آفتابنیوز : آفتاب: الهه كولایی اظهار امیدواری كرد كه مجلس هشتم در اولین اقدام، لایحه حمایت از خانواده را از دستور كار خارج كند.
به گزارش ایسنا، نماینده مجلس ششم و عضو كمیسیون زنان جبهه مشاركت در همایش «مطالبات حقوقی زنان و قانونگذاری در ایران» گفت: مهمترین نكته این است كه ما در چه تاریخ و جغرافیایی قرار گرفتیم. اگر پیشینه خودمان را واقعبینانه ارزیابی كنیم، انتظار نخواهیم داشت بذرهایی كه در جوامع دیگر افشانده شده در جامعه ما به ثمر بنشیند.
وی افزود: جامعه ما قرنها تحت سیطره مردان بوده و مردان از نهاد خانواده تا نهاد سیاسی حضور داشتند و قدرت مردان به سرنوشت جامعه شكل میداد.
كولایی با بیان اینكه این وضعیت خاص جامعه ما نیست و بسیاری از جوامع بشری این وضعیت را داشتهاند، عنوان كرد: تامل و تدبر در جوامع و كشوری كه زودتر این رنجها را كاهش دادند، برای ما مهم است زیرا مشكل زنان، مشكلی جهانی است و مشكلی خاص ما نیست.
كولایی با اشاره به اینكه انقلاب اسلامی در كشور ما 29 سال پیش با الگویی متفاوت برای توسعه پیروز شد، افزود: تمام فرمایشات رهبری انقلاب اسلامی در خصوص بایدهای مربوط به جایگاه زنان مثل بسیاری از بایدها یك مجموعه آرمان و باورهای دینی است و در واقع دین آن را تكلیف كرده و این جایگاه را برای زنان در نظر گرفته است و از سوی دیگر بایدهایی در رابطه با مجلس مطرح است.
وی ادامه داد: آنچه در قانون اساسی بر روی كاغذ ثبت میشود و بایدهایی كه در مقدمه قانون اساسی آمده با آن متفاوت است. برای تحكیم خانواده الگوی انقلاب یك مجموعه بایدهاست. ارائه این باورها و بایدها به جامعه یعنی ایجاد انتظارات، در زنان مثلا وقتی در آستانه مجلس هفتم از رییسجمهور تقاضا شد سهمیهای برای زنان در دولت بپذیرند ایشان گفتند این كار خلاف حقوق بشر و عدالت است اما طرح سهمیهبندی جنسیتی علیه دختران برای اجرا ابلاغ میشود بدون اینكه كسی بگوید خلاف عدالت است؛ این تنها حوزه پیش روی دختران ما بوده است.
وی ادامه داد: از ابتدای انقلاب تاكنون مشاركت زنان را همواره داشتهایم اما آن روی سكه زمانی است كه زنان بخواهند سهمی از قدرت داشته باشند. باید بدانیم كه قدرت چیز خوبی است برای تحقق اهداف، آرزوها و آرمانهای همه انسانها و در این میان زنان به دلیل محرومیتهای تاریخی نیازمند توجه بیشتری هستند.
كولایی با بیان این كه یك شكاف واقعی میان آنچه به عنوان آرمانها در متن قانون اساسی آمده و آنچه اتفاق افتاده وجود دارد افزود: در دوره اول و دوم مجلس شورای اسلامی بیشتر بحث حمایتی زنان مطرح میشود زیرا این دو مجلس درگیر جنگ بودند. در مجلس سوم شرایط پس از جنگ وجود دارد و جایگاه خاصی برای زنان دیده نمیشود. در مجلس چهارم و پنجم به خصوص مجلس پنجم شاهد شكوفایی در طرح مسائل زنان هستیم.
این نماینده مجلس ششم اظهار كرد: با كمال تاسف بر خلاف مقدمه قانون اساسی كه زنان در داخل نهاد خانواده و به عنوان اساس آن نهاد مطرح هستند لایحهای از سوی قوه قضاییه با گذر از كمیسیون حقوقی دولت تقدیم مجلس میشود كه بنیان خانواده را به شدت میلرزاند و ترویج این فرهنگ با فرهنگ و استانداردهای جامعه ما و انتظارات پس از انقلاب هیچ نوع سنخیتی ندارد.
كولایی با اشاره به ماده 23 لایحه حمایت از خانواده گفت: آیا ماده 23 به نفع بنیاد و نهاد خانواده در جامعه ماست؟ چه منطقی پشت این رفتار است؟ این قانون نشان میدهد هر نوع تغییری در جامعه ما با نگرشی از قدرت مرتبط است و باید مشخص شود كه زن را به عنوان یك انسان تلقی میكنند یا موجودی در خدمت رفع نیازهای مرد.
كولایی ادامه داد: زن انسان است با تمام حقوق انسانی و انسانی در درجه مادون نیست. ما در مجلس پنجم و ششم شاهد روند جهشی پرداختن به مسائل زنان هستیم كه نه فقط اصلاح قوانین را در بر میگیرد كه در دستگاههای اجرایی نیز اعمال نظارت میكند.
این نماینده سابق مجلس افزود: با اصلاحات قانون توسعه در برنامه چهارم توسعه نگرش جنسیتی وارد برنامه توسعه شد یعنی سیاستگذاران موظفند یك نگاه ویژه به رفع تبعیضهای ناروا با زنان داشته باشند و به نظرم در دوره اصلاحات، تقاضاهای تغییرات سریع را شاهد بودیم اما باید توجه داشته باشیم كه ایجاد نهادهای دموكراتیك در جامعه یك شبه یا با بخشنامه اتفاق نمیافتد.
وی با تاكید بر این كه عنصر سیاسی فوق العاده تعیین كننده است خاطرنشان كرد: اما اهمیت عنصر سیاسی ما را مجاز نمیكند كه تلاشهایمان را برای حقوق زنان به امر سیاسی كاهش دهیم.
كولایی با انتقاد از این كه مجلس هفتم حتی واژه عدالت جنیسیتی را تحمل نكردهاند عنوان كرد: زن بودن با حس و درك مساله زن داشتن باید همراه باشد و ما میبینیم كه بسیاری از مردان این درد را میپذیرند و میشناسند. زن یا مرد مهم نیست و مهم این است كه این حقوق انسانی مورد شناسایی قرار گیرد.
وی خاطر نشان كرد: باید از فرصت پیش رو در یك رویكرد واقعبینانه استفاده كنیم و كسانی را به مجلس بفرستیم كه به رویكرد ما نزدیكترند؛ امیدواریم مجلس هشتم اولین كاری كه انجام میدهد این باشد كه لایحه حمایت از خانواده را از دستور كارش خارج كند.
این نماینده مجلس ششم در ادامه عنوان كرد: باید ببینیم بین انتظارات ما با ظرفیتهای موجود در جامعه برای تغییر چه رابطهای وجود دارد؛ از نظر حجم، كمیت و نظارت بر قوانین در دستگاههای اجرایی مجلس ششم در راس قرار میگیرد.
وی در پاسخ به سوالی درباره این كه آیا باید به مجلس آینده امیدوار باشیم با وجود این كه زنان از مجلس پاسخی دریافت نكردند؟ عنوان كرد: این كاهش امیدواری ناشی از انتقال نیافتن اقدامات مجلس ششم به جامعه است و ظاهرا قرار نبود از مجلس ششم غیر از دعواهای سیاسی تابلویی به جامعه داده شود؛ پشت این مساله یك مساله سیاسی قرار داشت چون قرار نبود مجموعه اصلاحات به عنوان عاملان تغییر در وضعیت زنان معرفی شوند.
وی با خاطرنشان كردن این نكته كه بسیاری از طرحها حاصل دورههای قبل است افزود: یك نظام سیاسی باید یك روند انباشتی را در اصلاحات انجام دهد. همچنین امكان ندارد یك نهاد پارلمانی كارآمد باشد و نهادهای مدنی پشت آن نباشند.
وی خاطرنشان كرد: در انقلاب اسلامی به نام دین، آزادیهایی به زنان داده شد و باید تلاش كنیم كسانی به مجلس بروند كه عقبگرد انجام ندهند.