شهرآورد نود و چهارم هم برگزار شد و در بایگانی تاریخ جای گرفت. دیداری هیجانانگیز و پرافت و خیز که چهار گل داشت و در نهایت تیمی به عنوان برنده از زمین خارج نشد. با این وجود مانند خیلی از شهرآوردهای دیگر بابت گل دقایق پایانی که در آن زده شد؛ یک تیم با حالتی خوشحال زمین بازی را ترک کرد. اما در دل همین جدال بدون برنده، بازندهها و برندههایی هم نمایان شدند. در این گزارش به این ۲ دسته خواهیم پرداخت:
برندههای شهرآورد:
ارسلان مطهری: زننده اولین بازی در ثانیه ۶۷ یکی از برندهها بود. ارسلان در سه شهرآوردی که بازی کرده سه گل زده و یک پنالتی سرنوشتساز. حالا زننده دومین گل سریع این بازی تاریخی هم هست. او با اعتماد به نفس فراوان و تعصب زیاد در زمین حاضر شد و بعد از پایان مسابقه محبوبتر از قبل به خانه برگشت.
مهدی عبدی: فشار بسیار زیادی را تحمل میکرد اما یک بار دیگر در یک بازی مهم موفق شد توانایی بالا و پتانسیل فراوانش را به رخ بکشد. عبدی برای دومین بار در شهرآورد گلزنی کرد و این گل به زیبایی هر چه تمامتر به بار نشست. او روی گل دوم هم موثر بود و میتوانست یک پاس گل هم بدهد اما نوراللهی قدر پاسش را ندانست.
مهدی قایدی: کم کم به ستاره استقلال در شهرآوردها تبدیل میشود. برای دومین بار گل زد و برای سومین بازی متوالی روی گلهای استقلال در این دیدار حساس تاثیر مستقیم داشت. او این بار در لحظات اخر موفق شد در نقش فرشته نجات ظاهر شود و با عبور از چند بازیکن پرسپولیس، گلی به یادماندنی به ثمر برساند.
احسان پهلوان: با استناد به دادههای متریکا بهترین بازیکن شهرآورد ۹۴ بود. بازیکنی کم حاشیه و کم حرف که ۲ پاس گل داد و به خوبی در ۴۵ دقیقه دوم رول اصلی بازگشت پرسپولیس را بازی کرد. پهلوان توپ از دست نمیدهد و در تمام حملات، ابتکار عمل را به دست میگیرد و به نوعی حکم بشار رسن در سمت چپ خط میانی را بازی میکند.
رضا کرمانشاهی: با وجود همه حرف و حدیثهای قبل، حین و بعد از بازی قضاوت خوب و آبرومندی را از رضا کرمانشاهی دیدیم. در ۲ صحنه بحث برانگیز این دیدار هم بیشتر کارشناسان همان نظری را دادند که او در زمین اتخاذ کرده بود. کرمانشاهی در اولین تجربه شهرآوردی خود به همراه کوبلش سربلند بیرون آمدند.
سید جلال حسینی: با وجود سن و سال بالایش یک بار دیگر توانایی خود را نشان داد. او بیشتر از هر بازیکن دیگری در نبردهای تن به تن برنده بود تا نفر اول شهرآورد از این حیث باشد. سید جلال حسینی هیچ اشتباهی را مرتکب نشد و گل های خورده پرسپولیس هم ارتباطی به او نداشت. شماره چهار سرخپوشان تهرانی حتی تا آستانه دفع توپ مهدی قایدی هم رفت اما نتوانست بازی خوبش را تکمیل کند.
بازندههای شهرآورد:
محمود فکری: کم کم میزان انتقادات از او کاسته شده بود اما دوباره پس از شهرآورد این انتقادات اوج گرفت. تیم فکری در بیشتر دقایق بازی ابتکار عمل را به حریف داده بود و تعویض بین نیمهای که انجام داد و تغییری که در نفرات به وجود آمد، همه چیز را به سود پرسپولیس کرد. نباید پاس گل فرشید اسماعیلیِ تعویضی را نادیده بگیریم اما فکری شاید با استفاده از نبوغ بازیکنانش در انجام حرکات فردی و همچنین بیدقتی بازیکنان حریف بود که به یک امتیاز از اولین شهرآوردی که در آن سرمربی بود، دست پیدا کرد.
محمد نادری: یاغی شهرآورد نود و چهارم کمفروغتر از حد انتظار بود. او به یک باره بعد از مدت ها مصدومیت به ترکیب اصلی آمد تا در برابر تیم سابقش با استفاده از انگیزههای فراوانش بدرخشد اما در عمل کاری نکرد جز یک اشتباه مهم روی گل اول حریف و سپس تعویض شدنش. شاید بازی دادن به نادریِ ناآماده از ابتدا تصمیم اشتباهی بود.
احمد نوراللهی: بازنده بزرگ این مسابقه بود. احمد نوراللهی روز به روز بیشتر در مظان اتهام پرسپولیسیها قرار میگیرد. شماره هشت محجوب و متعصبی که با درخشش در لباس همین تیم به لباس تیم ملی رسید اما مدتی است که از دوران اوج خود فاصله گرفته است. استیون جرارد پرسپولیسیها در فینال لیگ قهرمانان یک پنالتی داد و حالا ۲ موقعیت مسلم گلزنی را در شهرآورد از دست داد تا تیمش به جای رسیدن به برد چهار بر یک، به تساوی ۲ بر ۲ قناعت کند.
کمال کامیابینیا: مدتی است که جایگاه ثابت خود در ترکیب پرسپولیس را در خطر میبیند و در این بازی حساس اشتباهی نابخشودنی را در همان دقیقه اول مرتکب شد تا استقلال به گل برسد. کمال در نیمه دوم فرصت جبران داشت اما در موقعیت بسیار خوب ترجیح داد پاس بدهد و پاسش به بازیکن هم دسته نرسید. او هم یکی از بازندههای این مسابقه بود.
عارف غلامی: اشتباهات فراوانی را در کنار مرادمند داشت تا یکی از کابوسوارترین شبهای فوتبالیاش را پشت سر بگذارد. غلامی چندین بار توسط عبدی و دیگر بازیکنان پرسپولیس جا گذاشته شد و روی هر ۲ گل مقصر بود. غلامی احتمالا یکی از کسانی است که در بازی بعدی به روی نیمکت تبعید خواهد داشت.
سکوهای ورزشگاه آزادی: چقدر جای هواداران در این بازی خالی بود. جدالی که چهار گل داشت و تنها هواداران روی سکوها را کم داشت. البته این سوال مطرح میشود که اگر تماشاگران در ورزشگاه حضور داشتند بازهم چنین بازی جذاب و بیپروایی را مشاهده می کردیم یا خیر اما هر چه که هست باید دعا کنیم شهرآورد ۹۵، سکوهای خالی نداشته باشد.