دوستان و دشمنان ملت‌های منطقه چه کسانی هستند؟
احمد ابوالغیط دبیرکل اتحادیه عرب در اظهاراتی مدعی شده که ایران و ترکیه به دنبال سیطره بر کشورهای عربی هستند. این مقام عربی با بیان اینکه جهان عرب شرایط سختی با همسایگان خود در منطقه دارد، مدعی شد: ایران و ترکیه طمع ورزی احیای امپراتوری‌های گذشته خود در منطقه عربی را دارند و هر دوی آنها در کشورهای عربی نفوذ کرده و به دنبال سیطره هستند.
ابوالغیط همچنین مدعی شد که با توجه به سیاست‌های هر دو کشور ایران و ترکیه، این اقدامات آنها در مرحله آتی نیز ادامه‌دار خواهد بود.
ادعاهای دبیر کل اتحادیه عرب در حالی مطرح می شود که جمهوری اسلامی بارها خواستار صلح و ثبات در منطقه شده و از همسایگان عرب خود دعوت کرده که وارد مذاکره شوند تا روابط را بهبود بخشند.
هرچند این مقام عربی به دنبال اتهام‌زنی به ایران و ترکیه در قبال تحولات کشورهای عربی است. با این حال اتهام‌زنی ساده‌ترین راهکار برای مواجهه با شرایطی است که این کشورها با آن مواجه هستند و بعید است این اتهام زنی‌ها افکار عمومی را از نقش‌آفرینی سیاستمداران حاکم بر برخی از کشورهای عربی منحرف کند.
واقعیت این است که کشورهای عربی سال‌هاست جولانگاه قدرت‌های فرامنطقه‌ای شده است. عدم شناخت درست رهبران عرب از دوست و دشمن واقعی باعث شده این کشورها هزینه‌های زیادی را به ملت‌های منطقه وارد کنند. فقدان مشروعیت حکومت‌ها در این کشورها در کنار درآمدهای سرشار نفتی این کشورها را عملا به سمتی سوق داده که امنیت را نه از ملت‌های خود بلکه با اتکا به دلارهای نفتی از بیرون از منطقه تامین کنند. این شرایط این کشورها را به سمتی سوق داده که بازیگران فرامنطقه‌ای عملا تبدیل به فعال مایشاء در این کشورها شده و بعضا حتی نقل و انتقال قدرت هم با نظر این کشورها صورت می گیرد.
طبق جدیدترین برآوردهای «موسسه پژوهش‌های صلح بین‌المللی استکهلم» هزینه‌های نظامی عربستان سعودی در سال ۲۰۱۸ نزدیک به ۶۷.۶ میلیارد دلار بوده است. این کشور، از لحاظ هزینه‌های نظامی سومین کشور در دنیا است. در منطقه غرب آسیا عربستان سعودی با اختلاف در صدر جدول قرار دارد.
عربستان سعودی طی ۲۵ سال گذشته به طور عمده هزینه‌های نظامی‌اش را افزایش داده است. این بودجه یکبار بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۸ افزایش ۵۷ درصدی را تجربه کرده و بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ و همچنین بین ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ به ترتیب رشد ۷۶ درصدی و ۶۳ درصدی را تجربه کرده است.
جدای از حجم خرید و فروش تسلیحات در خاورمیانه، مساله دیگری که باید مورد توجه قرار بگیرد موارد سلاح‌های متعارف فروخته شده در منطقه است. بیشتر سلاح‌های آمریکایی در منطقه در سرکوب‌های شدید و نقض حقوق بشر از جمله در مصر، در اشغال سرزمین‌های فلسطین و در حملات مهلک اسرائیلی، و در سال های اخیر در بزرگ ترین فاجعه بشری یعنی حمله ائتلاف تحت رهبری عربستان به یمن استفاده شده‌اند.
اشغال سرزمین‌های فلسطین در چند دهه اخیر عنصر اصلی و اساسی در تعیین سیاست‌های کشورهای عربی بوده است. کشورهایی که از ظرفیت‌های سیاسی و نظامی برخوردار بودند به انحاء مختلف در معرض تخریب و نابود قرار گرفتند و تاسف بار اینکه هزینه این ویرانگری از منابع کشورهای اسلامی و دلارهای نفتی منطقه تامین شد. شرایط کشورهای عربی بویژه در سال‌های اخیر به طوری بوده که این کشورها عملا با خیانت به آرمان فلسطین و در حالی که هیچ دورنمای مثبتی برای رفع اشغالگری و تامین حقوق مردم در این مناطق دیده نمی‌شود، اقدام به آشکار سازی روابط عادی خود با رژیم صهیونیستی کرده‌اند و عملا زیرساخت‌های کشورهای اسلامی را در اختیار این رژیم قرار داده‌اند.
در یک نگاه منصفانه جمهوری اسلامی در چهار دهه اخیر بیشترین هزینه را برای مقابله با اشغالگری رژیم صهیونیستی، مبارزه با تروریسم تکفیری و تامین امنیت شهروندان کشورهای عربی متحمل شده است. اگر تلاش‌های ایران بویژه تلاش‌های فرمانده فقید سپاه قدس سردار سلیمانی نبود شاید امروز نقشه منطقه تغییر کرده بود و اساسا مرزهای این کشورها دچار فروپاشی شده بود. البته ایران به درخواست رهبران کشورهایی که درگیر بلیه تروریسم تکفیری شده بودند، وارد این مبارزه شد. در عین حال ایران بر اساس اصل پیوستگی امنیت برای جلوگیری از وروداسیبهای بیشتر به کشورهای منطقه هزینه مبارزه با تروریسم تکفیری و مداخلات بیگانگان را پرداخته است. در چنین شرایطی اتهام زنی به ایران از سوی دبیر کل اتحادیه عرب نشان دهنده این است که برخی از سیاستمداران حاکم بر کشورهای عربی کماکان از شناخت دوست و دشمن خود ناتوان هستند.
تلاش برای بزرگنمایی نقش ایران در منطقه و مطرح کردن ایران به عنوان یک تهدید در راستای سیاست ایران هراسی است و یک فرافکنی برای سرپوش گذاشتن بر ناکامی‌های آمریکا در منطقه، فروش چند میلیاردی سلاح از سوی آمریکا و اروپا به کشورهای عربی خلیج فارس و همینطور کمک‌های بی‌دریغ نظامی به تل‌آویو و چشم‌پوشی نسبت به تسلیحات اتمی اسرائیل است.
ایران محور ثبات امنیتی در منطقه و امن‌ترین کشور جنوب غرب آسیا محسوب می‌شود. پشت هر ناامنی در منطقه ردپای شرکت‌های فروش اسلحه آمریکایی دیده می‌شود، که با فروش تسلیحات بی‌حد و حصر محصولات خود تولید ناامنی می‌کنند.
روش ها و انگیزه‌های ایالات متحده در فروش سلاح به خاورمیانه نشان دهنده یک سیاست منطقه‌ای درست نیستند. در حالی که دولت آمریکا چندین دهه است که ایران به حمایت از تروریسم متهم می‌کند و از نقش مخرب ایران در منطقه می‌گوید. اکنون کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و اتحادیه عرب این اتهامات را علیه ایران تکرار می کنند. عمده فروشندگان سلاح در جهان کسانی هستند که درباره خرید و فروش سلاح ایران ابراز نگرانی شدید می‌کنند، در حالی که ایران چه به لحاظ مخارج نظامی و چه خرید و فروش سلاح اصلاً به گرد پای آنها نمی‌رسد. خلیج فارس و خاورمیانهخانه ایران محسوب می‌شود و هیچ عقل سلیمی به دنبال ایجاد تنش و ناامنی در خانه خود نمی‌رود.
