آزادی فیلم سازی که هرگز دشمن نبود
آفتاب‌‌نیوز : 
آنچه برای کیروس کار در طول این دو ماه رخ داد، چیزی نبود که در سناریوی فیلم وی نوشته شده باشد. کیروس به عراق سفر کرد تا یکی از مهم ترین حوادث جهان را به تصویر بکشد. با این وجود وی به جای فیلم برداری از حوادث این کشور، خود به عجیب ترین حادثه زندگیش تبدیل شد. وی دقیقا در بخشی از زندان نگهداری می شد که روزی جایگاه دیکتاتور سابق عراقی بود.
سرانجام پس از تحمل دو ماه حبس در سلولی بسیار کوچک، کیروس کار روز یکشنبه از زندان مخوف ساخته شده توسط رژیم بعث آزاد شد.
وی در اولین واکنش نسبت به آزادی خود گفت: من هنوز فکر می کنم که در خواب هستم. نمی توانم باور کنم که بالاخره آزاد شدم.
آزادی کیروس کار 44 ساله به دنبال اعمال فشار از سوی اعضای خانواده وی و اقدامات اتحادیه آزادی های شهروندی انجام گرفت.
آنچه برای کیروس کار رخ داد تنها بخش کوچکی از اشتباهات مهلکی بود که در زندان های ایالات متحده در عراق رخ می دهد. کیروس کار و فیلم بردار وی، عصر روز یکشنبه پس از تحمل دو ماه دنیای تاریک زندان، به هتل محل اقامت خود باز گشتند.
کیروس زمانی که در حال بررسی وسایل شخصی خود که دو ماه پیش در هتل گذاشته و هرگز برای برداشتن آن باز نگشته بود، با نگاه تعجب آمیز خود به خوبی به همگان فهماند که چقدر آزادی برایش غیر قابل تصور است.
وی تنها با گفتن یک جمله تمام احساس خود را به تصویر کشید: آنها ما را به درون سلولی انداخته و سپس به راحتی فراموش شدیم.
گروهی که کیروس به همراه آنها باز داشت شده بود، همگی به ابوغریب منتقل شدند.
البته کیروس بسیار زودتر از آنچه تصور می کرد از آنها جدا شد. این جدایی نیز تنها یک علت داشت: او تبعه ایالات متحد بود. وی بلافاصله به مرکز نظامی ایالات متحده که مخصوص زندانیان رده بالا است منتقل شد. کیروس خود ادعا می کند که دوران حبس خود را با نظامیان امریکایی و مقامات اف. بی. آی که در مورد آنها شک و شبه وجود داشت گذرانده است. وی ادعا می کند که در طول این دو ماه چندین بار از وی بازجویی شد. و هر بار از او سوال می شد که آیا با شبه نظامیان عراقی در ارتباط بوده است یا خیر. کیروس در طول این مدت چندین بار از مقامات زندان خواسته بود تا امکان ملاقات وی را با نماینده سفارت ایالات متحده فراهم سازند، اما این درخواست هرگز اجابت نشد.
در طول این شصت روز وی همواره از صحبت کردن با هم بندانش منع شد بود. وی روزهای خود را با خواندن کپی کتابی مربوط به کنوانسیون ژنو می گذراند.
فرشید فرجی ـ فیلم بردار کیروس ـ نیز روزهای بسیار سختی را در زندان گذرانده بود. فرشید فرجی برعکس کیروس در زندان مخصوص زندانیان غیر عراقی به همراه زندانیان ایرانی، عرب انگلیسی محبوس بود.
روزها برای این دو به کندی می گذشت و البته به سختی.
فرجی ادعا می کند که نگهبانان زندان هرگز وی و یا زندانی دیگری را مورد آزار و اذیت قرار نداند.
البته رفتار آنها با زندانیان هرگز انسان دوستانه نبود.
فرشید فرجی در این خصوص می گوید: هیچ فشاری بر روی ما وجود نداشت. البته سخت گیری هایی وجود داشت که نمی توان از آن صرف نظر کرد. برخی اوقات ما تا یک هفته اجازه به حمام رفتن نداشتیم.
پس از آزادی کیروس، ارتش ایالات متحده طی بیانیه ای اعلام کرد که با توجه به تحقیقات انجام گرفته توسط اف. بی. آی. کیروس یک جنگجوی دشمن نبوده است.
کیروس پس از آزادی اعتراف کرد که برخورد سفارت ایالات متحده با وی تنها این حس را به وی القا کرد که در سرزمینی غریب، هم وطنان وی نیز به او خیانت کرده اند. وی در آخرین اظهار نظر خود می گوید: با وجود این که در این ماه بسیار تنها بودم، اما هنوز هم احترام بسیاری برای هم وطنان خود که در این کشور کار می کنند، قائل هستم.
اما چه بر سر فیلمی آمد که قرار بود ساخته شود؟
کیروس در پاسخ می گوید: فعلا بودجه ای برای این کار ندارم. البته نیمه کاره رها کردن این کار مانند را ه رفتن با باد است. بنابراین قطعا این فیلم را خواهم ساخت.
آنچه برای کیروس کار در طول این دو ماه رخ داد، چیزی نبود که در سناریوی فیلم وی نوشته شده باشد. کیروس به عراق سفر کرد تا یکی از مهم ترین حوادث جهان را به تصویر بکشد. با این وجود وی به جای فیلم برداری از حوادث این کشور، خود به عجیب ترین حادثه زندگیش تبدیل شد. وی دقیقا در بخشی از زندان نگهداری می شد که روزی جایگاه دیکتاتور سابق عراقی بود. سرانجام پس از تحمل دو ماه حبس در سلولی بسیار کوچک، کیروس کار روز یکشنبه از زندان مخوف ساخته شده توسط رژیم بعث آزاد شد.
وی در اولین واکنش نسبت به آزادی خود گفت: من هنوز فکر می کنم که در خواب هستم. نمی توانم باور کنم که بالاخره آزاد شدم.
آزادی کیروس کار 44 ساله به دنبال اعمال فشار از سوی اعضای خانواده وی و اقدامات اتحادیه آزادی های شهروندی انجام گرفت.
آنچه برای کیروس کار رخ داد تنها بخش کوچکی از اشتباهات مهلکی بود که در زندان های ایالات متحده در عراق رخ می دهد. کیروس کار و فیلم بردار وی، عصر روز یکشنبه پس از تحمل دو ماه دنیای تاریک زندان، به هتل محل اقامت خود باز گشتند.
کیروس زمانی که در حال بررسی وسایل شخصی خود که دو ماه پیش در هتل گذاشته و هرگز برای برداشتن آن باز نگشته بود، با نگاه تعجب آمیز خود به خوبی به همگان فهماند که چقدر آزادی برایش غیر قابل تصور است.
وی تنها با گفتن یک جمله تمام احساس خود را به تصویر کشید: آنها ما را به درون سلولی انداخته و سپس به راحتی فراموش شدیم.
گروهی که کیروس به همراه آنها باز داشت شده بود، همگی به ابوغریب منتقل شدند.
البته کیروس بسیار زودتر از آنچه تصور می کرد از آنها جدا شد. این جدایی نیز تنها یک علت داشت: او تبعه ایالات متحد بود. وی بلافاصله به مرکز نظامی ایالات متحده که مخصوص زندانیان رده بالا است منتقل شد. کیروس خود ادعا می کند که دوران حبس خود را با نظامیان امریکایی و مقامات اف. بی. آی که در مورد آنها شک و شبه وجود داشت گذرانده است. وی ادعا می کند که در طول این دو ماه چندین بار از وی بازجویی شد. و هر بار از او سوال می شد که آیا با شبه نظامیان عراقی در ارتباط بوده است یا خیر. کیروس در طول این مدت چندین بار از مقامات زندان خواسته بود تا امکان ملاقات وی را با نماینده سفارت ایالات متحده فراهم سازند، اما این درخواست هرگز اجابت نشد.
در طول این شصت روز وی همواره از صحبت کردن با هم بندانش منع شد بود. وی روزهای خود را با خواندن کپی کتابی مربوط به کنوانسیون ژنو می گذراند.
فرشید فرجی ـ فیلم بردار کیروس ـ نیز روزهای بسیار سختی را در زندان گذرانده بود. فرشید فرجی برعکس کیروس در زندان مخصوص زندانیان غیر عراقی به همراه زندانیان ایرانی، عرب انگلیسی محبوس بود.
روزها برای این دو به کندی می گذشت و البته به سختی.
فرجی ادعا می کند که نگهبانان زندان هرگز وی و یا زندانی دیگری را مورد آزار و اذیت قرار نداند.
البته رفتار آنها با زندانیان هرگز انسان دوستانه نبود.
فرشید فرجی در این خصوص می گوید: هیچ فشاری بر روی ما وجود نداشت. البته سخت گیری هایی وجود داشت که نمی توان از آن صرف نظر کرد. برخی اوقات ما تا یک هفته اجازه به حمام رفتن نداشتیم.
پس از آزادی کیروس، ارتش ایالات متحده طی بیانیه ای اعلام کرد که با توجه به تحقیقات انجام گرفته توسط اف. بی. آی. کیروس یک جنگجوی دشمن نبوده است.
کیروس پس از آزادی اعتراف کرد که برخورد سفارت ایالات متحده با وی تنها این حس را به وی القا کرد که در سرزمینی غریب، هم وطنان وی نیز به او خیانت کرده اند. وی در آخرین اظهار نظر خود می گوید: با وجود این که در این ماه بسیار تنها بودم، اما هنوز هم احترام بسیاری برای هم وطنان خود که در این کشور کار می کنند، قائل هستم.
اما چه بر سر فیلمی آمد که قرار بود ساخته شود؟
کیروس در پاسخ می گوید: فعلا بودجه ای برای این کار ندارم. البته نیمه کاره رها کردن این کار مانند را ه رفتن با باد است. بنابراین قطعا این فیلم را خواهم ساخت.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید