دکتر حسین رامیار، ددر رابطه با راههای کاهش معلولیتهای ناشی از آلزایمر، گفت: آلزایمر نوعی اختلال عملکرد مغز محسوب میشود که با تغییر در سلولهای مغز و اختلال در سیناپسهای مغزی همراه است و باعث میشود، تواناییهای ذهنی و کارایی سلولهای مغز کاهش یابد.
وی آلزایمر را بیماری دوران سالمندی ذکر کرد و افزود: با افزایش سن خطر ابتلا به آلزایمر افزایش مییابد و به ازای هر سال شناسایی و تشخیص زودرس، پنج سال میزان معلولیت ناشی از این بیماری کاهش مییابد.
وی با بیان این که این بیماری بار اجتماعی، اقتصادی و روانی زیادی برای فرد و خانواده وی دارد، عنوان کرد: افرادی که کارها یا مشغولیتهای ذهنی، تعاملات اجتماعی، محاسبات ریاضی، پردازش اطلاعات و مطالعه کمتری دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آلزایمر قرار دارند.
وی به اهمیت پیشگیری در این بیماری اشاره کرد و اظهار کرد: آلزایمر نوعی دمانس یا زوال عقل است که ۴۰ درصد آن به مشکلات زمینهای مرتبط بوده و احتمال برگشت پذیری وجود دارد و ۶۰ درصد دیگر آن آلزایمر است که درمان قطعی ندارد و فقط میتوان از شدت و پیشرفت آن کاست.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی درمان بیماری آلزایمر را درمان کنترلی اعلام و بیان کرد: بسیاری از مبتلایان در شناخت افراد، اجسام و حتی محیط خانه دچار مشکل شده و با پیشرفت بیماری در غذاخوردن، لباس پوشیدن و کارهای روزمره خود نیز با مشکلات دست و پنجه نرم میکنند.
رامیار با بیان این که آلزایمر در هر دو جنس شیوع یکسانی دارد، گفت: استفاده از میوهها و سبزیجات تازه، گوشت سفید نظیر مرغ و ماهی، پرهیز از مصرف چربیهای اشباع ، ورزش و کنترل بیماریهای زمینهای در کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر تاثیر بسزایی دارد.