پشت‌پرده عملیات "چشمه صلح" مرگبار ترکیه؛ هدف "اردوغان" از بمباران کردها چیست؟
سرویس بین الملل- نشریه "آسیا تایمز" با انتشار گزارشی اشاره می‌کند که هدف ترکیه از اقدام نظامی علیه کردها در شمال سوریه تکمیل برنامه احیای قلمروی دوران عثمانی است.
به گزارش آفتاب‌‌نیوز؛ این نشریه می‌نویسد: از سال ۲۰۱۵ میلادی، "رجب طیب اردوغان" رییس جمهوری ترکیه خواستار ایجاد مناطق امن و پرواز ممنوع در شمال سوریه شده بود. اردوغان ادعا کرده بود هدف‌اش بشردوستانه است. با این وجود، بمباران مناطق کردنشین در سوریه توسط ارتش ترکیه در روزهای اخیر جای تردیدی باقی نمی‌گذارد که ترکیه در جهت اجرای استراتژی احیای اراضی سابق تحت قلمروی خلافت عثمانی گام بر می‌دارد.
در سال ۲۰۱۶ میلادی، نشریه "فارین پالسی" در مقاله‌ای اشاره کرده بود که چگونه تلویزیون ترکیه از نقشه‌ای استفاده می‌کند که شمال عراق و سوریه را با عنوان بخشی از ترکیه نمایش می‌دهد؛ اقدامی که نشان‌دهنده تصویری بود که آنکارا از خود در عرصه سیاستگذاری داخلی و خارجی تصور می‌کند.
این نشریه در ادامه می‌افزاید: "با گام‌های تدریجی آنکارا به سوی ساخت پایگاه‌های نظامی فراتر از مرزهای خود با هدف دسترسی به مسیرهای انتقال انرژی همچون خلیج فارس، شاخ آفریقا، قفقاز، دریای سرخ و دریای مدیترانه به همراه تقویت همکاری‌های دفاعی با تولیدکنندگان مختلف انرژی این تصمیمات نشان می‌دهند که آن کشور به جغرافیای دوران خلافت سابق عثمانی باور دارد. ترکیه در سوریه بر استان ادلب با ۱۲ مرکز نظامی و بر عفرین کنترل دارد و اکنون در حال اعمال کنترل بر ۳۲ کیلومتر از منطقه مرزی سوریه با مرزهای خود است. این مشابه تاکتیک ترکیه در سال ۱۹۳۹ میلادی است که با استفاده از هرج و مرج ایجاد شده در جنگ جهانی دوم، استان هاتای یا اسکندرون سوریه را به خاک خود ضمیمه کرد. فرانسه با امید همکاری ترکیه در اقدام علیه هیتلر با این ضمیمه‌سازی موافقت کرد و اکنون این امریکا است که به ترکیه اجازه می‌دهد تا بر شمال شرق سوریه کنترل خود را اعمال کند.
در عراق، ترکیه پایگاه‌های نظامی خود از زمان انجام عملیات صلح‌بانی از دهه ۹۰ میلادی به این سو را حفظ کرده و هرگز آنجا را ترک نکرده است. ترکیه مدعی است که برای مقابله با شبه‌نظامیان پ ک ک در آنجا حضور دارد. در قبرس، ترکیه بیش از ۳۰ هزار نیروی نظامی خود را در قبرس شمالی از زمان اشغال آنجا در سال ۱۹۷۴ میلادی به این سو حفظ کرده است. ترکیه در آن منطقه از قبرس بر سر اکتشاف و بهره‌برداری از میادین گازی جدید با اسرائیل و یونان در شرق مدیترانه دچار جدل و چالش شده است. در افعانستان، ترکیه بخشی از ائتلاف تحت رهبری ناتو است و در سال ۲۰۱۸ میلادی ماموریت خود را برای مستقر ماندن در آن کشور به مدت دو سال دیگر تمدید کرد. همچنین، ترکیه به آسیای مرکزی و قفقاز نیز از طریق TAKM یا نیروی نظامی ترکی دسترسی بیشتری پیدا کرده؛ نیرویی که در فوریه ۲۰۱۳ میلادی تشکیل شد و متشکل از کشورهای ترکیه، جمهوری آذربایجان، قزاقستان، مغولستان، ازبکستان، افغانستان و گرجستان و به نوعی در راستای منافع ترکیه است. این نیرو نسخه ترکی شده سازمان پیمان امنیت جمعی و پیمان آتلانتیک شمالی قلمداد می‌شود.
روزنامه "ینی شفق" نزدیک به دولت ترکیه در آوریل ۲۰۱۹ با انتشار یادداشتی، حضور ترکیه در پایگاه‌های نظامی‌اش در قطر، سومالی و سودان را محور سه‌گانه صلح برای حفظ ثبات در شاخ آفریقا، مدیترانه و حتی اقیانوس هند دانست. ترکیه در قطر نیز از سال ۲۰۱۷ پایگاه نظامی دارد. ترکیه همراه با قطر حامی جریان اخوان المسلمین در منطقه است. ترکیه از سال ۲۰۱۷ در موگادیشو سومالی پایگاه نظامی دارد. در همان سال، ترکیه در سودان قرارداد توافق با دولت سودان به منظور ایجاد پایگاه نظامی را در جزایری امضا کرد که در دریای سرخ و نزدیک به عربستان هستند؛ جایی که کلیدی‌ترین پایگاه دریایی خلافت عثمانی محسوب می‌شد. مشخص است که آنکارا در حال باز طراحی معماری امنیتی کریدور مدیترانه و دریای سرخ است.
اردوغان با کسی دوستی ندارد الا همفکران عثمانی خودش.