"کوچر بیرکار" ریاضیدان برجسته ایرانی و استاد دانشگاه "کمبریج" در نظرسنجی نشریه انگلیسی "پراسپکت" که با حضور دهها هزار رای به یک لیست ۵۰ نفره از متفکران برتر جهان برگزار شد، براساس آراء رتبه نخست را به خود اختصاص داد.
نشریه پراسپکت اسامی برندگان این نظرسنجی را اعلام کرد که کوچر بیکار با کسب بیش از نیمی از آراء در رتبه اول قرار گرفته است.
بیرکار در سال ۲۰۱۸ به دلیل فعالیت و پژوهش در زمینه هندسه جبری برنده مدال "فیلدز" که معادل جایزه نوبل در ریاضیات است شد. او دومین ایرانی است که توانسته این جایزه را از آن خود کند؛ جایزهای که پیش از وی، "مریم میرزاخانی" بهعنوان نخستین زن و اولین ایرانی موفق به دریافتش شده بود.
او که در دانشگاه کمبریج انگلستان به تدریس و پژوهش مشغول است، تحصیلات کارشناسی خود را در رشته ریاضی، در دانشگاه تهران سپری کردهاست.
بیرکار که نام او سابقاً فریدون درخشانی بود، در سال ۱۳۵۷ در روستای "نی" در مریوان در استان کردستان ایران متولد شد. او سومین فرزند یک خانوادهٔ شش فرزندی است. پدرش چند کلاسی سواد دارد و مادرش هیچگاه تحصیل نکرده است.
خانوادهٔ او به کشت سبزیجات و گندم اشتغال داشتند. بیرکار تحصیلاتش را تا دبیرستان در مریوان به پایان رساند. او دانشجوی سال آخر کارشناسی دانشگاه تهران بود که به انگلستان سفر کرد و در المپیاد ریاضی بینالمللی دانشجویی در سال ۲۰۰۰ که در «یونیورسیتی کالجِ» لندن برگزار شد، موفق به دریافت جایزهٔ سوم شد.
در سال ۲۰۰۳ به عنوان آیندهدارترین دانشجوی دکترا، بورس تحصیلیِ جامعهٔ ریاضیات لندن را گرفت. بیرکار در سال ۲۰۰۴ از دانشگاه ناتینگهام دکترا گرفت. او نام خود را به "کوچر بیرکار"، که در زبان کردی به معنی "مهاجرِ ریاضیدان" است، تغییر داد.
بیرکار در مصاحبه با مجله پراسپکت تاکید کرده است که تمام تلاش خود را صرف پیشرفت در علوم به ویژه ریاضیات میکند
کوچر بیرکار با کسب بیش از نیمی از رای شرکتکنندگان در این نظرسنجی با فاصله زیاد از دیگر نامزدها به عنوان متفکر برتر جهان در سال ۲۰۱۹ معرفی شد.
فقط نامش ایرانی است.دریغا .......
این از کوچر بیکار که معتبرترین جوایز جهانی رو در زمینه ی ریاضی همچنان درو میکنه، اونم از بهروز بوچانی که در سال گذشته معتبرترین جوایز ادبی استرالیا رو یک جا درو کرد.
جالب اینجاست که هر دو کرد هستند، یکی از استان کردستان و دیگری از استان ایلام
جالبتر اینکه هر دو پناهنده هستند، یکی به عنوان استاد ساغل در دانشگاه کمبریج و دیگری به عنوان دانشیار افتخاری یکی از دانشگاههای معتبر استرالیا که چندین ساله در جزیره ی گینه زندانی است،
سوالی که بر جای میماند چرا استعدادهای ناب ایرانی همچون مریم میرزاخانی و کوچار بیرکار و بهروز بوجانی و ،،، باید در دیار به اصطلاح کفر به تبلور برسند!؟!؟ واقعا چرا!؟!؟