در زندان زنان عراق چه می گذرد؟
گزارشی از خبرنگار شبکه CBS News
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: طی سال‌های پس از سقوط حکومت صدام بسیاری از گروه‌های مدافع حقوق بشر در داخل و خارج عراق گزارش‌هایی ناخوشایند از ادامه برخی رفتارهای غیرانسانی مرسوم در رژیم بعث را در زندان‌های این کشور منتشر ساخته‌اند. الیزابت پالمر خبرنگار شبکه تلویزیونی CBS News که به همراه طارق الهاشمی معاون رئیس جمهور عراق از زندان خادمیه ،تنها زندان مخصوص زنان در عراق، بازدید کرده مشاهدات خود از این مکان را چنین توصیف کرده‌است:
«تصور کنید زنی تنها به خاطر جرمی که شوهرش مظنون به انجام آن است به زندان افتاده باشد، همچنین تصور کنید که بچه‌های خردسال این زن نیز به همرداه وی در زندان باشند و بدتر آنکه هیچ راه مشخصی برای خروج از زندان در برابر این زن وجود نداشته باشد.
ساکنان زندان خادمیه بغداد که همگی زن هستند مدت‌هاست که در انتظار زمان تشکیل دادگاه به سر می‌برند. صدای فریادهای آنها از پشت میله‌ها چنین‌است:
«شوهران ما متهم هستند و به جای آنها ما دستگیر شده‌ایم... به ما تجاوز شده‌است...
ما حامله هستیم.. ما مجبور به سقط نوزادانمان شده‌ایم...».
نزدیک به دویست زن هم‌اینک در زندان خادمیه بغداد «زندگی» می‌کنند، برخی از آنها به همراه کودکانشان به زندان آمده‌اند و البته کودکانی هم هستند که در پشت میله‌های همین زندان چشم به جهان باز کرده‌اند.
بسیاری از زنان بدون هیچ مدرک مشخصی به اتهام مشارکت در اقدامات تروریستی بازداشت شده‌اند، هیچ امیدی برای اعطای مشاوره حقوقی به آنان و یا حتی تعیین زمان تشکیل دادگاه وجود ندارد.
یکی از این زنان می‌گوید: «آنها به دنبال شوهر من بودند و وقتی او را پیدا نکردند من را بدون هیچ اتهام دلیل مشخصی بازداشت کردند». یک زن دیگر با چشمانی اشک‌بار می‌گوید که دو سال پیش در منطقه سبز بغداد توسط نیروهای آمریکایی بازداشت شد و در این مدت هیچ تماسی با خانواده‌اش نداشته‌است.
طارق الهاشمی که سیاستمداری ملایم به نظر می‌رسد سعی دارد تا آنان را تسکین دهد: «ما یک کمیته ویژه را مامور رسیدگی به وضعیت شما کرده‌ایم... همه چیز به زودی مشخص می‌شود».
اما یکی از زندانیان در حالی که روی تختش دراز کشیده به معاون رئیس جمهور اینگونه پاسخ می‌دهد: «کسی به حرف‌های شما اعتماد ندارد... من یک سال‌ونیم گذشته را صرف فهمیدن این موضوع کرده‌ام که چرا اینجا هستم».
این زنان اما حرف های دیگری هم دارند که الهاشمی انتظار شنیدن‌شان را نداشته‌است: «من را پس از دستگیری مورد تجاوز قرار دادند، به من اتهام فعالیت تروریستی زده و به 20سال زندان محکوم شده‌ام».
در کشوری که شرافت ناموسی مهمترین اصل به شمار می‌رود به زبان آوردن چنین حرف هایی «تابو» محسوب می‌شود. طارق الهاشمی سرخ شده و آشکارا به خود می‌پیچد.
بازدید از الخادمیه به پایان رسیده‌است. الهاشمی می گوید: «آنها ضربه بدی به شخصیت من زدند.. این خجالت‌آور است که من معاون رئیس‌جمهور کشوری باشم که با زنانش اینگونه رفتار می‌شود».
آفتاب: طی سال‌های پس از سقوط حکومت صدام بسیاری از گروه‌های مدافع حقوق بشر در داخل و خارج عراق گزارش‌هایی ناخوشایند از ادامه برخی رفتارهای غیرانسانی مرسوم در رژیم بعث را در زندان‌های این کشور منتشر ساخته‌اند. الیزابت پالمر خبرنگار شبکه تلویزیونی CBS News که به همراه طارق الهاشمی معاون رئیس جمهور عراق از زندان خادمیه ،تنها زندان مخصوص زنان در عراق، بازدید کرده مشاهدات خود از این مکان را چنین توصیف کرده‌است: «تصور کنید زنی تنها به خاطر جرمی که شوهرش مظنون به انجام آن است به زندان افتاده باشد، همچنین تصور کنید که بچه‌های خردسال این زن نیز به همرداه وی در زندان باشند و بدتر آنکه هیچ راه مشخصی برای خروج از زندان در برابر این زن وجود نداشته باشد.
ساکنان زندان خادمیه بغداد که همگی زن هستند مدت‌هاست که در انتظار زمان تشکیل دادگاه به سر می‌برند. صدای فریادهای آنها از پشت میله‌ها چنین‌است:
«شوهران ما متهم هستند و به جای آنها ما دستگیر شده‌ایم... به ما تجاوز شده‌است...
ما حامله هستیم.. ما مجبور به سقط نوزادانمان شده‌ایم...».
نزدیک به دویست زن هم‌اینک در زندان خادمیه بغداد «زندگی» می‌کنند، برخی از آنها به همراه کودکانشان به زندان آمده‌اند و البته کودکانی هم هستند که در پشت میله‌های همین زندان چشم به جهان باز کرده‌اند.
بسیاری از زنان بدون هیچ مدرک مشخصی به اتهام مشارکت در اقدامات تروریستی بازداشت شده‌اند، هیچ امیدی برای اعطای مشاوره حقوقی به آنان و یا حتی تعیین زمان تشکیل دادگاه وجود ندارد.
یکی از این زنان می‌گوید: «آنها به دنبال شوهر من بودند و وقتی او را پیدا نکردند من را بدون هیچ اتهام دلیل مشخصی بازداشت کردند». یک زن دیگر با چشمانی اشک‌بار می‌گوید که دو سال پیش در منطقه سبز بغداد توسط نیروهای آمریکایی بازداشت شد و در این مدت هیچ تماسی با خانواده‌اش نداشته‌است.
طارق الهاشمی که سیاستمداری ملایم به نظر می‌رسد سعی دارد تا آنان را تسکین دهد: «ما یک کمیته ویژه را مامور رسیدگی به وضعیت شما کرده‌ایم... همه چیز به زودی مشخص می‌شود».
اما یکی از زندانیان در حالی که روی تختش دراز کشیده به معاون رئیس جمهور اینگونه پاسخ می‌دهد: «کسی به حرف‌های شما اعتماد ندارد... من یک سال‌ونیم گذشته را صرف فهمیدن این موضوع کرده‌ام که چرا اینجا هستم».
این زنان اما حرف های دیگری هم دارند که الهاشمی انتظار شنیدن‌شان را نداشته‌است: «من را پس از دستگیری مورد تجاوز قرار دادند، به من اتهام فعالیت تروریستی زده و به 20سال زندان محکوم شده‌ام».
در کشوری که شرافت ناموسی مهمترین اصل به شمار می‌رود به زبان آوردن چنین حرف هایی «تابو» محسوب می‌شود. طارق الهاشمی سرخ شده و آشکارا به خود می‌پیچد.
بازدید از الخادمیه به پایان رسیده‌است. الهاشمی می گوید: «آنها ضربه بدی به شخصیت من زدند.. این خجالت‌آور است که من معاون رئیس‌جمهور کشوری باشم که با زنانش اینگونه رفتار می‌شود».
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید