سرویس بین الملل- نتایح بررسی تازهای در ایتالیا نشان میدهد که شبکههای تلویزیونی و برنامههایشان سبب میشوند تا مخاطبان کمتر هوشمند باشند و بیشتر قابلیت پذیرش پوپولیسم را پیدا کرده و به سوی سیاستمداران پوپولیست سوق پیدا کند.
به گزارش آفتابنیوز؛ در این بررسی مشخص شد که کانالهای تلویزیونی خصوصی در ایتالیا تماشاگران را بیشتر به سوی رای دادن به "سیلویو برلوسکونی" نخستوزیر سابق آن کشور و صاحب رسانههای مهم ایتالیایی و دیگر جریانات و سیاستمداران پوپولیست سوق دادهاند. نتایج این بررسی میتوانند قابل تعمیم به سایر کشورها نیز باشد.
نتایج این بررسی تازه که در ماه جولای در ژورنال اقتصادی امریکایی منتشر شده است، نشان میدهد که دسترسی مردم عادی به شبکههای تلویزیونی سرگرمکننده با کیفیت و محتوای نازل سبب میشود تا مردم کمتر تفکری مدنی داشته باشد و قدرت تمییز قائل شدنشان کاهش یافته و بیشتر تمایل پیدا کنند که به سادگی به سیاستمداران پوپولیست رای دهند.
در این بررسی از دادههای در دسترس برنامههای تولیدی شبکههای تلوِیزیونی خصوصی در نقاط مختلف ایتالیا استفاده شده است. پژوهشگران از اسپانیا، ایتالیا و بریتانیا روی این موضوع بررسی انجام دادهاند. نتایج تحقیقات نشان میدهند در مناطقی که تحت تاثیر شبکههای تلویزیونی تحت مالکیت "سیلویو برلوسکونی" بودهاند، بیشتر آرا به نفع این رهبر پوپولیست برای نخستین بار در انتخابات 1994 میلادی به صندوق آرا ریخته شدهاند.
این بررسی نشان داد که تبلیغات و برنامههای سرگمکننده و سریالهای تلویزیونی میتوانند بر رفتار سیاسی تماشاگران تلویزیونی نیز تاثیر بگذارند. اگرچه حمایت از برلوسکونی و حزب "فورزا ایتالیا" تحت رهبری او کاهش یافته است با این حال، کماکان سیاستمداران راستگرای پوپولیست مشابه او در ایتالیا پر طرفدار هستند. اکنون رایدهندگان به او در دهه 90 میلادی، به نمایندگان حزب پوپولیست پنج ستاره رای بیشتری میدهند. اگرچه جنبش پنج ستاره دارای ریشههای نسبتا چپگرایانه است با این حال، در شعارهای پوپولیستی با حزب تحت رهبری برلوسکونی نقاط اشتراک زیادی دارد.
در این بررسی مشخص شد برنامههای سرگرمکننده تلویزیونی باعث میشوند تا رفتار مردم در زمینه رای دادن نیز کمعمق و از نظر فرهنگی سطحی باشد. تاسیس تلویزیون خصوصی در ایتالیا تا سال 1976 میلادی ممنوع بود و کانال Mediaset تحت مالکیت برلوسکونی نخستین کانال تلویزیونی خصوصی مجوزدار در آن کشور بود که کار خود در سطح محلی آغاز کرد و سپس به سطح ملی ارتقا یافت.
در این بررسی مشخص شد که در مقایسه با شبکههای تلویزیونی دولتی RAI ایتالیا که بیشتر برنامههای آموزشی و خبری بود، شبکههای گروه رسانهای Mediaset تا دهه 90 میلادی هیچ برنامه خبریای پخش نمیکرد و اکثرا برنامههایش مبتنی بر سرگرمیهای از نظر فرهنگی نازل و سطح پایین بود. پس از آن میزان در دسترس بودن و فراگیر بودن این شبکه تلویزیونی با دادههای رای گیری در سرتاسر ایتالیا مقایسه شد. یافتهها نشان دادند که قرار گرفتن در معرض برنامههای سرگرمکننده تلویزیونی به ویژه در سنین جوانی میتواند باعث سطحی ماندن فرد از نظر فرهنگی و شناختی شود و در نهایت چنین مخاطبانی در عرصه سیاسی در برابر لفاظیها و شعارهای پوپولیستها آسیبپذیرتر بوده و به سمت آنان سوق پیدا میکنند.
در این بررسی مشخص شده که سالخوردگان و کودکان بیشترین میزان آسیبپذیری و حساسیتپذیری را نسبت به پیامهای پوپولیستی دارند و تحت تاثیر شعارهای آنان قرار میگیرند.