سقراطی که «بازتاب» را هم تحمل نمی‌کند!
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: «جمیله کدیور» نماینده مجلس ششم، در یادداشتی به بهانه گزارش مرکز حفظ اندیشه‌ها و افکار احمدی‌نژاد که در آن رییس‌جمهوری «سقراط زمانه» خوانده شده بود، مطالبی را در نقد احمدی‌نژاد قلمی کرده است.
جمیله کدیور در این یادداشت که در ضمیمه هفتگی روزنامه «اعتماد» درج شده، نوشته: به نظر می رسد از آغاز پیروزی انقلاب تا به امروز هیچ گاه عرصه خبررسانی به اندازه این روزها محدود نبوده است. توقیف و پلمب ساختمان بازتاب پس از تعطیلی شرق و هم‌میهن و خبرگزاری کار نشان می‌دهد که دیگر عدم تحمل به مغز استخوان مجموعه حاکم رسیده است.
کدیور می‌افزاید: وقتی سایت بازتاب با پشتوانه‌ای مثل محسن رضایی که هم دبیر مجمع تشخیص مصلحت است و هم فرمانده سپاه در دوران جنگ تحمیلی تحمل نمی شود، دیگران حساب شان روشن است. گویی اندک اندک نه به سوی جامعه تک صدایی که به سوی جامعه بی صدایی حرکت می‌کنیم. نخستین پرسشی که به نظر می رسد این است که آیا این حرکت محاسبه شده است؟ و آیا تصور بر این است که خاموش کردن صدای منتقدان مساوی عدم انتقاد در جامعه و رضایت خاطر همگان از روند امور خواهد بود؟
وی با اشاره به اینکه «به تازگی مشاور رئیس جمهور محترم گفته است که ایشان سقراط زمانه هستند»، نوشته: همه می‌دانند که سقراط خودش نقد را دامن می زد و خود مهمترین پرسشگر دوران و بلکه تاریخ اندیشه بود. چه اتفاقی افتاده است که نهادهای حاکم بر مقدرات این ملت، اینگونه سقراط زمانه، را کم‌تحمل نشان می‌دهند؟
این نماینده مجلس ششم در ادامه یادداشت خود آورده: اگر این سخنان درست نیست که نیست چگونه باید نقد و بررسی شود؟ از سویی در عرصه جهانی ادعای قدر قدرتی می‌کنند. می‌خواهند برای حل مشکلات جهان نسخه بنویسند. اصلاً دعوت می کنند که بیایید از ما یاد بگیرید. از سوی دیگر این قدر تنگ حوصله شده‌اند که سخن انتقادی در چارچوب بازتاب و هم میهن و شرق و خبرگزاری کار را هم تحمل نمی‌کنند.
جمیله کدیور در ادامه می‌پرسد: آیا دولت نگران انتخابات مجلس هشتم است؟ تصور می‌کند با خاموش شدن صدای منتقدان عیوب و نارسایی‌ها پنهان می‌ماند و فضا و فرصت برای «رایحه خوش خدمت» باز می‌شود؟ یعنی تصور می‌شود جامعه ما تا این حد از جریان امور غافل است که اگر صدای منتقد به گوشش نرسید، از کم و کیف امور بی‌اطلاع می‌ماند؟
کدیور این مطلب را که با عنوان «جامعه بی‌صدایی» منتشر شده، چنین پایان داده است:« تجربه تشکیل یک امپراتوری مبتنی بر بی‌صدایی جامعه پیش روی ماست. چرا شوروی سقوط کرد؟ همه منتقدان که خاموش بودند. هیچ مقاله‌ای در نقد حکومت منتشر نمی‌شد. کا گ ب نفس همه را گرفته بود. هیچ فکر کرده‌ایم چرا این امپراتوری فرو ریخت؟»
آفتاب: «جمیله کدیور» نماینده مجلس ششم، در یادداشتی به بهانه گزارش مرکز حفظ اندیشه‌ها و افکار احمدی‌نژاد که در آن رییس‌جمهوری «سقراط زمانه» خوانده شده بود، مطالبی را در نقد احمدی‌نژاد قلمی کرده است. جمیله کدیور در این یادداشت که در ضمیمه هفتگی روزنامه «اعتماد» درج شده، نوشته: به نظر می رسد از آغاز پیروزی انقلاب تا به امروز هیچ گاه عرصه خبررسانی به اندازه این روزها محدود نبوده است. توقیف و پلمب ساختمان بازتاب پس از تعطیلی شرق و هم‌میهن و خبرگزاری کار نشان می‌دهد که دیگر عدم تحمل به مغز استخوان مجموعه حاکم رسیده است.
کدیور می‌افزاید: وقتی سایت بازتاب با پشتوانه‌ای مثل محسن رضایی که هم دبیر مجمع تشخیص مصلحت است و هم فرمانده سپاه در دوران جنگ تحمیلی تحمل نمی شود، دیگران حساب شان روشن است. گویی اندک اندک نه به سوی جامعه تک صدایی که به سوی جامعه بی صدایی حرکت می‌کنیم. نخستین پرسشی که به نظر می رسد این است که آیا این حرکت محاسبه شده است؟ و آیا تصور بر این است که خاموش کردن صدای منتقدان مساوی عدم انتقاد در جامعه و رضایت خاطر همگان از روند امور خواهد بود؟
وی با اشاره به اینکه «به تازگی مشاور رئیس جمهور محترم گفته است که ایشان سقراط زمانه هستند»، نوشته: همه می‌دانند که سقراط خودش نقد را دامن می زد و خود مهمترین پرسشگر دوران و بلکه تاریخ اندیشه بود. چه اتفاقی افتاده است که نهادهای حاکم بر مقدرات این ملت، اینگونه سقراط زمانه، را کم‌تحمل نشان می‌دهند؟
این نماینده مجلس ششم در ادامه یادداشت خود آورده: اگر این سخنان درست نیست که نیست چگونه باید نقد و بررسی شود؟ از سویی در عرصه جهانی ادعای قدر قدرتی می‌کنند. می‌خواهند برای حل مشکلات جهان نسخه بنویسند. اصلاً دعوت می کنند که بیایید از ما یاد بگیرید. از سوی دیگر این قدر تنگ حوصله شده‌اند که سخن انتقادی در چارچوب بازتاب و هم میهن و شرق و خبرگزاری کار را هم تحمل نمی‌کنند.
جمیله کدیور در ادامه می‌پرسد: آیا دولت نگران انتخابات مجلس هشتم است؟ تصور می‌کند با خاموش شدن صدای منتقدان عیوب و نارسایی‌ها پنهان می‌ماند و فضا و فرصت برای «رایحه خوش خدمت» باز می‌شود؟ یعنی تصور می‌شود جامعه ما تا این حد از جریان امور غافل است که اگر صدای منتقد به گوشش نرسید، از کم و کیف امور بی‌اطلاع می‌ماند؟
کدیور این مطلب را که با عنوان «جامعه بی‌صدایی» منتشر شده، چنین پایان داده است:« تجربه تشکیل یک امپراتوری مبتنی بر بی‌صدایی جامعه پیش روی ماست. چرا شوروی سقوط کرد؟ همه منتقدان که خاموش بودند. هیچ مقاله‌ای در نقد حکومت منتشر نمی‌شد. کا گ ب نفس همه را گرفته بود. هیچ فکر کرده‌ایم چرا این امپراتوری فرو ریخت؟»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید