احمدی‌نژاد: ایران و آمریکا می‌توانند تقابل ۴۰ ساله را به تعامل و همکاری مبدل کنند

احمدی‌نژاد رقابت برخی از دولت‌های غربی با ملت ایران را به زیان آن‌ها دانست و گفت: یک ملت بزرگ، متمدن، فرهنگ ساز و سربلند تاریخی مانند ملت ایران می‌تواند در جهت صلح، عدالت و پیشرفت، در جهان بسیار نقش آفرین باشد. اروپا و آمریکا در ۴۲ سال گذشته فشار‌های سنگینی به ملت ایران وارد کردند، اما راه به جایی نبردند و از اقدامات خود هیچ طرفی نبستند.

متن کامل گفتگوی شبکه انگلیسی زبان تلویزیون دولتی ترکیه موسوم به "تی آر تی" انگلیسی با احمدی‌نژاد به شرح زیر است:

ابتدا به خاطر وقتی که به ما دادید تشکر می‌کنیم. شما برای مدتی از سیاست و مدیریت دور بودید. طبق یک نظر سنجی جدید، شما کاندیدای ارجح، برای انتخابات ریاست جمهوری در ماه ژوئن هستید. راجع به چگونگی محبوبیت خود، توضیح بفرمایید.

بسم الله الرحمن الرحیم. اللهم عجل لولیک الفرج والعافیة و النصر واجعلنا من خیر انصاره و اعوانه والمستشهدین بین یده.

من به شما و همکارانتان و همه عزیزانی که این برنامه را خواهند دید سلام عرض می‌کنم. اینکه فرمودید من از فضای سیاسی دور بودم، درست نیست. مگر می‌شود انسان از محیط سیاسی ـ اجتماعی دور باشد؟ ضمن اینکه من همیشه در کنار مردم بوده ام و ان شاءالله، به لطف خدا باز هم خواهم بود. اما اینکه مردم به بنده لطف دارند، از بزرگواری مردم است، اما من هم در دلم همه مردم و همه انسان‌ها را دوست دارم و عشق تک تک انسان‌ها دلم را پر کرده است و امیدوارم تا پایان زندگی در این دنیا، این عشق که یک هدیه الهی است، همچنان در دلم موج بزند.

 آیا شما در حال آماده شدن برای بازگشت به سیاست هستید؟

عرض کردم که من هیچوقت از سیاست دور نبوده‌ام که بخواهم برگردم. مگر می‌شود که انسان نسبت به سرنوشت اجتماعی بی تفاوت باشد؟ برخی تصورشان این است که فقط مناصب سیاسی هست که حاملین آن باید نسبت به سرنوشت جامعه، احساس مسئولیت کنند. مسئولیت اجتماعی یک امر عام است. تک تک ما در جامعه زندگی می‌کنیم و سرنوشت ما به جامعه گره خورده است و بخاطر انسانیت‌مان باید در کلیه مسائل اجتماعی، هم نظارت کنیم و هم مشارکت.

شورای نگهبان در سال ۹۶، صلاحیت شما را برای شرکت در رقابت انتخابات سال ۱۳۹۶ رد کرد و شما نتوانستید در این انتخابات شرکت کنید، آیا فکر می‌کنید شورای نگهبان صلاحیت شما را در انتخابات سال آینده ایران تایید خواهد کرد؟

من هنوز راجع به انتخابات نظری نداده‌ام و موضعی نگرفته‌ام، اما نقطه نظراتی دارم که در صورت ضرورت، در موعد انتخابات آن را با مردم در میان خواهم گذاشت.

شما با بایدن مراوده داشته و نامه‌ای برای او فرستاده اید. آن نامه چه بود؟

من در ۱۵ سال اخیر، به تمام روسای جمهور آمریکا، بعد از شروع کارشان نامه نوشتم و در آن‌ها شرایط جهانی را تشریح کردم. مشکلاتی که امروز به واسطه عملکرد دولتمردان و هیئت حاکمه پشت صحنه آمریکا، دارد جامعه بشری را رنج می‌دهد و سختی‌های فراوانی را در مقابل آن‌ها قرار داده است تشریح کرده ام و پیشنهاداتی را برای عبور از این شرایط و ساختن دنیایی بهتر ارائه کرده ام. همه این نامه‌ها، هم برای مردم آمریکا و هم برای سایر ملت ها، از روی خیرخواهی بوده است. البته در تمام این نامه ها، بطور خاص اشاره‌ای هم به رابطه دو ملت ایران و آمریکا کردم. شما می‌دانید که بیش از ۴۰ سال است که به خاطر تصمیم سیاسی دولت ها، رابطه بین ملت ایران و ملت آمریکا بسیار تضعیف شده و در حد قطع است. در تمام این‌ها به اهمیت رابطه دو ملت اشاره کردم و اینکه دولت‌ها باید اختلافات خود را بگونه‌ای جلو ببرند که مانع از ارتباط بین دو ملت نشوند و در نامه‌های اخیر هم تاکید کردم که این اختلاف طی ۴۰ سال به ضرر هر دو ملت بوده و سایر ملت‌ها هم نه تنها نفعی نبرده اند بلکه آن‌ها هم ضرر کرده اند و خواستم که عقلای دو طرف بنشینند و بر اساس عدالت و احترام مسائل‌شان را حل کنند.

بایدن، گفته است که می‌خواهد توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ را احیا کند، اما اصرار دارد که ایران بایستی ابتدا گام‌های هسته‌ای خود را، معکوس نماید. از طرف دیگر، ایران از آمریکا می‌خواهد که ابتدا، تحریم‌ها را بردارد، قبل از اینکه بتوان درباره احیای توافق، بحث کرد. این یک مسابقه اراده هاست. چه کسی ابتدا، چشمک خواهد زد؟ توصیه شما به جانشین تان یعنی رئیس جمهور کنونی ایران چیست؟

به نظر من اولین مسئله بین ایران و آمریکا این نیست، اولین مسئله، رابطه دو ملت است. هم ملت آمریکا ملت بسیار مهم و اثرگذاری است و هم ملت ایران بسیار اثرگذار است. رابطه این دو می‌تواند به صلح و پیشرفت جهانی و همبستگی بین ملت‌ها کمک کند. ظرفیت‌های عظیمی در ایران و آمریکا هست که الان دو ملت از آن محروم هستند.

اما در موضوع برجام و مسائلی که قبل و بعد از آن پیش آمد، من اول باید این سوال را بپرسم که آیا کسی می‌داند داخل برجام چه نوشته شده است؟ اینکه چه کسی اول برود یک مسابقه بی پایان است. به نظرم باید برگردیم و این مسئله را بصورت ریشه‌ای حل کنیم. بالاخره ۶ کشور به هر دلیلی با ایران در موضوع هسته‌ای اختلاف داشتند حالا درست یا غلط. این‌ها با هم گفتگو کردند و به یک توافقی رسیدند. من کاری به جهات دیگر توافق ندارم که آیا در آن تعادل و توازن برقرار است یا خیر؟ تعهدات و اختیارات و منافع، یکسان توزیع شد؟ من فعلا وارد این مسائل نمی‌شوم، اما به یک نکته کلیدی اشاره می‌کنم. در هر توافقنامه ای، ساختار و نحوه رسیدگی به اختلافات پیش بینی می‌شود. ۶ کشور یک طرف هستند و یک کشور طرف دیگر. در این قرارداد پیش بینی شده که اگر اختلافی شد، ۷ کشور می‌نشینند و همه هم رای مساوی دارند. درحالیکه ۶ کشور مدعی ایران بودند. آن‌ها هم باید یک رای می‌داشتند. اگر قرار بود دیگرانی هم باشند، باید بی طرف‌ها می‌آمدند. این به لحاظ حقوق و قواعد بین الملل، شاید بشود گفت که یک افتضاح است. در واقع به ریشخند گرفتن قواعد بین المللی است و همین امر باعث لاینحل ماندن مسائل می‌شود.

یک توافقنامه برای این است که مسائل را حل بکند، اختلافات را از بین ببرد و زمینه همکاری را درست کند، اما ما مشاهده کردیم که نه تنها اختلافات را حل نکرد بلکه مسائل را پیچیده‌تر کرد. من معتقد هستم که یک بار دیگر ایران و آمریکا و بقیه باید بنشینند و مسائل را از ابتدا بر پایه عدالت و احترام با هم مرور کنند و اگر توافقی می‌شود، یک توافق عادلانه، احترام آمیز و با رعایت حقوق یکسان ملت‌ها تنظیم شود و تقابل ۴۰ ساله، به همکاری و تعامل تبدیل شود.

ایران، در حال افزایش تنش، از طریق آزمایش موشکها، غنی سازی تا درصدی بالاتر، و تهدید به محدود کردن بازرسان سازمان ملل است. آیا این حرکتی عاقلانه است؟ تحت نظر شما بود که ایران غنی سازی اورانیوم را شروع کرد و در صحنه بین الملل، منزوی شد، آیا هیچ نوع احساس پشیمانی دارید؟

اولا مگر ایران منزوی است؟ در دولت بنده دقیقا ۱۵۵ رئیس دولت، به ایران سفر کردند و خود من هم میهمان بیش از ۱۵۰ رئیس دولت بودم. دو اجلاس بزرگ، بخصوص در سال پایانی دولت بنده، در ایران برگزار شد. اجلاس عدم تعهد، با بیشترین مشارکت سران دولت‌ها و اجلاس گروه ۱۵ که باز در ایران برگزار شد. حجم مبادلات خارجی ایران ۷ برابر شد. فکر نمی‌کنم در دولت ما، ایران منزوی بود. ضمن اینکه بهانه قدرت‌های جهانی، برای مقابله با ایران ممکن است هسته‌ای باشد، اما در واقعیت، موضوع هسته‌ای نیست. چون کشور‌های متعددی هستند که در دنیا غنی سازی می‌کنند. معلوم است کسانیکه خودشان بمب اتم دارند، نمی‌توانند بگویند غنی سازی چیز بدی است. آن‌ها یک احساس رقابت تاریخی با ملت ایران دارند. تلقی غلط آن‌ها این است که ملت ایران در مدیریت جهانی، آلترناتیو آنهاست. آن‌ها گذشته تاریخی ملت ایران را می‌بینند و نگران هستند. بنظرم این نگرانی آن‌ها اشتباه است. اگر آن‌ها ۴۲ سال قبل، انقلاب ملت ایران را که برای آزادی، عدالت، استقلال و برای حاکمیت مردم بر سرنوشت خودشان بود، به رسمیت می‌شناختند و با ملت ایران همکاری می‌کردند، خودشان هم برنده بودند.

من بطور قاطع می‌گویم که رقابت برخی از دولت‌های غربی با ملت ایران، طرف برنده‌ای ندارد و در نهایت ملت ایران برنده است. اگر آن‌ها خیال می‌کنند که سودی بدست می‌آورند، اشتباه می‌کنند. اروپا و آمریکا هر دو در این ۴۲ سال ضرر کرده اند. چون یک ملت بزرگ، متمدن، فرهنگ ساز و سربلند تاریخی مانند ملت ایران می‌تواند به نفع صلح، عدالت و پیشرفت خیلی در جهان نقش آفرینی کند. ولی آن‌ها خودشان را محروم کردند، البته فشار‌های سنگینی هم به ملت ایران وارد کردند. هیچ‌یک از دو طرف تا اینجا سودی نبرده است. به یک زبان دیگری می‌توانم بگویم که ادامه این راه هم به ضرر همه است. بالاخره یک ملت بزرگ را که نمی‌شود منزوی کرد. ممکن است فشار‌هایی را وارد کنند و تحریم‌ها و تحمیلاتی هم داشته باشند، چون نظام پولی جهان در اختیار آنهاست و بخش مهمی از نظام سیاسی هم دست آنهاست ولی باید فکر آینده باشند. موضوع هسته‌ای هم بالاخره یک قواعدی دارد، بر اساس همان قواعد می‌توان موضوع را حل و فصل کرد.

من معتقد هستم که قدرت‌های بین المللی بیش از آنکه به دنبال له کردن و فشار به ملت باشند، باید برای همکاری و استفاده از ظرفیت ملت‌ها استفاده کنند. جهان آینده را باید همه با هم بسازیم. اینکه یک گروه اقلیتی در دنیا بخواهد بر همه ملت‌ها مسلط باشد، خودش را صاحب ثروت ملت‌ها بداند یا سرنوشت ملت‌ها را تعیین کند، این دوره اش تمام شده است. ایران کشوری نیست که در تقسیم بندی‌های روی نقشه، توسط قدرت‌های فاتح جنگ بوجود آمده باشد یا توسط استعمارگران بوجود آمده باشد. قدیمی‌ترین و کهن‌ترین ملت روی زمین است و چند هزار سال سابقه دارد. ما دوست داریم که همه با هم در فضای دوستی و احترام و عدالت، جهان آینده را بسازیم. جهانی که همه در آن مرفه هستند، همه در امنیت هستند، همه همدیگر را دوست دارند و همه، آن را پایه گذاری می‌کنند. الان موضوع هسته‌ای بهانه خوبی است برای اینکه همه چیز را به دوستی تبدیل کنیم. دوران برتری جویی تمام شده است یعنی نتیجه‌ای ندارد. ۱۵-۱۰ سال است که دارد مذاکره می‌شود، چند بار توافق شده است، توافقاتی که اصول حقوق بین الملل در آن‌ها رعایت نشده است و موفق هم نبوده اند و نتیجه‌ای هم ندادند. من به هر دو طرف توصیه می‌کنم که از موضع دشمنی بیرون بیایند. یک بار هم از موضع دوستی با هم صحبت کنند و سعی کنند مسائل را حل کنند. شرایط امروز قطعا تغییر خواهد کرد. خوب است که همه ما در این تغییر، نقش مثبتی را به نفع ملت ها، به نفع صلح، به نفع عدالت و به نفع انسانیت ایفا بکنیم.

 دولت بایدن، شورشی‌های الحوتی یمن را از لیست تروریسم، به جهت برعکس نمودن سیاست دوران ترامپ، خارج کرده است. همچنین، بایدن پایان حمایت آمریکا از حملات علیه یمن به رهبری عربستان را، اعلام کرده است. آیا این دریچه فرصتی جدید و خوب، برای پایان جنگ یمن است؟

 ما از هر اقدامی که به پایان جنگ و استقرار صلح و حاکمیت ملی در یمن کمک کند استقبال می‌کنیم. البته درباره مواضع دولت جدید آمریکا باید یک مقدار صبر کنیم و ادامه آن را در یمن مشاهده کنیم. من امیدوارم که ادامه آن هم به نفع مردم یمن، به نفع حاکمیت ملی مردم یمن و به نفع یک صلح پایدار و عادلانه بین عربستان و یمن باشد.

شما اخیرا نامه‌ای به ولیعهد عربستان، محمد بن سلمان، ارسال کرده، در آن درخواست مذاکرات مستقیم بمنظور کاهش تنش‌های منطقه ای، و پایان جنگ یمن را نموده اید. آیا او پاسخی ارایه کرده است؟ آیا شما تمایل دارید روابط با عربستان را، بهبود بخشید؟

هر اقدامی که به برقراری صلح کمک کند ما از آن استقبال می‌کنیم و اگر بتوانیم آن اقدام را انجام می‌دهیم. من به عنوان یک انسان، از شرایط یمن بسیار رنج می‌برم. من معتقد هستم که می‌شد صلحی را برقرار کرد، امروز هم می‌شود. معتقد هستم که در نهایت هم باید صلحی بین یمن و عربستان اتفاق بیفتد. آن‌ها هستند که باید اراده کنند، تصمیم بگیرند و بر اساس عدالت و احترام کنار هم بنشینند و مشکل را حل کنند. آن زمان هم ما پالس‌های مثبتی را دریافت کردیم منتهی، چون دخالت دیگران وجود داشت، کار یک مقدار پیچیده شد. امیدوارم کنار هم بنشینند و مسائل را بسرعت حل کنند. آنجا روزانه مردم کشته می‌شوند، فقر هست، بهداشت در پایین‌ترین سطح خودش قرار گرفته است، زیرساخت‌ها دارد تخریب می‌شود، مردم یمن روزانه دارند از قافله پیشرفت عقب می‌افتند. اگر از من کاری بربیاید، حتما کمک خواهم کرد که هر چه زودتر آتش بس و سپس یک صلح پایدار برقرار شود.

 بسیاری از کشور‌های مسلمان، اخیرا روبط خود را با اسرائیل، عادی سازی کرده اند (امارات، بحرین، مراکش). نظرشما درباره عادی سازی روابط چیست؟

من نظر شخصی خودم را اعلام می‌کنم. اگر این عادی سازی با هدف حل مسئله فلسطین باشد، به نظرم به نتیجه نمی‌رسد، چون کشور‌های زیادی قبلا عادی سازی کرده اند، اما مشکل حل نشده است. مسئله فلسطین، مسئله یک ملت است، مسئله سرزمین‌های اشغال شده است، مسئله آوارگان است و مسئله حق حاکمیت ملت فلسطین است که این‌ها باید در سرزمین فلسطین حل شود. امیدوارم که مسائل هر چه زودتر در فلسطین حل شود و نظر ملت فلسطین هر چه که هست، همان اجرا شود.

 اخیرا نامه‌ای از شما منتشر شد که به آقای پوتین رئیس جمهور روسیه نوشته بودید، انگیزه شما از نوشتن این نامه چه بود؟

من حدود ۹ ماه پیش برای آقای پوتین نامه نوشتم و در آن به دیدار‌های بسیار مثبت خودم با ایشان اشاره کردم. روابط ایران با روسیه، رابطه بسیار خوبی است. در این نامه از موضع دلسوزی به ایشان توصیه کردم که طولانی شدن مدت حکومت‌ها و حکومت افراد، تبعات منفی دارد و به نفع ملت‌ها نیست و امروز هم به ایشان توصیه می‌کنم که مراقبت کنند، دائما افکارسنجی کنند، نظر مردمشان را دریافت کنند و اگر دیدند که نظر مردم منفی است، تصمیمات جدیدی بگیرند. در واقع باید دائما طبع مردم را بسنجند، اگر مردم روسیه نظر دیگری دارند، قبل از اینکه منجر به مسائل غیرقابل بازگشت شود، تصمیمات را اصلاح کنند. اصل حاکمیت، متعلق به انسانهاست، تجربه هم نشان داده است که وقتی حکومت‌ها طولانی می‌شود، مشکلات و مفاسدی ایجاد می‌شود که این نه به نفع حکومت افراد است و نه به نفع ملت هاست. این یک توصیه دلسوزانه بود که ابعاد آن را تشریح کردم، قبل از اینکه بخواهند قانون اساسی‌شان را تغییر بدهند. هم دلم برای مردم روسیه می‌سوزد، آن‌ها را دوست دارم و هم اینکه علاقه‌مند هستم آقای پوتین سرنوشت خوبی داشته باشند و در خدمت به مردم روسیه موفق بشوند.

بنظر شما، دولت ایران چگونه ویروس کرونا را، با یک و نیم میلیون مورد بیماری، و شصت هزار متوفی، اداره کرده است؟

من قبلا نظرم را اعلام کرده ام. از دیدگاه مردم ایران، دولت، آنطور که باید در مدیریت کرونا موفق نبوده است.

آیا شما با نحوه برخورد دولت ایران با موضووع کرونا، موافق هستید؟

من یک ویدئویی پر کردم و نقد‌های خودم را درباره مدیریت دولت در موضوع کرونا به صراحت اعلام کردم.

 برخی استفاده شما از توئیتر را عجیب می‌دانند، زیرا در دوره ریاست جمهوری شما مقامات ایرانی، فیس بوک و توئیت را در سال ۲۰۰۹ ممنوع کردند، آیا هنوز هم توئیتر در ایران، ممنوع است؟

همان کسانیکه فیلتر می‌کنند، همان‌ها هم در ایران فیلترشکن می‌فروشند. امروز در دنیای ارتباطات فیلتر معنا ندارد. فیلتر کردن و ایجاد محدودیت، یک امر شکست خورده است.

شما از چه ضد فیلتری برای دسترسی به توئیتر، استفاده می‌کنید؟

این را باید از کسانیکه اجازه نمی‌دهند بپرسید. من موافق استفاده کامل مردم از فضای مجازی هستم.

به نظر می‌رسد که شما پس از خاتمه ریاست جمهوری، به میزان زیادی تغییر کرده اید، آیا این برداشت، منصفانه است؟ در این بازآفرینی چه عاملی موثر بوده است؟

بالاخره هر انسانی رشد می‌کند، دانشش توسعه می‌یابد و تجربیاتش افزوده می‌شود، اما ما از روز اول و بر اساس اصول ثابت، دنبال صلح و عدالت بودیم. در دولت اول، ما رسما خواستیم که رابطه بین دو ملت ایران و آمریکا برقرار شود. خواستار پرواز مستقیم بین تهران و نیویورک شدیم. بعد از رسیدن به صنعت غنی سازی، من خواستار همکاری به جای تقابل شدم. من همیشه با تجاوز، اشغال سرزمین دیگران، چپاول ملت‌ها و زورگویی مخالف بوده ام و الان هم مخالف هستم. من همیشه طرفدار صلح، عدالت و احترام برای همه ملت‌ها بوده و هستم. البته طبیعی است که دریافت من از عدالت و صلح، عمق بیشتری پیدا کرده است و در طول ۱۶ سال اخیر، تجربیات بسیاری اندوخته ام. امیدوارم که همه دست به دست هم بدهیم و ریشه دشمنی، جنگ، فقر و ریشه کینه را از جهان برکنیم و دنیایی پر از برادری، صلح و انسانیت، بر پایه عدالت و احترام برپا کنیم. سلام مرا به مردم ترکیه برسانید. از خداوند متعال برای همه، بهترین‌ها را آرزو می‌کنم.

منبع: دولت بهار