توصیه‌های فریدمن به بوش درباره ایران
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: توماس فریدمن، یادداشت نویس نام آشنای نیویورک تایمز و کارشناس مسائل منطقه در ستونی به بررسی ناکارآمدی سیاست آمریکا در قبال ایران و تلاش‌های واشنگتن برای منزوی کردن تهران پرداخته و می‌نویسد: سیاست‌های سال‌های اخیر آمریکا در خاورمیانه عملا تاثیری در منزوی ساختن ایران نداشته است. اکنون زمان آن رسیده که با ایران وارد مذاکره شویم.
فریدمن اشاره‌ای طنز آمیز به انتصاب ژنرال داگلاس لوت به عنوان «قیصر جنگ» داشته و می‌نویسد: بوش این ژنرال را برگزیده است تا بر اقدامات و عملیات آمریکا در افغانستان و عراق نظارت کند. اکنون این پرسش مطرح می‌شود که تا پیش از این چه کسی بر این اقدامات نظارت می‌کرد؟ پاسخ ساده است؛ هیچکس!
فریدمن ژنرال لوت را به آشپزی خوب تشبیه می‌کند که قرار است به رستوران بی‌مشتری مانده آمریکا در 5 سال اخیر (پس از 11 سپتامبر) رونق بدهد.
نویسنده نیویورک تایمز در ادامه با هوشمند خواندن این ژنرال آمریکایی، می‌گوید: امیدوارم نخستین یادداشت او به رییس جمهوری اینگونه آغاز شود: «آقای رییس جمهور! اگر به منطقه نگاه كنید، خواهید دید كه تمامی كسانی كه تلاش‌داشته‌ایم منزوی کنیم –از ایران و حماس و حزب الله گرفته تا شورشیان عراقی و طالبان- همگی نسبت به دو سال قبل قدرتمندتر شده‌اند. ما باید راهبرد خود را از نو ارزیابی کنیم. این كار هم مستلزم پذیرش این واقعیت است که اقدامات ما چشم‌انداز ژئوپلتیک منطقه را تغییر داده است.
فریدمن اما توصیه‌ای هم به ژنرال تازه منصوب شده آمریکایی داشته و خطاب به او دو راه‌کار را پیشنهاد می‌کند. این راه‌کارها عبارتند از :
1- واشنگتن خود به عنوان عامل توازن قدرت در برابر ایران عمل كند که این امر مستلزم حضور ابدی ده‌ها هزار نیروی نظامی در منطقه است؛
2- با تهران وارد مذاكراتی سطح بالا شود كه در آن به منافع مشترك دو طرف در ایجاد ثبات در عراق و افغانستان پرداخته شود.
فریدمن با امید به اینکه در نامه «قیصر جنگ» به بوش این دو راه‌کار هم ذکر شود، در ادامه به او پیشنهاد می‌کند که نامه خود را چنین تکمیل کند: آقای رییس جمهور! شما باید انتخاب كنید. بدون آنكه شما این واقعیت را بپذیرید كه جنگ‌های ما در عراق و افغانستان باعث افزایش قدرت ایران شده است من قادر نیستم کار خود را انجام دهم. جنگ با ایران اجتناب ناپذیر نیست. برای اثبات این مساله به همكاری اولیه ایرانیان با آمریكا در افغانستان اشاره می‌كنم. همانگونه كه به خاطر دارید، بین سفرای ما در كابل مذاكرات مكرری صورت می‌گرفت. ایرانیان در جلب موافقت جبهه شمالی به ما كمك كردند... و البته همكاری‌های دیگری نیز وجود داشت. من نمی‌دانم چه كسی مسئول از بین رفتن این همكاری‌ها است، ولی ایرانیان می‌گویند سخنان شما در مورد عضویت ایران در محور شرارت، آن هم پس از آن همه كمك به آمریكا علت آن است.
فریدمن سپس به ژنرال لوت توصیه می‌کند نگاهی هم به شکست‌های اخیر آمریکا در برابر ایران داشته و خطاب به بوش بنویسد: در چند سال گذشته ما با ایرانیان درگیر یك جنگ سرد بوده‌ایم. امروز نمایندگان آنها در حال شكست دادن نمایندگان ما در لبنان، غزه و عراق هستند .همانگونه كه «ولی نصر» دركتاب «احیای مجدد تشیع» به آن اشاره كرده، ثبات در خاورمیانه در گرو روابط آمریكا و ایران و تصور اینکه همچون گذشته محور قاهره-ریاض-امان می‌تواند منطقه را برای ما اداره کند، توهمی بیش نیست.
فریدمن در ادامه بازهم به ژنرال آمریکایی توصیه می‌کند تا به رییس‌جمهوری بفهماند که «تا زمانی كه منافع ایرانیان در نظر گرفته نشده و توازن قدرت در عراق (مبنی بر اكثریت شیعیان و كردها) به رسمیت شناخته نشود ، وضعیت آرام نخواهد شد. این وضعیت شاید باعث ناخشنودی و خشم سعودی‌ها شود ولی این مساله را نیز باید در نظر داشته باشیم كه سعودی‌ها به صورت خصوصی از آمریكا می‌خواهند كه از عراق خارج نشود اما همزمان پادشاه آنها به صورت علنی حضور نیروهای آمریكایی در عراق را «غیر قانونی» می‌خواند. هرچند ما باید از سعودی‌ها حمایت كنیم ولی آنها و متحدانشان باید واقعیات جدید عراق را بپذیرند و دیگر به شیعیان به عنوان طبقه پایین تر جامعه نگاه نكنند.
فریدمن در مورد مساله فلسطین هم به ژنرال توصیه‌هایی دارد. او می‌نویسد: باید با حماس وارد مذاكره شود. رشید خالدی، از متخصصان مسائل فلسطین در دانشگاه كلمبیا و نویسنده كتاب «قفس آهنی» می‌گوید اگر ما اجازه دهیم تشكیلات خودگردان فلسطین نابود شود و پس از آن حماس را منزوی نگاه داریم، با دسته‌هایی از پسران خشن مواجه خواهیم شد كه امروزه در خیابان‌های غزه مشاهده می‌كنیم.
فریدمن از لوت می‌خواهد که خطاب به رییس جمهوری آمریکا بنویسد: اگر فكر می‌كردم منزوی كردن ایران و حماس موثر بوده، آن را ادامه می‌دادم ولی كاملا مشخص است كه این تلاش‌ها نیز همچون تلاش برای منزوی كردن فیدل كاسترو در كوبا بی‌نتیجه مانده است؛ پس یا باید راهی برای مذاکره با آنها بیابیم و یا برای مدتی بسیار طولانی با آنها در عراق، لبنان، غزه و افغانستان مبارزه کنیم.
آفتاب: توماس فریدمن، یادداشت نویس نام آشنای نیویورک تایمز و کارشناس مسائل منطقه در ستونی به بررسی ناکارآمدی سیاست آمریکا در قبال ایران و تلاش‌های واشنگتن برای منزوی کردن تهران پرداخته و می‌نویسد: سیاست‌های سال‌های اخیر آمریکا در خاورمیانه عملا تاثیری در منزوی ساختن ایران نداشته است. اکنون زمان آن رسیده که با ایران وارد مذاکره شویم. فریدمن اشاره‌ای طنز آمیز به انتصاب ژنرال داگلاس لوت به عنوان «قیصر جنگ» داشته و می‌نویسد: بوش این ژنرال را برگزیده است تا بر اقدامات و عملیات آمریکا در افغانستان و عراق نظارت کند. اکنون این پرسش مطرح می‌شود که تا پیش از این چه کسی بر این اقدامات نظارت می‌کرد؟ پاسخ ساده است؛ هیچکس!
فریدمن ژنرال لوت را به آشپزی خوب تشبیه می‌کند که قرار است به رستوران بی‌مشتری مانده آمریکا در 5 سال اخیر (پس از 11 سپتامبر) رونق بدهد.
نویسنده نیویورک تایمز در ادامه با هوشمند خواندن این ژنرال آمریکایی، می‌گوید: امیدوارم نخستین یادداشت او به رییس جمهوری اینگونه آغاز شود: «آقای رییس جمهور! اگر به منطقه نگاه كنید، خواهید دید كه تمامی كسانی كه تلاش‌داشته‌ایم منزوی کنیم –از ایران و حماس و حزب الله گرفته تا شورشیان عراقی و طالبان- همگی نسبت به دو سال قبل قدرتمندتر شده‌اند. ما باید راهبرد خود را از نو ارزیابی کنیم. این كار هم مستلزم پذیرش این واقعیت است که اقدامات ما چشم‌انداز ژئوپلتیک منطقه را تغییر داده است.
فریدمن اما توصیه‌ای هم به ژنرال تازه منصوب شده آمریکایی داشته و خطاب به او دو راه‌کار را پیشنهاد می‌کند. این راه‌کارها عبارتند از :
1- واشنگتن خود به عنوان عامل توازن قدرت در برابر ایران عمل كند که این امر مستلزم حضور ابدی ده‌ها هزار نیروی نظامی در منطقه است؛
2- با تهران وارد مذاكراتی سطح بالا شود كه در آن به منافع مشترك دو طرف در ایجاد ثبات در عراق و افغانستان پرداخته شود.
فریدمن با امید به اینکه در نامه «قیصر جنگ» به بوش این دو راه‌کار هم ذکر شود، در ادامه به او پیشنهاد می‌کند که نامه خود را چنین تکمیل کند: آقای رییس جمهور! شما باید انتخاب كنید. بدون آنكه شما این واقعیت را بپذیرید كه جنگ‌های ما در عراق و افغانستان باعث افزایش قدرت ایران شده است من قادر نیستم کار خود را انجام دهم. جنگ با ایران اجتناب ناپذیر نیست. برای اثبات این مساله به همكاری اولیه ایرانیان با آمریكا در افغانستان اشاره می‌كنم. همانگونه كه به خاطر دارید، بین سفرای ما در كابل مذاكرات مكرری صورت می‌گرفت. ایرانیان در جلب موافقت جبهه شمالی به ما كمك كردند... و البته همكاری‌های دیگری نیز وجود داشت. من نمی‌دانم چه كسی مسئول از بین رفتن این همكاری‌ها است، ولی ایرانیان می‌گویند سخنان شما در مورد عضویت ایران در محور شرارت، آن هم پس از آن همه كمك به آمریكا علت آن است.
فریدمن سپس به ژنرال لوت توصیه می‌کند نگاهی هم به شکست‌های اخیر آمریکا در برابر ایران داشته و خطاب به بوش بنویسد: در چند سال گذشته ما با ایرانیان درگیر یك جنگ سرد بوده‌ایم. امروز نمایندگان آنها در حال شكست دادن نمایندگان ما در لبنان، غزه و عراق هستند .همانگونه كه «ولی نصر» دركتاب «احیای مجدد تشیع» به آن اشاره كرده، ثبات در خاورمیانه در گرو روابط آمریكا و ایران و تصور اینکه همچون گذشته محور قاهره-ریاض-امان می‌تواند منطقه را برای ما اداره کند، توهمی بیش نیست.
فریدمن در ادامه بازهم به ژنرال آمریکایی توصیه می‌کند تا به رییس‌جمهوری بفهماند که «تا زمانی كه منافع ایرانیان در نظر گرفته نشده و توازن قدرت در عراق (مبنی بر اكثریت شیعیان و كردها) به رسمیت شناخته نشود ، وضعیت آرام نخواهد شد. این وضعیت شاید باعث ناخشنودی و خشم سعودی‌ها شود ولی این مساله را نیز باید در نظر داشته باشیم كه سعودی‌ها به صورت خصوصی از آمریكا می‌خواهند كه از عراق خارج نشود اما همزمان پادشاه آنها به صورت علنی حضور نیروهای آمریكایی در عراق را «غیر قانونی» می‌خواند. هرچند ما باید از سعودی‌ها حمایت كنیم ولی آنها و متحدانشان باید واقعیات جدید عراق را بپذیرند و دیگر به شیعیان به عنوان طبقه پایین تر جامعه نگاه نكنند.
فریدمن در مورد مساله فلسطین هم به ژنرال توصیه‌هایی دارد. او می‌نویسد: باید با حماس وارد مذاكره شود. رشید خالدی، از متخصصان مسائل فلسطین در دانشگاه كلمبیا و نویسنده كتاب «قفس آهنی» می‌گوید اگر ما اجازه دهیم تشكیلات خودگردان فلسطین نابود شود و پس از آن حماس را منزوی نگاه داریم، با دسته‌هایی از پسران خشن مواجه خواهیم شد كه امروزه در خیابان‌های غزه مشاهده می‌كنیم.
فریدمن از لوت می‌خواهد که خطاب به رییس جمهوری آمریکا بنویسد: اگر فكر می‌كردم منزوی كردن ایران و حماس موثر بوده، آن را ادامه می‌دادم ولی كاملا مشخص است كه این تلاش‌ها نیز همچون تلاش برای منزوی كردن فیدل كاسترو در كوبا بی‌نتیجه مانده است؛ پس یا باید راهی برای مذاکره با آنها بیابیم و یا برای مدتی بسیار طولانی با آنها در عراق، لبنان، غزه و افغانستان مبارزه کنیم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید