اثر تمرینات هوازی و مکمل بربرین در درمان دیابت
هدف تحقیق حاضر بررسی اثر شش هفته تمرین هوازی و دوزهای مختلف مکمل بربرین کلراید هیدرات بر نشانگرهای آپوپتوزی کاسپاز3، Bcl2 و Bax در بافت کلیه موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بود.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه بیرجند، در این پژوهش 64 سر موش به 8 گروه شامل کنترل سالم، کنترل دیابتی ( تزریقstz با دوز 60 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) ، دیابت + شش هفته تمرین هوازی، دیابت + مصرف دوز 15 میلی گرم بر کیلوگرم بربرین، دیابت + مصرف دوز 30 میلی گرم بر کیلوگرم بربرین، دیابت+ تمرین هوازی + دوز 15 میلی گرم بر کیلوگرم بربرین، دیابت + تمرین هوازی + دوز 30 میلی گرم بر کیلوگرم بربرین + کنترل سالم تمرینی تقسیم شدند.
چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه مداخله موش‌ها تشریح شدند و بافت کلیه آن‌ها جهت سنجش متغیرهای تحقیق با استفاده از کیت های تحقیقاتی الایزا برداشته شد.
نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از کاهش سطوح پروتئین کاسپاز3 و Bax در بافت کلیه گروه تمرین هوازی + دوز 30 میلی گرم بر کیلوگرم بربرین نسبت به گروه های دیگر بود. همچنین تفاوت معناداری در سطوح پروتئین Bcl2 بین گروه‌ها پس از شش هفته مداخله مشاهده نشد.
سمیه عزیزی ابرقویی، دانشجوی دکتری دانشکده علوم ورزشی دانشگاه بیرجند از رساله خود با عنوان بررسی اثر شش هفته تمرین هوازی و دوزهای مختلف مکمل دهی بربرین کلراید هیدرات بر نشانگرهای آپوپتوزی کاسپاز 3، Bcl2 و Bax در بافت کلیه موش‌های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین با درجه عالی دفاع کرد.
