رد صلاحیت می‌شوند و بعد پست می‌گیرند، چرا؟!
«رد صلاحیت از تکراری‌ترین داستان‌های ایران است. داستانی که در آن شورای نگهبان، صلاحیت نامزدهایی که عزم مجلس و خبرگان رهبری و ریاست‌جمهوری را دارند بررسی می‌کند. بخشی از این نامزدها بنا به دلایل مختلف تایید صلاحیت نمی‌شوند. مثلا به برخی از آنها گفته می‌شود که عدم التزام به اسلام یا انقلاب دارند یا دچار مشکلات اقتصادی و سیاسی هستند.
کاری به درستی و یا نادرستی تشخیص شورای نگهبان ندارم که این مسئله باید در فصلی جدا به آن پرداخت. سوال اصلی این نوشتار این است که چگونه ممکن است افرادی که صلاحیت حضور در پارلمان و نهادهای دیگر را ندارند، بعد از انتخابات در سمت‌های دیگر پست می‌گیرند؟ مگر داریم؟ مگر می‌شود؟ کسی که به خاطر عدم التزام به اسلام و نظام رد شده است و بعد در پست معاون وزیر یا مدیر کل فلان اداره منصوب می‌شود! بدتر از این، کسانی هستند که به دلایل اقتصادی رد صلاحیت می‌شوند. افرادی که در دوران مسئولیت خود مشکل اقتصادی دارند و متهم به فسادهای اقتصادی هستند و به خاطر همین شورای نگهبان آنها را تایید نمی‌کند. چرا به اتهام‌های این افراد رسیدگی نمی‌شود؟ مگر نه این که این افراد به‌خاطر مشکلاتی که در دوران مسئولیت خود داشتند، تایید نشدند، پس چرا بعد از انتخابات انگار نه خانی آمده است نه خانی رفته است.
در همین ارتباط «هادی طحان نظیف» از حقوقدانان شورای نگهبان در صفحه شخصی‌خود در اینستاگرام درباره دلایل رد صلاحیت آنها نوشته است: «حدود ۹۰ درصد از نمایندگان رد صلاحیت شده به دلایل غیر سیاسی تأیید نشده‌اند و بارها گفته شده شورای نگهبان به دلایل قانونی از اعلام عمومی دلایل منع شده ولی هر داوطلبی که بخواهد می‌تواند مستندات و محتوای پرونده‌اش را با دیگران مطرح کند.»
این دلایل غیر سیاسی چیست؟ اقتصادی؟ اخلاقی؟ هر چه باشد، باید مورد بررسی قرار بگیرد. نمی‌شود کسی در دوران مسئولیت خود کارهایی را انجام دهد که به خاطر آن کارها نتواند دوباره آن مسئولیت را به عهده بگیرد و بعد به راحتی به زندگی خود ادامه دهد و بدتر از آن پست هم بگیرد.
این که نمی‌شود به دلایل مختلف نامزدها رد صلاحیت شوند و بعد از انتخابات به این دلایل رسیدگی نشود. وقتی فردی به خاطر اتهام فساد اقتصادی رد صلاحیت می‌شود باید به قوه قضاییه معرفی و پرونده او مورد بررسی قرار گیرد.
اگر نماینده‌ای در دوران نمایندگی خود از قدرت سوء استفاده کرده است و به جای خدمت به مردم و رفع مشکلات آنها به فکر جیب خود و اطرافیان‌اش بوده است باید محاکمه شود نه این که به او پست معاونت داده شود.
اصلا این رفتار قابل قبول نیست. باید کسانی که عزم مجلس می‌کنند، بدانند هستند کسانی که مو را از ماست بیرون می‌کشند. آنها نباید خیال کنند چهار سال نماینده مجلس می‌شوند و بعد از آن با جیب پر از پول و با رانت‌هایی که به دست آورده‌اند، شاد و خرم زندگی می‌کنند.
حالا اگر این رد صلاحیت‌ها فقط یک بهانه برای حذف برخی از افراد و جریان‌های سیاسی است، حرف دیگری است که هزار نکته در آن نهفته است که در این یادداشت نمی‌شود به آن پرداخت.»
معمولٱ به وسطیها می‌گویند « خرس وسط» و بازیگراهم « دست رشته» بازی می‌کنند.
حالا روزگار ما این شده که همواره تماشاگر باشیم و زمام امرمان مثل اون توپه دست این و اونی که ما نیستیم دست به دست بشه