ظهور پوپولیسم در ایران
آفتاب‌‌نیوز : 
این انتخابات نشان داد که تفاوت های اقتصادی ـ فرهنگی بارزی در جامعه ایران وجود دارند.
هم چنین مشخص شد که اصلاح طلبان به رغم خطاها و کاستی های خود، باز هم در نیافتند که واقعیت از چه قرار است. از این رو پیروزی اخیر احمدی نژاد همانند انقلابی دوباره در ایران بود که در آن نسل جدید اصولگرایان قصد دارند ایران را به ارزش های دوران انقلاب باز گردانند.
برخی معتقدند که در فرهنگ سیاسی رای دهندگان نوعی تعصب بر ضد دموکراسی و آزادی خواهی وجود دارد و این در حالی است که سخنگویان امریکا هم چنان به مقایسه دموکراسی های محدود و نوظهور در عربستان، مصر، لبنان، عراق و افغانستان می پردازند. آنها متوجه این موضوع نیستند که دکترین بوش در مورد خاورمیانه بزرگ چالش های زیادی را ایجاد کرده و با توجه به واقعیت های اقتصادی، ساختاری، فرهنگی و تاریخی منطقه شدیدا مسئله ساز خواهد بود.
در ایران رای مردم پیامی مذهبی ـ سیاسی بود که نشان می داد فاصله عمیقی در نظام اقتصادی وجود دارد و اینکه برخی حقوق مدنی وسیاسی باید به مردم باز گردانده شوند.
در این دوره انتخابات پیام پوپولیست احمدی نژاد بر تمامی طرح های اقتصادی سایر کاندیداها برتری یافت اما باید دید که در مورد روابط با امریکا که خواسته اکثریت مردم ایران است، چه روی خواهد داد.
موضوع پوپولیسم و انقلاب در برابر عده خاص دوباره به عرصه سیاست ایران بازگشته است چراکه حدود 40 درصد مردم این کشور زیر خطر فقر زندگی می کنند و 80 درصد اقتصاد کشور دولتی است. در چنین زمانی احمدی نژاد، رییس جمهوری جدید ایران با چالش های فراوانی روبروست که مهم ترین آنها همان اقتصاد داخلی و برنامه هسته ای ایران است.
در مورد اقتصاد کشور نیز مشکل چگونگی اعمال روند خصوصی سازی صنایع و تقسیم عادلانه ثروت ملی درمیان مردم وجود دارد. بدیهی است که همان مبارزات پوپولیستی که زمینه را برای روی کار آمدن او فراهم کرد، در صورت شکست سیاست های رییس جمهوری جدید، وی را با مشکلات اساسی مواجه خواهند ساخت.
در همین حال برنامه هسته ای ایران چالش عظیم تری برای احمدی نژاد به همراه دارد. البته او با توجه به یکپارچگی فعلی در نظام از قدرت بیشتری برای تقابل با غرب برخوردار است ولی باز هم نباید فراموش کردکه این موضوع ورق را بر نمی گرداند.
اکنون بسیار زود است که بتوان پاسخی در مورد توانایی و تمایل احمدی نژاد برای از میان بردن انزوای نسبی ایران از جهان و به ویژه غرب و دولت امریکا پیدا کرد ولی باید در عین حال امتیازهای دولت واشنگتن را برای ایران مانند عضویت در سازمان تجارت جهانی، در نظر داشت.
تا زمانی که همکاری با امریکا شامل امتیازات اقتصادی می شود، این چالش ها مرتبط و در نتیجه قابل حل هستند. درک این مطلب نیز برای رییس جمهوری جدید ایران، نقطه خوبی برای شروع خواهد بود.
این انتخابات نشان داد که تفاوت های اقتصادی ـ فرهنگی بارزی در جامعه ایران وجود دارند. هم چنین مشخص شد که اصلاح طلبان به رغم خطاها و کاستی های خود، باز هم در نیافتند که واقعیت از چه قرار است. از این رو پیروزی اخیر احمدی نژاد همانند انقلابی دوباره در ایران بود که در آن نسل جدید اصولگرایان قصد دارند ایران را به ارزش های دوران انقلاب باز گردانند.
برخی معتقدند که در فرهنگ سیاسی رای دهندگان نوعی تعصب بر ضد دموکراسی و آزادی خواهی وجود دارد و این در حالی است که سخنگویان امریکا هم چنان به مقایسه دموکراسی های محدود و نوظهور در عربستان، مصر، لبنان، عراق و افغانستان می پردازند. آنها متوجه این موضوع نیستند که دکترین بوش در مورد خاورمیانه بزرگ چالش های زیادی را ایجاد کرده و با توجه به واقعیت های اقتصادی، ساختاری، فرهنگی و تاریخی منطقه شدیدا مسئله ساز خواهد بود.
در ایران رای مردم پیامی مذهبی ـ سیاسی بود که نشان می داد فاصله عمیقی در نظام اقتصادی وجود دارد و اینکه برخی حقوق مدنی وسیاسی باید به مردم باز گردانده شوند.
در این دوره انتخابات پیام پوپولیست احمدی نژاد بر تمامی طرح های اقتصادی سایر کاندیداها برتری یافت اما باید دید که در مورد روابط با امریکا که خواسته اکثریت مردم ایران است، چه روی خواهد داد.
موضوع پوپولیسم و انقلاب در برابر عده خاص دوباره به عرصه سیاست ایران بازگشته است چراکه حدود 40 درصد مردم این کشور زیر خطر فقر زندگی می کنند و 80 درصد اقتصاد کشور دولتی است. در چنین زمانی احمدی نژاد، رییس جمهوری جدید ایران با چالش های فراوانی روبروست که مهم ترین آنها همان اقتصاد داخلی و برنامه هسته ای ایران است.
در مورد اقتصاد کشور نیز مشکل چگونگی اعمال روند خصوصی سازی صنایع و تقسیم عادلانه ثروت ملی درمیان مردم وجود دارد. بدیهی است که همان مبارزات پوپولیستی که زمینه را برای روی کار آمدن او فراهم کرد، در صورت شکست سیاست های رییس جمهوری جدید، وی را با مشکلات اساسی مواجه خواهند ساخت.
در همین حال برنامه هسته ای ایران چالش عظیم تری برای احمدی نژاد به همراه دارد. البته او با توجه به یکپارچگی فعلی در نظام از قدرت بیشتری برای تقابل با غرب برخوردار است ولی باز هم نباید فراموش کردکه این موضوع ورق را بر نمی گرداند.
اکنون بسیار زود است که بتوان پاسخی در مورد توانایی و تمایل احمدی نژاد برای از میان بردن انزوای نسبی ایران از جهان و به ویژه غرب و دولت امریکا پیدا کرد ولی باید در عین حال امتیازهای دولت واشنگتن را برای ایران مانند عضویت در سازمان تجارت جهانی، در نظر داشت.
تا زمانی که همکاری با امریکا شامل امتیازات اقتصادی می شود، این چالش ها مرتبط و در نتیجه قابل حل هستند. درک این مطلب نیز برای رییس جمهوری جدید ایران، نقطه خوبی برای شروع خواهد بود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید