نشریه "نشنال اینترست" در مقالهای در این باره که مسلح کردن نیروهای دفاعی محلی از جمله شبه نظامیان محلی برای مقابله با شورشیان طالبان امری ضروری است مینویسد: "این یک ایده بحث برانگیز در داخل دولت افغانستان بوده است چرا که دولت نمیخواهد جایگاه فرماندهی کنترل کننده جنگ را از دست دهد. با این وجود، عدم کمکرسانی به شبهنظامیان محلی خطر قدرتگیری بیشتر طالبان و افزایش متصرفات آن گروه را تشدید کرده و ممکن است باعث از دست رفتن کل افغانستان شود.
به گزارش آفتابنیوز؛ شبه نظامیان تحت رهبری "محمد اسماعیل خان" رهبر سابق مجاهدین افغان در جنگ علیه شوروی و از اعضای ارشد حزب جمعیت اسلامی تقریبا به تنهایی از سقوط هرات به دست طالبان جلوگیری کردند اما بخشهایی از هرات سرانجام سقوط کرد. احتمال بازپسگیری هرات به شبه نظامیان محلی و نه نیروهای امنیتی افغان بستگی دارد. شبه نظامیان محلی با جذب افراد بومی علیه طالبان مبارزه میکنند. حمایت خارجی از این شبه نظامیان در افغانستان میتواند راهی برای کند کردن پیشرفت طالبان باشد تا ارتش رسمی افغانستان همزمان با عقبنشینی نیروهای امریکایی دوباره خود را سازماندهی کند.
مناطق وسیعی از افغانستان تحت کنترل طالبان است اما نیروی انسانی آن در حال کاهش است. معکوس کردن این روند در حال حاضر امکان دارد و زمان به سرعت سپری میشود. در مورد هرات هزاران نفر از کاربران رسانههای اجتماعی با ساخت هشتگی با نام قیام هرات از اعضای شبه نظامیان تحت رهبری اسماعیل خان حمایت کردند که نشاندهنده محبوبیت آنان است.
در مناطق دیگر نیز جنگجویان عادی از میان شهروندان افغان تحت رهبری دیگر رهبران مجاهدین سابق علیه طالبان اسلحه به دست گرفتهاند. مشکل آنان کمبود تجهیزات است. یکی از شبه نظامیان میگوید: "جنگجویان ما دارای اسلحههای قدیمی دوران جنگ علیه شوروی هستند اما طالبان دارای عینک دید در شب و تجهیزات قدرتمند دیگر هستند. ارائه کمکهای مشروط و تجهیزات استاندارد و ارتقایافته به این گروهها گزینهای موثر برای جلوگیری از پیش روی طالبان هستند.
ترس از مجازات طالبان
شبکه خبری "دویچه وله" آلمان در گزارشی درباره پیشروی سریع طالبان در افغانستان پیرامون نگرانی درباره آینده زنان در آن کشور مینویسد: "مریم فعال حقوق زنان افغان میگوید اگر طالبان به کابل حمله کنند ممکن است جاناش در خطر باشد. طالبان کماکان در حال تصرف شهرهای بزرگ افغانستان مانند هرات و قندهار هستند.
او میگوید طالبان در صورت رسیدن به کابل من را خواهند کشت. او از مجازات طالبان میترسد و میگوید در دو دهه گذشته از حقوق زنان حمایت کرده و مخالف افکار طالبان بوده است. مریم میگوید مردم در کابل معتقدند طالبان به زودی آن شهر را اشغال خواهند کرد و قصد دارد آنجا را به وضعیت سال ۱۹۹۶ میلادی و پیش از آن بازگرداند.
زنان افغان که در دوران حکومت طالبان بر افغانستان رنج کشیدهاند از تکرار مصیبت میترسند. طالبان معتقد به قوانین سختگیرانه علیه زنان هستند. از دید آنان زنان نباید بیرون از خانه کار کنند و نباید با مردانی غیر از خویشاوندانشان در تماس باشند و برای بیرون رفتن در انظار عمومی باید برقع بپوشند. شلاقزدن زنها از جمله شکنجههای رایج آن گروه است.
این فعال حقوق زنان میگوید اکنون در مناطق تحت کنترل طالبان وضعیت برای زنان خوب نیست و آنان نمیتوانند مدرسه بروند و باید از حجاب و برقع استفاده کنند.