«حدود یک سالونیم است که دنیا، لبخند نمیزند. نیستی آن قدر به هستی نزدیک شده که هر روز صبح با ترس ازدستدادن عزیزی به خاطر ابتلا به کرونا چشم باز میکنیم. شادی راهش را گم کرده و به همین دلیل بار خستگی را بیش از پیش روی شانههای خودمان احساس میکنیم. اکنون با گذشت این مدت، تقریبا همه به این نتیجه رسیدهایم که خودمان باید از روشهایی دوباره به شادی برگردیم و آن را تمرین کنیم اما با چه روشهایی میتوانیم کمی شاد شویم؟
تازهها را تجربه کنید
چقدر از خریدن یک جفت جوراب نو خوشحال میشوید؟ از آنهایی هستید که خریدتان را جایی بگذارید که چند روز آن را ببینید و ذوق کنید؟ اگر نیستید این کار را امتحان کنید. هر اتفاق تازه در حد اضافهکردن چند طعمدهنده جدید به فنجان چای همیشگی تا اتفاقات تازه بزرگ میتواند باعث شادی شود. بنابراین سعی کنید تجربههای تازه داشته باشید و از کوچکترین تا بزرگترین تجربه و اتفاق را امتحان کنید.
به خودتان برسید
مسألهای در ظاهر شماست که اذیتتان کند؟ برای مثال از وزن، رنگ مو، شکل ناخنها، سر و وضع و لباس و ... خود راضی هستید؟ اگر نیستید، سعی کنید حتما مورد را برطرف کنید. درست است که بعضی از آنها به هزینه و بعضی دیگر به زمان نیاز دارد اما هدفگذاری کنید و برای رسیدن به آن، پلهپله پیش بروید. همین که در مسیری که دوست دارید قدم بگذارید، احساس شادی خواهید کرد.
با برقیها خداحافظی کنید
شاید تکراری باشد اما تمرین کنیم برای ساعتهایی در روز، گوشی همراه، تبلت، لپتاپ و ... را خاموش کنیم. البته زیر بار آن نمیرویم و تصور میکنیم با خاموشکردن این وسایل ارتباطی مجازی، بسیاری از اخبار و اتفاقات را از دست خواهیم داد. علاوه بر این که ضرورت رعایت فاصله اجتماعی باعثشده فضای مجازی و ارتباطهای مجازی جایگزین آن شود اما با این حال در ساعتهایی از روز حتما از این وسایل فاصله بگیرید و اخبار و حوادث تلخ را دنبال نکنید. گاهی بیخبری از آن چه اطراف ما میگذرد، باعث آرامش و شادی میشود.
۱. حداقل دو ساعت صبح و دو ساعت عصر، گوشی را خاموش کنید.
۲. حتما شبها یا در میانه روز، گوشی را خاموش یا از دسترس خارج کنید.
۳. از ساعت ۹ شب به بعد، گوشی را کنترل نکنید و اخبار را نخوانید. به اینترتیب خواب آرامتری خواهید داشت.
نفسها را از شماره درآورید
در طول روز در معرض استرس و اضطرابهای گوناگون قرار داریم. بنابراین ممکن است دچار تپش قلب شده یا از نظر تنفسی دچار مشکل شویم. از سوی دیگر استفاده از ماسک، این حالت را تشدید میکند. یکی از راهکارهای کسب آرامش و نشاط، تمرینهای تنفسی است.
صبح پس از بیدارشدن از خواب، تمرینها را برای چند دقیقه انجام دهید.
شب پیش از خواب تمرینها را تکرار کنید.
در طول روز هر زمان دچار افت خلق شدید برای چند دقیقه تمرینهای تنفسی انجام دهید.
آببازی کنید تا آرام شوید
یکی از توصیههای روانپزشکی برای کسب نشاط و شادی، دوشگرفتن است. پیش از کرونا یکی از توصیههای مهم، سونا و استخر بود اما در حال حاضر چنین امکانی وجود ندارد. بنابراین سعی کنید هر روز صبح یا هر شب پیش از خواب دوش بگیرید. گاهی بد نیست وان را کمی پر کنید و برای دقایقی در وان دراز بکشید. میتوانید در همین حین موسیقی گوش کرده و از عصارههای آرامشبخش معطر مانند اسطوخودوس نیز به آب وان اضافه کنید.
بنویسید، هر چه در ذهن دارید
بارها ماجراها را مرور کرده و به پاسخهایی که میتوانستیم بدهیم و ندادیم، فکر میکنیم. گریه کرده، قهر و آشتی میکنیم و ... حرفها در سر ما تکرار میشود. یکی از راهکارهای خلاصشدن از این افکار، نوشتن است اما به چه شکل؟
نوشتن به قصد راه حل: مسائل را روی کاغذ بنویسید و در مقابل هر کدام اگر راه حلی به نظر شما میرسد، بنویسید.
نوشتن به قصد رهایی: اگر راه حلی وجود ندارد و مسأله قابل بازگشت نیست، بنویسید و بعد برگهها را پاره کنید و دور بریزید.
نوشتن به قصد مشورت: گاهی خودتان راهی به ذهنتان نمیرسد. مسائل را یادداشت کنید و از مشاور یا دوستی که به او اطمینان دارید، برای حل مشکل کمک بگیرید.
راه شادی را پیدا کنید
شادیهای کوچک را دست کم نگیرید. این نکته مهمی است. برای مثال اگر با نوشیدن یک فنجان چای با شیرینیای که دوست دارید، خوشحال میشوید، حتما این کار را بکنید.
اگر با خرید یک خودکار، یک کتاب، یک دفتر یا هر چیز کوچک دیگری شاد میشوید، حتما این شادی را به خودتان هدیه دهید. احساس خوب ناشی از شادیهای کوچک اثر بزرگی روی روند زندگی و حال آن روز ما دارد.
هدفگذاری کنید و پیش بروید
به هیچ وجه از اهداف بزرگ شروع نکنید و از هدفهای کوچک برای تغییر شروع کنید. مانند تغییر زمان خواب و بیداری و بهتدریج به تحولات بزرگی که میخواهید برسید. حرکت در مسیر اهداف، شادیآفرین است.
استراحت کنید تا شاد شوید
حتما ساعتهایی از روز را فقط برای خودتان وقت بگذارید و در این فرصت فقط به علایقتان برسید. اگر حتی این علاقه درازکشیدن و انجامندادن کاری است!
بپذیریم که نمیشود
پذیرش به معنی عقبنشینی نیست. به معنی این است که بپذیریم بعضی کارها و اتفاقات از عهده و توان ما خارج است. بپذیریم بعضی از کارها به زمان و بعضی دیگر نیاز به فراهمشدن مقدماتی نیاز دارد. در این صورت با آرامش میتوانیم قدم برداریم و بهاهداف برسیم و شاد باشیم.»