بیش از چهار دهه است که علاقه مندان به فوتبال در انتخاب بین پله و مارادونا به عنوان بهترین بازیکن تمام ادوار تاریخ بحث و تبادل نظر دارند. البته برخی دیگر از هواداران فوتبال شاید بگویند هیچکدام. مسی و رونالدو از این دو بهتر هستند. اما مسی و رونالدو هیچکدام هنوز فاتح جام جهانی نشدهاند. پس رقابت برای انتخاب بهترین بازیکن تاریخ را همچنان با پله و مارادونا باید ادامه داد.
هر دو، قهرمان جهان از دو کشور رقیب
ادسون آرانتوس دوناسیمونتو ملقب به پله، در مقام بازیکن فوتبال، سه جام جهانی فتح کرد. شاهکار او جام جهانی ۱۹۵۸ بود. پله در ۱۷ سالگی توانست جام را بالای سر ببرد. با ۶ گل آقای گل شد و دو گل هم در فینال این بازیها به ثمر رساند. پله در جام جهانی ۱۹۶۲ در بازی دوم مصدوم شد و نتوانست جام را بهپایان ببرد هر چند که برزیل این جام را نیز از آن خود کرد. دوازده سال پس از اولین حضور در جام جهانی، پله موفق شد با کسب لقب بهترین بازیکن، جام جهانی مکزیک ۱۹۷۰ را نیز از آن خود کند. برزیل در یک فینال دیدنی ایتالیا را مغلوب کرد.
مارادونا اما هرچند از سال ۱۹۷۷ پیراهن تیم ملی را بر تن کرده بود اما تنها فرصت بازی کامل در جام جهانی ۱۹۸۶ به او رسید. در ۱۹۷۸، آرژانتین فاتح جام در خانه شد اما سرمربی تیم ملی او را دعوت نکرد. در جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا، در یک بازی مهم با برزیل از بازی اخراج شد و آرژانتین شکست ۳-۱ را پذیرفت و از دور رقابتها کنار رفت. اما در جام جهانی ۱۹۸۶، دیگو آرماندو مارادونا به تنهایی توانست تیم متوسط آرژانتین را در مکزیک قهرمان جهان کند.
چه دو گلی که به انگلستان در یک چهارم پایانی زد و پاس گلی که باعث برد ۳-۲ راه راه پوشان مقابل آلمان غربی در فینال شد. بسیاری از تحلیلگران فوتبال معتقدند اگر آرژانتین در ۱۹۸۶ مارادونا را نداشت امکان نداشت بتواند قهرمان جام جهانی بشود. دیگو در دو جام جهانی دیگر یعنی ایتالیای ۱۹۹۰ و آمریکای ۱۹۹۴ نیز حضور داشت. در ۱۹۹۰ موفق شد با ستارهای چون کانی گیا، راه راه پوشان را به فینال برساند. اما آلمان لوتار ماتئوس در آن بازی انتقام چهار سال قبل را گرفت و جام را در ایتالیا بالای سربرد. دیگو در جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا نیز حاضر شد که البته بعد از حضور در بازی اول مرحله مقدماتی، مقامات فیفا بدلیل استفاده او از مواد نیروزا او را محروم کردند.
بهترین شماره ده های تاریخ فوتبال
هر دو مرد پیراهن افسانهای شماره ۱۰ را برتن می کردند. پله از ۱۹۵۶ تا ۱۹۷۷ و مارادونا از ۱۹۷۶ تا ۱۹۹۷ پیراهن تیم ملی آرژانتین را.
بیشترین گل زده در رده ملی
بی تردید تعداد گلهای پله بیشتر از دیگو است. اما باید یادآور شد که پله هیچگاه قدرت بازی سازی معجزهآسای مارادونا را نداشت همچنان که باید گفت، پله شم بالاتری به عنوان یک مهاجم نوک، یک شماره ۹ داشت. پله در دوران ورزشیاش در ۱۳۶۳ بازی، ۱۲۸۱ گل باشگاهی و ملی به ثمر رساند. پله با اختلاف همچنان رکورد بهترین گلزن زردپوشان برزیل را یدک می کشد.
مارادونا بی تردید بهدلیل حواشی و زندگی ورزشی پر فراز و نشیبش کمتر بازی کرد و توانست، ۳۴۵ گل در ۶۹۲ مسابقه به ثمربرساند. با این حال رکورد گلهای ملی مارادونا، ۷۷ گل، همچنان در آرژانتین در صدر قرار دارد.
آرامش و حرفهای گری در برابر شور جوانی، طغیان و یاغی گری
تنها اختلاف بزرگ دو ستاره را شاید بتوان در رفتار آنها در داخل و بیرون مستطیل سبز یافت. پله قهرمانی بود که در دوران ورزشی حاشیهای نداشت و کاملا حرفهای به ورزش خود ادامه داد اما مارادونا یکی از پرحاشیهترین فوتبالیستهای قرن بیستم بود. از اخراج و کارتهای قرمز در بازیهای مهم تا مصرف کوکائین و اخراج از رقابتهای جام جهانی به همین دلیل.
سرانجام شاید نتوان هیچکدام از آنها را برتر از دیگری دانست. در نظرسنجیهای فیفا در ۴ دهه اخیر همواره یکی در جای اول و دیگری در جای دوم قرارگرفته است و بارها جایشان را با هم عوض کردهاند. شاید همانطور که پله گفت باید منتظر دیدار و رقابت فوتبالی آنها در آسمان نشست.