آفتابنیوز : آفتاب: یک کارشناس مسایل سیاست خارجی در عین استقبال از تصمیم هوشمندانه تهران برای آزادی ملوانهای بریتانیایی از «زمان و نحوه اعلام تصمیم ایران» و همچنین «دیپلماسی دولت نهم که منجر به پرداخت هزینههای سنگین بینالمللی در این ماجرا شد» به شدت انتقاد کرد.
وی که نخواست نامش فاش شود در گفتگو با خبرنگار سیاسی آفتاب، اقدام جمهوری اسلامی در آزادی 15 ملوان بریتانیایی که در روزهای نخستین سال 86 به جرم ورود غیرقانونی به آبهای سرزمینی ایران بازداشت شده بودند را اقدامی «خردمندانه» خواند و تصریح کرد: «جمهوری اسلامی بر اساس سیاستهای اعلام شده خود قصد تنش و درگیری با هیچ کشوری را ندارد اما جهان باید به ما حق بدهد که نسبت به مرزهای سرزمینی خود حساس باشیم».
این کارشناس در ادامه به انتقاد از زمان و نحوه آزادی ملوانهای انگلیسی پرداخت و گفت: «ظاهراً اعلام شتابزده آزادی ملوانهای بریتانیایی در کنفرانس خبری رئیسجمهور اقدامی تبلیغاتی به سبک و سیاق برخی دیگر از اقدامات دکتر احمدینژاد بوده است. به نظر میرسد آقای احمدینژاد از این جهت خبر آزادی 15 بریتانیایی را در کنفرانس مطبوعاتی خود اعلام کرده است که بتواند به نوعی از آن استفاده تبلیغاتی به عمل آورد و تا حدودی موضع دولتها و رسانههای غربی را در چهرهای که از رئیس جمهوری ایران ساختهاند تعدیل نماید».
وی در توضیح یکی از دلایل انتقاد خود از زمان اعلام این تصمیم گفت: «خبر آزادی ملوانهای بریتانیایی درست در شرایطی اعلام شد که تونی بلر نخست وزیر انگلستان به ایران یک ضربالاجل 48 ساعته داده و تهران را به اقدامات سخت لندن تهدید کرده بود. آزادی ملوانان در این زمان با توجه به غیرمترقبه بودن آن، این شائبه غلط را ایجاد میکند که گویی اظهارات بلر کارساز بوده و ایران به طور شتابزده تحت تأثیر سخنان نخستوزیر بریتانیا این تصمیم را اتخاذ کرده است».
کارشناس مزبور یادآور شد: «اگر این رفتار از سوی دولتهای هاشمی و خاتمی صورت میگرفت هماکنون گروه پیروز در انتخابات سال 84 سیل دشنامها و اتهامات خود را به مسئولین سرازیر میکرد و آنان را منفعل، واداده، غربزده و ... میخواند. همانگونه که هماکنون تصمیم هوشمندانه نظام جمهوری اسلامی در اکتبر 2003 برای پذیرش تعلیق را که در آن زمان تصمیمی ضروری بود، با واژههایی چون منفعلانه، مرعوبانه و... توصیف میکنند».
به گفته این کارشناس، نحوه اعلام تصمیم آزادی ملوانان نه تنها در راستای منافع ملی نبود که باعث شد نهایتاً کفه هزینههای برخورد با نظامیان بریتانیایی از کفه منافع آن سنگینتر شود.
وی تاکید کرد: استراتژیستها همواره تاکید میکنند که یک سیاست خارجی موفق باید بتواند «تهدیدات» را به «فرصت» تبدیل کند. از این نگاه، حال که به هر دلیل موضوع بازداشت ملوانهای بینالمللی به مهمترین بحران بینالمللی تبدیل شده بود و در صدر اخبار تمام رسانههای غربی قرار گرفته بود، دولت باید به گونهای رفتار میکرد که نهایتاً منافع بیشتری نصیب کشور شده و امتیازاتی نیز کسب گردد.
این کارشناس مسایل بینالمللی با اشاره به تخریب گسترده وجهه ایران در ماجرای بازداشت ملوانها و برخی تبعات سیاسی این اقدام از جمله صدور بیانیه شورای امنیت، اتخاذ موضع شدید اتحادیه اروپا، انتقاد سران دولتهای غربی و حتی هم پیمانان ایران در خاورمیانه و ... گفت: «اگر تصمیم ما آزادی این 15 تن به این صورت بود چرا زودتر اعلام نشد؟ آن هم در شرایطی که دولت انگلستان حتی خواسته اولیه ایران را در عذرخواهی از تجاوز به آبهای سرزمینی برآورده نکرد و همانطور که گفتم حتی تهدید به قطع روابط تجاری و دیپلماتیک نیز نمود. اگر دولت قصد داشت ماجرا را به این شکل پایان دهد چرا باعث شد هزینههایی تبلیغاتی سنگینی به جمهوری اسلامی تحمیل شود؟» این صاحبنظر مسایل دیپلماتیک به «گروگان نامیدن» این ملوانان توسط رئیس جمهور آمریکا اشاره کرد و افزود: «ایالات متحده با سوءاستفاده از این فرصت و با گروگان نامیدن ملوانهای بریتانیایی توانست خاطره تسخیر سفارت آمریکا را در ذهن افکار عمومی آمریکا و غرب زنده کند و همین امر خود میتواند در میان مردم کشورهای غربی که اکثرا مخالف اقدام نظامی علیه ایران بودهاند تأثیرات شگرفی بگذارد».
وی در پایان با تأکید بر اینکه در شرایط موجود اصولاً هرگونه فشار بینالمللی به ضرر ما در پرونده هستهای است مجدداً آزادی ملوانان را تصمیمی درست دانست و گفت: «دولت نهم میتواند از این حادثه در راستای کسب تجربه برای اتخاذ دیپلماسی قویتر و راهکارهای تامین منافع ملی در شرایط فشارهای فزاینده بین المللی استفاده کند».