گروه تحقیقاتی بینالمللی به رهبری دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا دریافتند، درختان احتمالا تا پایان قرن به جذب دیاکسیدکربن به میزان مؤثر ادامه خواهند داد و فراتر از آن، توانایی درختان برای ذخیره گازهای آلاینده هنوز مشخص نیست.
به نقل از ارث، سزار ترر، محقق اصلی این پژوهش در دانشگاه استنفورد، اظهار کرد: کاهش مصرف سوختهای فسیلی، بهترین راه برای محدودکردن گرمایش بیشتر در زمین است، اما توقف در جنگلزدایی و حفظ جنگلها و کمک به رشد آنها، نیز میتواند به عنوان بهترین راهحل در گام بعدی در نظر گرفته شود.
دی اکسید کربن همراه با مواد مغذی مانند نیتروژن و فسفر، تغذیه لازم برای رشد درختان را فراهم میکند، اما با افزایش سطح دیاکسیدکربن، درختان برای تعادل در رژیم غذایی، نیاز به نیتروژن و فسفر بیشتری دارند.
عدم اطمینان از اینکه درختان چه اندازه دیاکسیدکربن اضافی را با توجه به محدودیت مواد مغذی دیگر جذب میکنند، پیشبینی دقیق میزان گرمشدن کره زمین در آینده را دشوار میکند.
پروفسور راب جکسون، محقق دیگر این تحقیق، اظهار کرد: کاشت یا بازگرداندن درختان به طبیعت همانند نگهداری پول در بانک است، اما باید بدانیم که میزان سود این سرمایه چه اندازه در افزایش و کاهش دیاکسیدکربن تاثیر دارد.
در این تحقیق، متخصصان براساس روشهای آماری، یادگیری ماشین، مدلها و اطلاعات ماهوارهای تعیین کردند که چه مقدار موادمغذی در خاک و عوامل اقلیمی میتواند توانایی گیاهان و درختان را در جذب دیاکسیدکربن اضافی محدود کند.
محققان دریافتند که میزان دیاکسیدکربن در پایان قرن، باید به گونهای باشد تا زیست توده گیاه(نوعی انرژی تجزیهپذیر) را 12 درصد افزایش دهد و گیاهان و درختان را قادر سازد تا دیاکسیدکربن بیشتری ذخیره کنند.
این مطالعه نشان داد که درختان با میکروبهای خاک و قارچها مشارکت میکنند تا منجر به دریافت نیتروژن و فسفر مورد نیاز برای تعادل در مصرف دی اکسید کربن اضافی شود.
در این تحقیق بر نقش مهم جنگلهای گرمسیری، مانند مناطقی در آمازون، که بیشترین پتانسیل برای ذخیره کربن اضافی را دارند، تاکید شده است.
نتایج این تحقیق در مجله Nature Climate Change منتشرشده است.