهان عرب
آفتاب‌‌نیوز : 
در صورتي كه آمريكا بخواهد در اين خصوص بسيار سرسختانه برخورد كند از سوي جهانيان متهم به تحميل عقايد خود به ساير كشور ها مي شود و در صورتي كه چندان هم سرسختي و علاقه اي به تحقق همكاري هاي خود نشان ندهد، متهم به تلاش براي برقراري دموكراسي در تمامي نقاط جهان به جز دنياي اعراب مي شود. ايالات متحده براي موفقيت بايد بتواند ميان پيچيدگي هاي جهان عرب و اصول خود براي برقراري دموكراسي در اين قبيل كشورها، تعادلي عاقلانه ايجاد كند.
كميته روابط خارجه ايالات متحده در چند ماه اخير، جمعي از كارشناسان را موظف كرد تا در خصوص نحوه فعاليت هاي سياسي ايالات متحده به بحث و تبادل نظر بپردازند.
اين دسته از كارشناسان خبره آمريكا در گزارشي با عنوان «در دفاع از دموكراسي عربي» اعلام كردند كه در صورتي كه اعراب بتوانند درخواست هاي خود را آزادانه و بي هيچ محدوديتي ابراز كنند بي شك كمتر به راه حل هاي غيرديپلماتيك روي خواهند آورد و طبيعتا جامعه اي بازتر و شايسته تر خواهند داشت.
در خصوص به راه اندازي مؤسسات و سازمان هايي جهت برقراري دموكراسي در كشورهاي عربي، بايد اين نكته را مورد نظر داشته باشيم كه تغييرات ناگهاني و زير پايه اي نه لازم و نه ممكن است. هدف ما بايد برقراري دموكراسي باشد و نه برپايي انقلاب در اين كشورها.
در نگاه به دنياي عرب به طور جداگانه، داشتن ديدگاهي جداگانه در خصوص هر كدام از كشورها ضروري است. البته تمامي اين برداشت ها و ديدگاه هاي نوين بايد براساس حقوق بشر و دولت در انتقال و تحول باشد.
براي سرعت بخشيدن به اين روند، دولت ايالات متحده بايد رهبران عرب را به ايجاد راهي مردمي براي برقراري دموكراسي و برآورده كردن نيازهاي شهروندي وادار سازند. علاوه بر اين قدرت رهبران عرب، نكته اي است كه نبايد از تيررس توجه آمريكاييان دور بماند.
به عنوان مثال، رهبر مصر، حسني مبارك در اقدامي اصلاح طلبانه از پارلمان اين كشور درخواست كرد كه امكان حضور چندين حزب در انتخابات را فراهم كنند. البته نبايد فراموش كرد كه شروطي كه وي براي اين احزاب گذاشت، امكان حضور آنها را در انتخابات تقريبا غيرممكن ساخت.
كشورهاي عربي براي برقراري دموكراسي، قوانين خاص خود را دارند. ايالات متحده بايد سعي كند تا حدي كه مي تواند از نفوذ و تأييد خود براي پيشبرد اهداف خود استفاده كند.
در حقيقت واشنگتن بايد از حضور هر حزبي كه به وي در راستاي برقراري دموكراسي كمك مي كند استقبال كند. خارج كردن احزاب اسلامي از گردونه تنها با اين پيش فرض كه احزاب اسلامي نمي توانند اصول دموكراتيك داشته باشند اشتباه محض است.
در كشورهاي عربي حضور كمرنگ مردم در انتخابات نيز حائز اهميت فراوان است. اين مسأله در انتخابات عراق به خوبي مشهود است. دولت ائتلافي به دليل حمايت بي حد و مرز عراقي ها از خود اكنون از مسئوليت كامل در جامعه بين المللي برخوردار است. البته تا زماني كه اقليت نيز در اين كشور احساس امنيت نكنند، اين دولت نمي تواند به خوبي از عهده مسئوليت هايش برآيد.
اكنون نوبت آن فرا رسيده است كه رهبران عرب به اين واقعيت پي ببرند كه پيشرفت به سوي دموكراسي، باعث تغييرات مثبت در روابط آن ها با ايالات متحده و كشورهاي اروپايي خواهد شد.
در صورتي كه آمريكا بخواهد در اين خصوص بسيار سرسختانه برخورد كند از سوي جهانيان متهم به تحميل عقايد خود به ساير كشور ها مي شود و در صورتي كه چندان هم سرسختي و علاقه اي به تحقق همكاري هاي خود نشان ندهد، متهم به تلاش براي برقراري دموكراسي در تمامي نقاط جهان به جز دنياي اعراب مي شود. ايالات متحده براي موفقيت بايد بتواند ميان پيچيدگي هاي جهان عرب و اصول خود براي برقراري دموكراسي در اين قبيل كشورها، تعادلي عاقلانه ايجاد كند. كميته روابط خارجه ايالات متحده در چند ماه اخير، جمعي از كارشناسان را موظف كرد تا در خصوص نحوه فعاليت هاي سياسي ايالات متحده به بحث و تبادل نظر بپردازند.
اين دسته از كارشناسان خبره آمريكا در گزارشي با عنوان «در دفاع از دموكراسي عربي» اعلام كردند كه در صورتي كه اعراب بتوانند درخواست هاي خود را آزادانه و بي هيچ محدوديتي ابراز كنند بي شك كمتر به راه حل هاي غيرديپلماتيك روي خواهند آورد و طبيعتا جامعه اي بازتر و شايسته تر خواهند داشت.
در خصوص به راه اندازي مؤسسات و سازمان هايي جهت برقراري دموكراسي در كشورهاي عربي، بايد اين نكته را مورد نظر داشته باشيم كه تغييرات ناگهاني و زير پايه اي نه لازم و نه ممكن است. هدف ما بايد برقراري دموكراسي باشد و نه برپايي انقلاب در اين كشورها.
در نگاه به دنياي عرب به طور جداگانه، داشتن ديدگاهي جداگانه در خصوص هر كدام از كشورها ضروري است. البته تمامي اين برداشت ها و ديدگاه هاي نوين بايد براساس حقوق بشر و دولت در انتقال و تحول باشد.
براي سرعت بخشيدن به اين روند، دولت ايالات متحده بايد رهبران عرب را به ايجاد راهي مردمي براي برقراري دموكراسي و برآورده كردن نيازهاي شهروندي وادار سازند. علاوه بر اين قدرت رهبران عرب، نكته اي است كه نبايد از تيررس توجه آمريكاييان دور بماند.
به عنوان مثال، رهبر مصر، حسني مبارك در اقدامي اصلاح طلبانه از پارلمان اين كشور درخواست كرد كه امكان حضور چندين حزب در انتخابات را فراهم كنند. البته نبايد فراموش كرد كه شروطي كه وي براي اين احزاب گذاشت، امكان حضور آنها را در انتخابات تقريبا غيرممكن ساخت.
كشورهاي عربي براي برقراري دموكراسي، قوانين خاص خود را دارند. ايالات متحده بايد سعي كند تا حدي كه مي تواند از نفوذ و تأييد خود براي پيشبرد اهداف خود استفاده كند.
در حقيقت واشنگتن بايد از حضور هر حزبي كه به وي در راستاي برقراري دموكراسي كمك مي كند استقبال كند. خارج كردن احزاب اسلامي از گردونه تنها با اين پيش فرض كه احزاب اسلامي نمي توانند اصول دموكراتيك داشته باشند اشتباه محض است.
در كشورهاي عربي حضور كمرنگ مردم در انتخابات نيز حائز اهميت فراوان است. اين مسأله در انتخابات عراق به خوبي مشهود است. دولت ائتلافي به دليل حمايت بي حد و مرز عراقي ها از خود اكنون از مسئوليت كامل در جامعه بين المللي برخوردار است. البته تا زماني كه اقليت نيز در اين كشور احساس امنيت نكنند، اين دولت نمي تواند به خوبي از عهده مسئوليت هايش برآيد.
اكنون نوبت آن فرا رسيده است كه رهبران عرب به اين واقعيت پي ببرند كه پيشرفت به سوي دموكراسي، باعث تغييرات مثبت در روابط آن ها با ايالات متحده و كشورهاي اروپايي خواهد شد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید