علیرضا رحیمدل (رئیس دوازدهمین دوره جشنواره تئاتر پاکدشت «لبخند»)، با اشاره به اینکه دورههای پیشین این جشنواره با عنوان «همایش نمایش» از دورۀ نخست تا هشتم برگزار شده است، گفت: در این دورهها تلاش شد که سطح جشنواره از شهرستانی به استانی تغییر یابد.
او ادامه داد: وقتی در دورههای پیشین میخواستیم این جشنواره را برگزار کنیم، با معضلات فراوان مالی روبرو بودیم و در عین حال تلاش کردیم تا ماهیت جشنواره را حفظ کرده و آن را گسترش دهیم.
رحیمدل در ادامه با اشاره به اینکه از زمان تصدی حمید محسنوند به عنوان رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان پاکدشت، بسیاری از مسائل و مشکلات موجود در حوزۀ نمایش کاهش و یا بهبود یافته است، ادامه داد: تلاش کردیم با حضو همۀ شهرستانهای استان تهران، رنگ و بویی استانی به این دوره از جشنواره ببخشیم و به همین دلیل از حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بهره گرفتهایم.
رئیس دوازدهمین دوره جشنواره تئاتر پاکدشت همچنین با اشاره به اینکه پایههای نخستین این جشنواره در سال ۱۳۸۶ بنا نهاده شده و با پیگیریهای مسئولین استانی و شهرستانی تا به امروز ادامه یافته است، ادامه داد: امروز به دلیل مشکلات فراوان مالی همۀ خانوادهها و دغدغههای مهم آنان برای امرار معاش، لبخند در میان اقشار مختلف جامعه کمرنگ شده است و شاید برگزاری این دست از جشنوارهها بتواند باب مهمی را روی لبخند در میان جامعه باز کند.
رحیمدل در ادامه ضمن ابراز تأسف از اینکه شهرستان پاکدشت، با وجود ظرفیتهای مهم فرهنگی هنری و همچنین تولید گل و گیاه، میتوانسته به عنوان یکی از رخهای زیبای استان تهران، چهرهای زیبا در ایران و حتی در سطح دنیا باشد، گفت: آنگونه که باید به این ظرفیتها پرداخته نشده است و امروز چهره خوبی از این شهرستان در کشور وجود ندارد.
این کارگردان تئاتر ادامه داد: بسیاری از رخدادهای ناخوشایندی که در رسانههای مختلف به این شهرستان نسبت داده شد، چهرۀ فرهنگی این شهرستان را تخریب کرد، در حالیکه باید بپذیریم شهرستان پاکدشت به دلیل نزدیکی به تهران یکی از مهاجرپذیرترین شهرستانهای استان تهران است و تنوع اقوام مختلف در این شهرستان مهمترین بستر تبادل فرهنگی میان اقوام و طوایف مختلف را فراهم کرده است؛ این همنشینی اقوام و مهاجرپذیری هم فرصتهایی را برای رشد و توسعه فراهم میکند و هم میتواند آسیبهایی را به همراه داشته باشد اما این مساله نباید در باور عموم از پاکدشت چهرهای نازیبا بسازد.
رحیمدل با بیان اینکه میتوان به پاکدشت به عنوان یکی از پیشرفتهترین شهرستانهای استان تهران نگاه کرد، تصریح کرد: متاسفانه امروز بسیاری از مخاطبان تئاتر در شهرستانها و حتی تهران بر این عقیدهاند که برگزاری جشنوارهها نمیتواند دستاورد مثبتی برای گروههای تئاتری داشته باشد و به همین خاطر است که از این رخدادها دوری میکنند.
او با تاکید بر اینکه اضافه شدن بخشهای جنبی به جشنوارهها، میتواند از اهمیت بخشهای اصلی بکاهد، یادآور شد: ضرورت ایجاد و برگزاری رخدادهای این چنینی در هر سطحی میتواند به گسترش زمینههای هنری در شهرستانها کمک کند، اما نبود زیرساختهای لازم در کشور میتواند مانع شکلگیری رخدادهای مهم هنری در این مناطق شود که از مهمترین آنها میتوان به نبود سالنهای استاندارد تئاتر در شهرستانها اشاره کرد.
این هنرمند تئاتر با اشاره به این موضوع که شهرستانها، آنگونه که باید ظرفیتی برای تبلیغ هنر و به ویژه تئاتر ندارند، تأکید کرد: تئاتر امروز برای دستاندرکاران این هنر پولساز نیست و این موضوع در شهرستانها به شدت جدیتر و محسوستر به چشم میخورد.
رحیمدل تعداد گروههای شاغل به هنر نمایش در شهرستانها را قابل توجه ارزیابی و تصریح کرد: از میان گروههای متعدد یک گروه و از میان آنها تنها یک نفر به گروههای سطح بالاتر راه مییابد. باید توجه داشت شهرستان، پایتخت نیست که مردم در مقابل سالنهای کوچکی مانند سایه و قشقایی مجموعه تئاتر شهر آن صف بکشند.
او با بیان اینکه استعدادهای فراوانی در سراسر کشور هستند که شرایط سخت و عدم پرداخت باعث میشود شناسایی نشوند، گفت: این مشکلات موجب میشود دیگر شاهد این نباشیم که یک نوید محمدزاده از شهرستان بیاید و ستاره شود.
رئیس دوازدهمین دوره جشنواره تئاتر پاکدشت خاطرنشان کرد: شاید آنچه امروز در تولید آثار نمایشی برای یک فرد ۲۰ ساله جذابیت دارد، برای یک سی ساله که ۱۰ سال از عمر خود را در این عرصه صرف کرده، جذاب نباشد و همین امر موجب میشود فاصلۀ میان نوآموزان و هنرمندان با تجربۀ تئاتر روز به روز بیشتر و بیشتر شود.
رحیمدل، شور و نشاط موجود در برگزاری این جشنوارهها را اتفاقی مثبت دانست که میتواند یک گروه جوان را تا مدتهای بسیار سر پا نگاه دارد و گفت: ضرورت وجود جشنواره در همۀ شهرستانها احساس میشود.
او ادامه داد: در جشنوارههایی مانند جشنواره تئاتر پاکدشت (لبخند)، هنرمندان میتوانند علاوه بر نمایش آثار خود، به تبادل نظر هم بپردازند و دریچهای تازه از فرهنگ را به روی یکدیگر باز کنند.
رحیمدل نمایش را کتابی نانوشته از تجربیات یک هنرمند دانست و با اشاره به اینکه همین کتاب میتواند برای دیگران بسیار مثمر ثمر باشد، ادامه داد: با توجه به تعداد آثار ارسال شده به جشنواره، اکنون نگران ظرفیت سالنها هستیم و امیدواریم بتوانیم به خوبی از حضور مردم استقبال کنیم.
این هنرمند تئاتر، در ادامه با تکیه بر این مفهوم که امروز جامعه نیازمند لبخند است و تئاتر طنز میتواند در این زمینه بهترین کارایی را داشته باشد، گفت: امروز مهمترین نگرانی مردم امرار معاش و رسیدگی به وضع اقتصادی خانوادههاست و نیاز به طنز در میان جامعه احساس میشود.
رحیمدل ایرانیها را شخصیتهایی طناز دانسته و با تأکید بر اینکه امروز مردم کشورمان این ظرفیت را دارند که از وحشتناکترین مسائل، کمدی بسازند، تصریح کرد: اگر این اوضاع در کشوری مانند فرانسه ایجاد میشد، احتمالا مردم به خیابانها میآمدند و به یقین به آن اعتراض میکردند، اما مردم ما بسیار متواضعانه از آن طنز ساختند و به آن خندیدند، شعر ساختند و روز به روز در گوش یکدیگر زمزمه کردند و در نهایت از کنار آن عبور کردند.
رحیمدل در پایان تأکید کرد: ما شعر را بلدیم، مردم طنازی داریم، طنز را میشناسیم و با همۀ این ظرفیتها اگر نتوانیم مردم را بخندانیم، ضرر کردهایم.
یادآور میشود، دوازدهمین دوره جشنواره تئاتر پاکدشت «لبخند» از 17 تا 22 تیر ماه سال جاری در پاکدشت برگزار میشود.