میزان ابتلا به سرطان آنقدر زیاد شده است که هیچ کدام از ما نمیتوانیم مطمئن باشیم هرگز به خانه ما وارد نخواهد شد. به علاوه اغلب ما در اطرافیان خودمان تجربه ابتلا به سرطان را داشتهایم. اگر اطرافیانتان مبتلا به سرطان شدند، رفتار شما اهمیت زیادی دارد؛ «چه بکنید» و «چه نکنید» را در این مطلب بخوانید.
سرطان پدیدهای پررنگ در زندگی این روزهای ما است. همه ما خاطرات مستقیمی با سرطان داریم که اطرافیان ما به آن مبتلا شده باشند. افراد مبتلا به سرطان در امید و ناامیدی در تلاطم هستند. در این میان اطرافیان در ایجاد این امید و یا ناامیدی سهم بسزایی دارند. بایدها و نبایدهایی برای رفتار در این شرایط وجود دارد که اهمیت بسیار زیادی دارد.
چه کارهایی را انجام بدهیم:
· برخی از افراد علاقهای ندارند که در مورد بیماری خود صحبت کنند. به حریم خصوصی آنها احترام بگذارید و با کنجکاوی بیمورد آنها را ناراحت نکنید. در مقابل بسیاری از افراد علناً در مورد بیماری خود صحبت میکنند. به نیاز هر فرد احترام بگذارید.
· به آنها بگویید که در کنار آنها هستید و از آنها مراقبت میکنید.
· حتی اگر مخالف نحوه درمان سرطان آنها هستید، به انتخاب آنها احترام بگذارید.
· فرد را در پروژههای کاری، برنامهها و رویدادهای اجتماعی درگیر کنید.
· همیشه احساس نکنید که باید به آنها پاسخی بدهید. به جای پاسخ دادن گوش کنید. بعضی اوقات شنونده دلسوز، چیزی است که فرد به آن نیاز دارد.
· بدانید که فرد مبتلا به سرطان روزهای خوب و بدی را از نظر عاطفی و جسمی دارد.
· روابط خودتان را تا حد ممکن عادی و متعادل نگه دارید. به احساسات آنها احترام بگذارید و بدانید گاهی اوقات آنها نیازمند صبر وشفقت بیشتری هستند.
چه کارهایی را انجام ندهیم:
· قضاوت یا مشورتی را که آنها از شما نخواستهاند را انجام ندهید.
· درست است که نوسانات جدی خلق و خو برای افراد مبتلا به سرطان وجود دارد اما شما نباید به خاطر اینکه کسی بیمار است، رفتار توهینآمیز و نادرست را قبول کنید. این رفتار را به نحوی که درست است مدیریت کنید اما بدانید هرفردی باید احترام دیگری را حفظ کند و به علت بیماری به خود مجوز رفتار نادرست را ندهد.
· نترسید که در مورد بیماری صحبت کنید. در حالی که فرد آمادگی داشت، به صحبت ادامه دهید و درگیر آن شوید.
· همیشه احساس میکنید که باید در مورد سرطان صحبت کنید. فرد مبتلا به سرطان از مکالماتی که در مورد سرطان نیست لذت میبرد. فکر نکنید تنها بحث بین شما باید از سرطان باشد.
· از آنها دوری نکنید. اگر دوستی شما از قبل از بیماری شکل گرفته است و با اوصمیمی هستید و یا عضوی از خانواده شما هستند، آنها را در آغوش بگیرید و یا او را لمس کنید.
· شما نمیتوانید احساسات آنها را درک کنید. بنابراین در مورد احساسات آنها ادعایی نکنید، زیرا واقعا نمیتوانید آن را درک کنید.
· اگر بیمار هستید نزد افراد مبتلا به سرطان نروید و از اعضای خانواده شما که مبتلا هستند دوری کنید. تب یا هر علامتی را جدی بگیرید. ایمنی بدن این افراد پایینتر از دیگران است.
· اگر همکار شما دیگر نمیتواند به علت سرطان کار کند، به او احساس بیارزش بودن ندهید. سعی کنید خود را به عنوان یک عضو با ارزش در شرکت احساس کند.