در بهار ورود به چمنزارها و علفزارها یا آنچه که «مرتع» خوانده میشود، باید با احتیاط صورت گیرد.
در این فصل، خاک نمدار است و نباید لگدکوب شود تا بذرهای گیاهان بتوانند رویش خود را آغاز کنند؛ گیاهانی تازه سر از خاک درآورده و نیاز به فرصت دارند که ببالند و به گل و بذر بنشینند تا نسلشان ادامه یابد؛ حیوانهای علفخوار بسیاری زادآوری کرده و نیاز به خوراک دارند؛ حیات وحش گوشتخوار هم به علفخواران وابسته هستند و حتی گاه برای مقابله با بیماریها به صورت غریزی پارهای گیاهان را میخورند.
در بهار، خطرهای محیطی مانند سیل و تغییر ناگهانی هوا و رعدوبرق و امکان ریزش بهمن یا شکستن دهلیزهایی برفی هم بیشتر است، و، چون گیاهان قابل استفاده بهعلت برداشتهایی بیرویه فقط در نقاط دورتر و سختگذر به چشم میخورند، حضور در کوهستان و جستوجو برای سبزی کوهی میتواند برای انسان مشکلساز و خطرآفرین باشد.
هر گیاه کوچک خودرو در کوه و دشت، همچون یک درخت ارزش دارد و در جایگاه خود، به تداوم چرخهی زیست کمک میکند. چیدن این گیاهان موجب وارد شدن آسیب جدی به تنوع زیستی، و سبب فرسایش خاک و کم شدن قدرت جذب و نگهداری آب میشود.
شهرداریها و ضابطان قانونی باید فروش سبزیهای صحرایی را ممنوع و با متخلفان قاطعانه برخورد کنند.
دروغ بی شاخ و دم اینها می دانند که وسایل خوردنی انقدر گران شده است که ملت به بیابان رفته و گیاهانی که خوردنی هستند می چینند می خواهند از این طریق باعث شوند که فقرا که نمی توانتد چیزی بخرند از این کار منع شود تا زودتر بمیرند تا اعتراض کم شود
من از شاه عبدالعظیم تره کوهی یا والک خریدم یه هفته پیش هنوز گیاهای دیگه رشد نکرده بودند دور میدون شهرری داشتند میفروختند غاز یاقی شنگ کنگر