آفتابنیوز : آفتاب: جمعی از نیروهای سیاسی قم و فعالان این عرصه، عصر روز پنجشنبه 25 بهمن ماه، با حضور در دفتر آیتالله بیات زنجانی از مراجع تقلید، با ایشان دیدار و گفتوگو کردند.
در این جلسه پس از اینکه دو تن از حضار به نمایندگی از جمع به سخنرانی پرداختند و دغدغههای خود را مطرح کردند، آیتالله اسدالله بیات در سخنانی اظهار داشت: «پس از ارتحال رسول گرامی اسلام(ص)، اتفاقاتی که بر اسلام گذشت که نتیجه آن، قتل حسین بن علی(ع) در کربلا بود، شامل سه دوره سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بود که در نتیجۀ آن قدرت و منابع مالی و سپس آبرو و اعتبار اهل بیت(ع) را در جامعه اسلامی هدف قرار داده بود».
وی با اشاره به این نکته که "اینجاست که ارزش کار حسین بن علی(ع) معلوم می شود" گفت: «حسین بن علی(ع) خود را به عنوان یکی از ارکان اسلام، فدا کرد تا اصل اسلام را زنده نگهدارد و همه میدانند که اگر آن بزرگوار این کار عظیم را انجام نمیداد، با برنامهریزیهایی که بنیامیه کرده بود، نه اسلامی میماند و نه اهل بیتی».
این مرجع تقلید اضافه کرد: «این یکی از بدیهیات تاریخی است که بنیامیه به این نتیجه رسیده بود که برای ضربه زدن به پیکره اسلام باید به خود اسلام متوسل شود بدینگونه که نماز میخواند ولی نماز مجسّم یعنی علی بن ابیطالب را به شهادت رساند، اذان میگفت ولی روح آن را در جامعه اسلامی از بین میبرد و کارهایی از این دست که اگر به تاریخ مراجعه کنید، امثال آن را زیاد خواهید دید».
وی در ادامه افزود: «یکی از کارهای فرهنگی که پس از رسول اکرم انجام شد، جعل روایات و احادیث و امثالهم بود یا آنطوریکه در تاریخ نقل شده، 60 هزار امام جماعت، هر جمعه در خطبههای خود در کل بلاد مسلمین، غیر از صب اهل بیت، آنان را مخالف اسلام و رسول خدا معرفی میکردند و اینجاست که انسان به غربت اهل بیت پی میبرد و به یاد آن لحظهای میافتد که حسین بن علی در کربلا به نماز میایستد و برای انسان این سؤال پیش میآید که آیا واقعا در ظهر عاشورا و آن هم در میدان جنگ، جای نماز خواندن است»؟
آیتالله بیات ادامه داد: «مهم این است که حسین (ع) میخواهد از تهمتهایی که بعدها به اهل بیت(ع) خواهند زد، جلوگیری کند چراکه این داستان در زمان شهادت امام علی(ع) اتفاق افتاده بود و زمانیکه خبر شهادت علی(ع) به شام رسید، خیلیها گفتند: مگر علی نماز هم میخواند. دشمنان دنبال این بودند که بگویند حسین فردی عصیانگر است که نماز نمیخواند».
وی با طرح این سؤال که "چه بر سر جامعه اسلامی آمده بود که زمینه تارکالصلاه معرفی کردن حسین(ع) وجود داشته؟" در پاسخ اظهار داشت: «پاسخ این سؤال بزرگترین دغدغه در طول تاریخ بوده و هست که اگر حکومت و قدرت، راه توجیه اعمال خود را در دین ببیند و اعمال خلاف خود را با دین و مفاهیم دینی توجیه کند، همان بلایی به سر اسلام میآید که در زمان حسین بن علی(ع) اتفاق افتاد و برای نجات اسلام کسی مانند حسین لازم بود که با خون خود، آن را احیا کند».
وی در ادامه با تشریح خطر اندیشۀ خلافتمحور در جامعه اسلامی ایران افزود: «تفاوتی که میان نظام امامت و نظام خلافت وجود دارد اینجاست که در نظام امامت، صلاحیت افراد ملاک تصدّی قدرت و تولّی امور است ولی در نظام خلافتی، قدرت و حکومت (تغلٌب) است که ملاک مشروعیت تولیت و تصدیگری است. مَثَلِ این موضوع، مَثَلِ عدالت است، چرا که اعمال آدمیان را با عدالت میسنجند نه عدالت را با اعمال آدمیان».
آیتالله بیات در توضیح این سخن گفت: آفتها زمانی آغاز میشود که عمل یک شخص، میزان عدالت باشد نه عدالت میزان عمل شخص. زمانی که در جامعهای چنین اتفاقی بیفتد، باید فاتحه را بر آن جامعه نثار کرد.
این مرجع تقلید در ادامه با اشاره به آسیبهایی که میتواند نظام اسلامی را تهدید کند، افزود: «یکی از مهمترین آسیبها در جمهوری اسلامی ایران از زمانی به وجود آمده که نظرات شخصی و من عندی برخی، جایگزین ملاکها و معیارهای شرعی و قانونی شده است. برای نمونه تعبیر "احراز و عدم احراز صلاحیت" که بارها و بارها به آن اشاره کردهام که نه مبنای شرعی دارد و نه فقهی و حقوقی، مبنای تایید و یا ردصلاحیت افرادی قرار میگیرد که عمر خود را وقف اسلام و انقلاب و نظام کردهاند».
وی در این بخش از سخنان خود با اشاره به روایتی در اینباره گفت: «نقل شده که روزی "ابن ابی یعفور" از امام صادق(ع) سؤال کرد که مبنای تشخیص عادل بودن یک شخص چیست؟ حضرت فرمودند: همینکه آن شخص در نماز جماعت، تشییع جنازه و اجتماعات مسلمین شرکت کند، کافیست. پس از نگاه معصوم، حُسن ظاهر است که نشانه و آیینه عدالت و صلاحیتهای افراد است و به همین دلیل است که مرحوم صاحب جواهر و امثال او فتوای مطابق روایت صحیحه ابن ابی یعفور داده اند».
آیتالله بیات تاکید کرد: «از زمانیکه امام خمینی(ره) مبارزه خود را آغاز کرد، مخالفتهای بسیاری با آن شد و البته آن مخالفتها با ادبیاتی متفاوت که هر روز به شکلی جدید مطرح میشود، خود را زنده نگهداشته است و متأسفانه بازتولید هم میشود. روزی فرزند مجتهد امام را در قم تکفیر میکردند و امروز هم با کمال تأسف میبینیم که فرزند عزیز دیگر او، روحانی فاضل جناب حجتالاسلام والمسلمین حاج سید حسن آقا را هدف زشتترین تهمتها قرار میدهند. اینها همه به خاطر کینههایی است که برخی در طول تاریخ پس از انقلاب، از امام خمینی و اندیشۀ او در باب احیای حکومت دینی در عصر غیبت، پروراندهاند».
این مرجع تقلید در پایان، در پاسخ به سؤال یکی از حضار که به روند تایید صلاحیتها برای انتخابات مجلس اشاره داشت، گفت: «این ماجرا باعث رنجش همه علاقمندان به نظام شده است تا حدی که موجب شده برخی از دوستان که تا دیروز برای دفاع از اصل نظام سینه خود را سپر قرار داده بودند، در دفاع از این اصل دچار نوعی تردید شوند و نتوانند از عملکرد نهادهای وابسته به نظام، دفاع کنند. به هر حال من امیدوارم شورای نگهبان این اشتباهات و خطاها را جبران کند و این نهاد را به جایگاه واقعی خود بازگرداند وبیش از این اجازه ندهد حرمت افراد مؤمن که بالاتر از حرمت خانه کعبه است، در جامعه هتک شود».
خواستم عرض كنم بنده كه سالهاست در حوزه مشغول تحصيل هستم نشنيده ام كه اسم شريف ايشان (آيت الله بيات) را به عنوان مرجع تقليد نام ببرند.
از چه سالي ايشان به اين كسوت مقدس نائل شده اند؟