کد خبر: ۶۲۷۳۲۷
تاریخ انتشار : ۲۷ آذر ۱۳۹۸ - ۱۳:۳۳

دلیل رقابت‌های ترکیه، عربستان و اسرائیل برای غارت نفت و گاز سوریه چیست؟

هجوم بی سابقه از سوی چندین کشور برای غارت نفت سوریه در شرق فرات، جای تعجب دارد؛ گویی نه مردمی در این کشور مسلمان وجود دارد نه دولتی؛ کشوری که از جنگی خانمان‌سوز رنج می‌برد که کشورهای ابرقدرت و کوچک در آن شرکت کرده‌اند.
آفتاب‌‌نیوز :

روزنامه رأی الیوم در ادامه سرمقاله خود آورده‌ است: این هجمه برای غارت منابع نفتی و گازی سوریه در حالی صورت می‌گیرد که نبرد بازسازی سوریه شروع شده است. این هجوم وحشیانه به دلایل زیر است:

اول: رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه برای حمایت از سهم کشورش از گاز دریای مدیترانه می‌جنگد و آماده ورود به جنگ منطقه‌ای با این هدف است. وی دو روز پیش اعلام کرد که به باراک اوباما، رئیس‌جمهور سابق آمریکا و دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور کنونی پیشنهاد استفاده از درآمدهای نفت سوریه برای حمایت مالی از ایجاد منطقه امن و اسکان آوارگان در شمال سوریه را داده است اما این دو با این پیشنهاد مخالفت کردند. وی دلایل مخالفتشان را اعلام نکرد.

دوم: یک شرکت اسرائیلی از طرح‌های خود برای انتقال به شرق دیرالزور جهت بهره‌برداری از میادین نفت و گاز و به کارگیری آن برای حمایت مالی از تشکیل نظام جدایی‌طلب کرد در شمال سوریه با حمایت آمریکا خبر داد.

سوم: شرکت آرامکو عربستان یک تیم فنی را به میدان نفتی العمر سوریه برای امضای قرارداد سرمایه‌گذاری با نیروهای اشغالگر آمریکایی به منظور راه‌اندازی چاه‌های نفتی و گازی و حفاری و حفظ تأسیسات اعزام کرد.

چهارم: کارشناسان نفت و گاز مصری با بالگردهای آمریکایی به شرق دیرالزور برای شرکت در تسهیل غارت نفت سوریه رفتند. امکان ندارد این کارشناسان بدون موافقت مقامات رسمی مصر این مأموریت را انجام داده باشند.

پنجم: دونالد ترامپ بر سیطره نیروهایش بر این میادین تأکید کرده و می‌گوید با درآمدهایش هر کاری را که بخواهد، انجام می‌دهد؛ از جمله بخشی از آن را به اداره خودمختار کردها می‌دهد. گویی این میادین ملک دولت اشغالگر و طرف غصب کننده آن است.

سؤال اول ما از رجب طیب اردوغان است. آیا امکان داشت که قبول کند آمریکا یا روسیه مقادیری از گاز کشورش را به عنوان مثال برای حمایت مالی از گروه‌های جدایی‌طلب کرد غارت کنند؟ آیا این نقض حاکمیت ترکیه نبود؟

همین سؤال را از عربستان می‌پرسیم که پادشاهش لقب "خادم حرمین شریفین" را دارد. آیا قبول می‌کرد که ایران یا شرکتش‌هایش بر چاه‌های نفت عربستان سلطه یابد؟

اگر جواب عربستان و ترکیه به این سؤال‌ها نه است و قطعا هم همین‌طور است، پس چرا به گونه‌ای با میادین نفتی سوریه برخورد می‌کنند که گویی ملکی بی‌صاحب است؟ و بر اساس چه اصل قانونی و اخلاقی نمایندگانی از شرکت آرامکو عربستان به سوریه اعزام می‌شوند و بر چه اساسی نفت سرقتی از سوریه از خاک ترکیه به مشتری‌هایش در خارج فروخته می‌شود؟

این نفت متعلق به مردم سوریه است که باید تمام درآمدهایش به مردم و دولت سوریه بازگردد و ترکیه و عربستان و مصر صرف‌نظر از میزان اختلافاتشان با دولت سوریه باید در رأس کشورهایی باشند که در مقابل سرقت آن و اشغال چاه‌هایش مخالفت کنند چراکه این اقدام نقض آشکار قوانین بین المللی و ارزش‌های اخلاقی است.

ما با جدیت با غارت نفت و گاز سوریه آن هم در زمانی که مردم سوریه برای گرم کردن منازلشان در این سرمای زمستان نیاز به گاز دارند و صف خودروهایشان تا چندین کیلومتر در مقابل پمپ‌بنزین‌ها به خاطر کمبود سوخت دیده می‌شود، مخالفیم.

سوریه از این توطئه با قدرت بیرون خواهد آمد و جایگاه خود را بازخواهد یافت و موضع دیگری را درباره این‌ طرف‌هایی که از ضعف و شرایط دشوارش سوءاستفاده می‌کنند، اتخاذ خواهد کرد.

بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین