آفتابنیوز : میزان حضور مردم ایران که بیست و هفت سال در چنین انتخاباتی شرکت کرده اند، هیچ وقت کمتر از پنجاه درصد نبوده است و این خود نشان می دهد که مردم ایران واقعا به دموکراسی موجود در این انتخابات، هر چند ناکامل و ناکافی اهمیت می دهند. دلیل ناکافی بودن آن برخی دلایل مذهبی است که زمینه دموکراتیک قضیه را تحت تاثیر قرار می دهد، در غیر این صورت روند رای گیری تقریبا طبیعی است.
با وجود چنین بی قانونی هایی، همین نوع دموکراسی حاکم از نبود آن یا وجود گونه دروغین بسیار بهتر است. با این حال هرگاه عموم ملت چیزی را بخواهند تمامی موانع را از سر راه برمی دارند، چنانکه در انتخاب خاتمی و مجلس ششم روی داد. حتی زمانی که موقعیت به گونه ای است که مردم دو دسته می شوند( مانند انتخابات اخیر)، رای دادن حاکمیت را وادار به احساس همدردی با مردم می کند به طوری که هر سه کاندیدای اصلاح طلب( با حساب کردن هاشمی) به نوعی درگیر کاهش فشارهای وارد برمردم بودند.
تنها نکته متناقض دوره دوم که بیش از سایر موارد به چشم می خورد، حمایت متحدانه اصلاح طلبان از هاشمی و در برابر احمدی نژاد است. می توان امید وار بود که جناح راست و چپ ایران و نیز عده کمی که انتخابات را تحریم کردند، همانند همتایان فرانسوی خود عمل کنند، آنها برای اجتناب از ریاست جمهوری فردی فاشیست در نهایت به شیراک محافظه کار رای دادند.