آفتابنیوز : آفتاب: روزنامه اعتماد در شماره روز دوشنبه، 24 دی ماه خود در یادداشتی با عنوان «غیبت معنادار یاران هاشمی» به بررسی و تحلیل دلایل عدم حضور اعضای شاخص حزب اعتدال و توسعه در انتخابات مجلس ششم پرداخته است. ایرج جمشیدی نویسنده این یادداشت که به عنوان یکی از دو تیتیر اصلی روزنامه اعتماد برگزیده شده، به این نکته اشاره کرده است که با غیبت معنادار سران شاخص اعتدال گرایی اکنون هاله یی از ابهام بر گرد این جریان به وجود آمده و معلوم نیست سیاست آتی اعتدال گرایان بر چه محوری تنظیم خواهد شد.
اعتماد-ایرج جمشیدی: اعضای شاخص حزب اعتدال و توسعه در آخرین لحظات از حضور در مراکز ثبت نام خودداری کردند و به این ترتیب لقب غایبان بزرگ انتخابات مجلس هشتم را به خود اختصاص دادند. اگرچه هنوز معلوم نیست چرا اعضای شاخص این جریان به ناگهان از حضور در انتخابات خودداری کردند، اما قرار است امروز محمدباقر نوبخت دبیرکل این حزب طی کنفرانس مطبوعاتی به سوالات خبرنگاران پاسخ بدهد.
کسانی چون حسن روحانی، محمدباقر نوبخت، فاطمه هاشمی، محمود واعظی، حسین محلوجی و... قرار بود از طرف حزب اعتدال و توسعه کاندیدای انتخابات شوند و جریان اعتدال گرایان را به عنوان ضلع سوم انتخابات راه اندازی کنند. حزب اعتدال و توسعه به عنوان محور جریان موسوم به اعتدال گرایی از چندی پیش به فعالیت حزبی و سیاسی خود افزوده بود. این حزب اعلام کرد با حمایت از کاندیداهای میانه رو متعلق به جناح های سیاسی مختلف و با محوریت جریان اعتدال گرایی وارد رقابت های انتخاباتی خواهد شد.
انتظار این بود کسانی چون حسن روحانی، نوبخت، فاطمه هاشمی و محمود واعظی به عنوان کاندیداهای اختصاصی این حزب وارد عرصه مبارزات انتخاباتی شوند. ظاهراً تا آخرین ساعات روز جمعه هم چنین انگیزه یی در میان بوده اما به ناگهان اعضای حزب به صورت دسته جمعی تصمیم به خودداری از حضور در انتخابات گرفته اند.
البته ظاهراً این اتفاق در برخی از استان های کشور رخ نداده و برخی اعضای حزب اعتدال و توسعه کاندیدا شده اند. چنانچه حمید رضایی قلعه سخنگوی ستاد انتخاباتی حزب اعتدال و توسعه در گفت وگو با آفتاب اسامی برخی کاندیداهای این حزب در شهرستان ها را اعلام کرد. وی گفت؛ به عنوان مثال خانم دکتر زهرا پیشگاهی فرد از حوزه انتخابیه اصفهان، آقای دکتر محمدعلی محمدی از حوزه انتخابیه رشت، آقای مهندس علی اکبر آقایی از حوزه انتخابیه سلماس و آقای محمدعلی شعبانی از حوزه انتخابیه کرمانشاه ثبت نام کرده اند که قطعاً به صورت جدی در عرصه انتخابات هشتمین دوره مجلس شورای اسلامی حضور خواهند داشت.
به این ترتیب می توان گفت اگر حزب اعتدال و توسعه در کنار حزب کارگزاران سازندگی به عنوان دو بازوی هاشمی رفسنجانی در عرصه سیاسی نظام جمهوری اسلامی فعالیت می کردند. حتی برخی محافل راستگرا این تحلیل را ارائه داده بودند که هاشمی برای کاهش فشارها و انتقادات تصمیم گرفته است توجه بیشتری به حزب اعتدال و توسعه نشان بدهد تا حزب کارگزاران. اما با اتفاقی که افتاده است وضعیت مبهمی پیش روی یکی از جریان های حامی هاشمی رفسنجانی به وجود آمده است. چرا که بسیاری منتظر آن بودند تا حسن روحانی به عنوان یکی از نزدیک ترین شخصیت ها به هاشمی رفسنجانی کاندیدای مجلس هشتم شود و در صورت امکان ریاست این مجلس را برعهده بگیرد.
ظاهراً اعتدال گرایان در نظر داشتند با جلب حمایت چهره های شاخص و میانه رو سایر جناح های سیاسی کشور از تداوم برخی سیاست های تندروانه دولت احمدی نژاد جلوگیری کنند. این جریان سیاسی از ظهور و بروز چنین انگیزه یی ابایی نداشت و در برخی موارد بیان چنین مواضعی به مناقشات سختی میان دو جناح حامی هاشمی رفسنجانی و محمود احمدی نژاد تبدیل شد.در این دعوا هاشمی رفسنجانی و یاران سیاسی اش به عنوان طرفداران سیاست های اعتدالی و دوری از روش های افراطی و تندروانه مشهور شدند.
در شناسنامه این جریان سیاسی مخالفت با حذف گسترده کارشناسان و مدیران باتجربه و اعتراض به تصمیمات خلق الساعه سیاسی - اقتصادی هم ثبت شد. مشخصات یاد شده منجر به آن شد تا جریان اعتدال گرایی در کنار جریان اصلاح طلبی به عنوان دو طیف اصلی مخالفان دولت احمدی نژاد شناخته شوند.
حزب کارگزاران سازندگی که یک پا در جریان اصلاح طلبی و یک پا در جریان اعتدال گرایی مورد حمایت هاشمی داشت، به عنوان رابط و وصل کننده این دو جریان شناخته می شد. حزب اعتدال و توسعه هم به عنوان محوریت جریان اعتدال گرایی تمایل نسبی خود را به ائتلاف نانوشته با اصلاح طلبان نشان می داد. از این رو گمان می رفت این دو جریان می توانند در نهایت اکثریت نسبی یا اقلیت قوی و تاثیرگذار مجلس هشتم را به خود اختصاص دهند.
حتی برخی جریان های اصلاح طلب انتظار داشتند شخصیت های شاخص و محوری جریان اعتدال گرایی از نفوذ قابل توجه خود در ساختار نظام جمهوری اسلامی استفاده کنند و مانع از ردصلاحیت های احتمالی گسترده شوند. اما ظاهراً با غیبت معنادار سران شاخص اعتدال گرایی اکنون هاله یی از ابهام بر گرد این جریان به وجود آمده و معلوم نیست سیاست آتی اعتدال گرایان بر چه محوری تنظیم خواهد شد.